Vandaag raakte ik geëmotioneerd bij het zien van tv-beelden over mensen die dit jaar overleden zijn. Deze week raakte ik geëmotioneerd bij het zien van tv-beelden van een moeder die op zoek was naar haar verdwenen dochter. Ik genoot gisteren van het op stap zijn met 2 sportvrienden en het samen sporten... Ik moet om sommige kleine futiliteiten al huilen (en niet alleen de laatste dagen, dit is al langer). Als ik even alleen ben dan knagen de gedachten... Soms moet ik huilen als ik voel dat iemand ongelukkig is, ik moet huilen om het verdriet dat iemand heeft, ik moet soms huilen om mezelf... (ik die alles heb, niets tekort kom, en toch altijd meer wil ??)
Ieder individu is verschillend, niet iedereen reageert hetzelfde op bepaalde situaties. Ik ben een binnenvetter, iemand die veel opkropt. Soms wil ik gewoon niet dat anderen weten hoe ik denk, wat ik denk... omdat ik anderen niet wil belasten met mijn gedachten... Soms wil ik er niet eens over praten omdat ik niet wil dat anderen op mij willen inpraten, of gewoon zelfs met me praten. En toch heb ik het gevoel dat ik niet alleen wil zijn met alles... mis ik het wel dat iemand mij 'kent'... Als ik iemand 'toe laat', dan zit het er dik in dat ik die mens een tijd later gewoon als het ware 'laat vallen'... en zo blijf ik altijd met een gevoel van eenzaamheid achterwege.
Als kind ervaar je sommige dingen als een sprookje. En ja, misschien wil ik teveel dat alles een sprookje is. Iedereen heeft wel verdriet in zijn/haar leven, iedereen moet ooit sterven... Ik ben er niet klaar voor om eraan te denken, en als ik over de dood van familieleden denk/moet praten... dan huil ik binnen de kortste keren... (als ik alleen ben... )
Emoties... ze maken me nog gek...
Reacties op bericht (2)
09-12-2009
Welkom
09-12-2009 om 14:07 geschreven door sloefke
07-12-2009
Hoe zit dat nu ...
Het is soms pas na jaren dat je uw gevoelens echt kunt en wil volgen en laat de tranen, en van vreugde en van verdriet, dan maar stromen. Pas zo ervaar je dat je nieuw werd, al kan je dat soms maar veel later zeggen! Maar een beeld op tv, een simpel woord in eenl lied kan je inderdaad ten diepste raken. Ik wens je dit toe, zeker nu je ook door een tijd van vertwijfeling gaat. BZN komt daarvoor juist op tijd zo LAAT JE HART RAKEN! Zo mogen velen je vinden op hje weg in blogland! Ik wens je dit ales heel hartelijk toe!
