Van hemelbeestjes

Morgen vieren wij Sinte Catherine, weer een van die heiligen die vroeger bij ons zo werd vereerd . De H. Catherine was de patrones van de jonge (ongehuwde meisjes) en in sommige streken was het de gewoonte om zijn verliefdheid op een meisje wel eens te tonen door een Ste Catherinekaart met een ferm mooi en voor die tijd wat sexy meisjesafbeelding te sturen.

Vooral ook werd deze heilige aanroepen voor huiduitslag,” het Ste Catherinewiel” noemde men dat. Op heel wat plaatsen kon men er voor gaan “dienen”, een bedetocht maken op plaatsen waar de H. Catherine speciaal werd vereerd.

Wie ook met huiduitslag zat was paster Smout van een grote parochie in het Veurnse. Na een heel eind geplaagd te zijn van de jeukte en reeds Ste catherine aanroepen te hebben aan een groot beeld in zijn kerk werd hij maar niet verhoord.

Lijk dat hij het wat gênant vond om naar een te dokter gaan op zijn parochie ging hij te rade bij een specialist in Roeselare. Na zijn beurt afgewacht te hebben kon hij binnen en moest hij zich van al zijn kleren ontdoen. De specialist bekijkt en betast het pasterke en zegt: “Maar menere toch ge zit vol luizen”. Het pasterke verschiet en antwoordt: “Maar menere de specialist, een beetje respect hé. ‘k ben ik geestelijke en pastoor van een grote parochie !”

De specialist kijkt nog een keer goed en repliceert « Excuus mijnheer de paster, het zijn geen luizen maar hemelbeestjes»

24-11-2007 om 00:00 geschreven door Germain Dierynck