|
Onze MSER moest heel vroeg opstaan op woensdag 27 maart.
De medisch geschoolde loodgieter van de kliniek krijgt van Georges 25 cm dikke darm, 10 cm dunne darm, wat kliertjes en het wormachtig aanhangsel dat men appendix noemt.
Het hele boeltje gaat dan naar het labo en ondertussen weten we dat er geen enkele verdachte cel nog voor onrust kan zorgen. (OEF!)
Ruim 6 uur volledige narcose met gezellige hallucinaties als apotheose:
5 knappe groene verpleegsters zweven voorbij, als uit de Potterboeken geplukte Glamorgana’s, van links naar rechts en terug en steeds maar over en weer. Georges begint te praten:
“Er staan hier nog 5 bedden, rechts van mij, met mensen erin”.
Wat later: “Hé, de bedden naast mij zijn leeg”.
Een Glamorgana antwoord: ”Nee hoor, die mensen liggen er nog in”.
Het bed begint vanzelf te rollen tot in de kamer en Georges opent zijn ogen en ziet Rosalientje in een hoek op een stoel.
“Dag schatje, ge ziet er goed uit” zegt Georges en bekomt langzaam van zijn echt gebeurde hallucinatie.
Impl008 - Joris Luyten – Woensdag 27. maart⋅17:00
11-04-2019 om 21:15
geschreven door Gidsjoris
|
die een mes in mijn rug heeft gestoken moet ik eigenlijk dankbaar zijn.
