Het is weer zover. Wij komen in de donkere zes weken. Overal wordt licht gemaakt met schitterende kerstversieringen in de straten en aan de huizen.  Kerstbomen schieten uit de grond met slingers en blinkende ballen, wat kleiner dan die van het Atomium.

 Straks zal in de winkelstraten het “Suza Nina” en minder gepast muziek  weerklinken

De kerstmannetjes zijn geland in het land,. Je kan ze zien hangen in de bomen of uit de kamerramen, in de voortuin of in de kerstboom. Ze zijn te koop bij Blokker en andere warenhuizen voor een fluitje van een cent om ze op te blazen als een goedzakkige senior met een grijze baard van twee eeuwen en een met cadeautjes gevulde zak op zijn rug. 

Wat beroert er zoveel mensen met deze rage ? Is het een heimelijke nostalgie naar de tijd van de kaboutertjes ? Is het een verheerlijking van de nog fitte en welstellende senior die voor zijn kleinkinderen nog goed genoeg is om na Sinterklaas de vrijgevige opa te spelen ?

Het kerstmannetjes verdringt stilaan de heilige Sinterklaas.Of is het een uiting van een volks nihilisme,  een waardeloze verpauperde cultuur tegenover de beleving van een zinvol symbool en jaarlijks weerkerend ritueel van gelovige mensen ?

Van mensen die geloven in een kerstverhaal, méér dan tweeduizend jaar geleden gebeurd en nu nog steeds aan het gebeuren: mensen op de vlucht zonder onderdak, asielzoekers, nestwarmte in een eenvoudig onderkomen en van de geboorte van een kind vol verwachting en hoop.

Wij zoeken in stad tevergeefs naar kerststalletjes, nog zo raar te vinden. Van op de zolder halen wij ons zelfgemaakt kerststalletje naar beneden. En aan de kleinkinderen vertellen wij het verhaal van Maria, St.- Jozef, de zingende engeltjes, de herders en de drie wijzen die de ster volgden.Misschien zijn wij de wijzende ster aan het duistere firmament ?

Straks komen er de wenskaarten aan per zwaarbeladen postbode of mail die als een schicht onze mailbox binnenvliegen. Het zullen maar wensen zijn, de verwachting vullen wij zelf in, gelovend in een echte kerst zonder kerstmannetjes..

18-12-2005 om 00:00 geschreven door Germain Dierynck