Gisteren waren wij te Merksem in de hotelschool Stella Maris voor onze jaarlijkse Algemene Vergadering van de HBK-seniorenclub, spontaan ontstaan onder collegas oudgedienden vande bank. Een zestal keren per jaar komen wij graag eens samen op uitnodiging voor een of andere activiteit door een of andere vrijwillige organisator.
Vandaag lanceer ik nog een oproep om af te lezen tijdens de weekendmissen in de kerken van Roeselarenaar mogelijke deelnemers voor onze bedevaart naar Oostakker op 27 maart die zich kunnen inschrijven bij een van onze vrijwillige ijveraars van de Vrienden van Lourdes.
Morgen worden nog wat voorbereidingen getroffen voor een driedaagse religieus-culturele bedevaartreis naar Kevelaer in Duitsland. Met folders en affiches is de werving reeds ingezet.
Zondag trekken wij naar de Algemene Vergadering van de Belgische Hospitaliteit van O.L.Vrouw van Lourdes, een overkoepelende organisatie van 16 ziekenbedevaarten, sedert meer dan 75 jaar spontaan ontstaan en die zovele jaren verder onderlinge contacten onderhouden om de bedevaarten in dienst van de zieken goed te kunnen organiseren.
Dit,dank zij wellicht meer dan duizend vrijwilligers: geneesheren, verpleegkundigen, brancardiers en helpsters, religieuzen en priesters, animatoren en organisatoren.
Straks worden de voorbereidingen getroffen en de taken verdeeld voor het komend bedevaartseizoen.
Al die bezigheden, al die drukte waarom ? Om mensen te plezieren, om zelf de vreugde te beleven en te vernemen dat anderen op een of andere manier er deugd van gehad hebben. Daarom is het van belang dat vrijwilligers dat eens ervaren, zo maar en niet alleen tijdens een jaarlijkse week van de vrijwilliger.
Dat ondervond ik toen ik volgendrelaas las van een van onze zieke bedevaarders:
Minder mobiel . En toch een prachtige meibedevaart kunnen meemaken, dat kan echt.
Samen met de andere bedevaarders reisden we per TGV naar Lourdes, met een voorkeursbehandeling: liftbus, loopplank, met hulp en zonder zorg voor onze bagage. Alle vieringen kunnen meemaken, maar dan van op de eerste rij. Overal hadden wij voorrang, ook om verschillende malen in de grot te gaan. Zelfs naar Bartrès hebben ze ons meegenomen. Daar was ik voorheen nooit geweest.
Brancardiers uit Vlaanderen trokken de blauwe wagentjes met logodekzeil van de bedevaart overal waar het voor ons goed of nodig was. Lourdes is niet vlak en de grot ligt in het dal en de Pius X-kerk nog lager.
Nette ruime luchtige twee- of meer persoonskamers met goede bedden, kasten, toiletruimtes op de kamer met eigen meegereisde verpleegsters en helpsters, die dit al jaren na elkaar doen. Dag en nacht waakten minstens twee engelbewaarders over ons. Op de gang was er een eigen eetzaaltje met mooi gedekte tafeltjes van 4 of 5 man. Onze meegereisde helpsters dienden ons lekker en ruim voldoende eten op.
In het Onthaalcentrum konden we echt ervaren wat belangloze inzet voor anderen kan betekenen. Daar hebben minder mobiele of zwakke mensen de voorrang en genieten van de voortdurende attentievolle en toch niet opdringerige aanwezigheid van gezonde en bekwame mensen. We waren bijna beschaamd dat ze ons zo verwendden.
Dank u vrijwillige verslaggeefster, een mooi compliment voor al onze vrijwilligers in deze week.
Met gehandicapten en zieken naar Lourdes. Voor een diareeks met muziek en 49 sfeerbeelden over "Lourdes, zijn symboliek en rituelen" klik op de foto 51 Mb en 21 min. downloadtijd.
