Ik ben vandaag mijn<Tramontane> kwijt. Dat zei men vroeger als men de koers kwijt was. (goldfinger)
Wanneer we ergens geen uitvlucht meer voor hebben, zeggen we dat we het uit "Principe"hebben gedaan.
Wanneer iemand zegt dat het niet om het geld, maar om het principe gaat, gaat het hem om geld
12-01-2007
kreeften
Mevrouw Cohen komt na haar vakantie bij de dokter en zegt: <Dokter, u moet mij helpen. Ik was in het zuiden van Frankrijk en werd tijdens het zwemmen door een kreeft in mijn teen gebeten>. <Welke?>, vraagt de dokter. Saar haalt niet begrijpend haar schouders op. <Wat bedoelt u met <<welke>>, dacht u dat ik die kreeften uit elkaar kan houden?>
Moos, die 's nachts thuiskomt van de reis, vindt zijn vrouw handenwringend door de kamer lopen. <Wat is er gebeurd, schat> vraagt hij. <Er was een insluiper in de slaapkamer<, zegt ze met een hoogrode kleur. <Heeft hij je wat gedaan??> <Ja>, zegt Saar met neergeslagen ogen, <Maar het was donker en ik dacht dat jij het was....>
De bruiloft, de receptie, het diner, het was allemaal geweldig geweest. Nu was het hun huwelijksnacht en lagen zij naast elkaar in bed. Hij nam haar teder in zijn armen en vroeg: <Schat, hoeveel waren er vóór mij>? En nadat zij een paar minuten had gezwegen: <Waarom zeg je niets?>
Waarop ze schuchter antwoordde: <Ik ben nog aan het tellen>.
Een instrukteur aan de Koninklijke Militaire Akademie stelt zijn pupillen verschillende vragen over gevechtshandelingen. <Soldaat Cohen, zegt hij tegen een van de jongens, <stel je eens voor dat je alleen in de wildernis bent. Plotseling springen er twee guerillastrijders uit een boom, die tot de tanden gewapend op je afstormen. Wat voor stappen zou je nemen?>. Moos bedenkt zich geen moment en antwoordt: <Vlugge en lange>.
Saar is Bram tweehonderd euro schuldig. Op een avond lopen ze door een stil straatje. Plotseling dook er een man uit het donker op, die hun de weg versperde, een pistool trok en dreigend zei: Je geld of je leven!>. Saar haalt haar portemonnaie uit haar tas, neemt er twee briefjes van honderd uit die aan Bram gaf, en zei: <Voor ik het verget, met jou ben ik kiet>.
Het meisje liep de grote meester al wekenlang achterna om hem te vragen of ze eens voor hem zou mogen spelen en zijn oordeel horen. Op het laatst kon hij haar niet meer ontvluchten, zodat hij haar bij zich liet komen. Een half uur lang zat hij te luisteren. Toen het laatste akkoord had geklonken, draaide het meisje zich om en vroeg:<Meester, wat kunt u mij voor advies geven?>. Rubinstein keek haar aan en zei: <Zoek een man>.
Nathen Rotschild,de negentiende-eeuwse bankier uit Londen, stond bekend als een van de grootste financiers uit zijn tijd, maar ook als een enorme vrek. Terwijl hij uit zijn koetsje stapt zegt de koetsier: <Weet u wel dat uw dochter veel grotere fooien geeft dan u? <Dat kan zij zich permitteren>, antwoordde Rotschild zonder zich om te draaien. <Zij heeft en rijke vader.
Het gehele politie-apparaat was ingeschakeld en maakte al een week jacht op een man die veertien vrouwen had vermoord. Moos, die rustig zijn krant zit te lezen, gaat naar de deur omdat er gebeld wordt. Hij ziet een verwilderde man die radeloos om zich heen kijkt en angstig fluistert: <Ik ben de lustmoordenaar!> Moos draait zich om en roept naar de keuken: <Saar, hier is iemand voor je!>.
<Heb je gehoord dat Maurits van Dam uit het raam is gevallen? Met zijn hoofd op de straatstenen; hartstikke dood!>. <Hartstikke dood?>, vraagt mevrouw Cohen. <Ja, hartstikke dood,> zucht degene die het nieuws heeft verteld. En zijn bril was ook kapot>
Bertha van Praag maakt de deur open en ziet een bedelaar staan die haar iets te eten vraagt. <Houd je van koude kip?>, vraagt ze. <Graag>, zegt de bedelaar. <Moet je morgen terugkomen, want hij is nu nog gloeiend heet>.
Saar, achttien jaar, laat haar vriendin vol trots een nieuwe nertsmantel zien. Ze trekt hem aan en vraagt met een knipoog: Hoe zie ik er uit?>. Waarop Selma antwoordt: <Schuldig>
De man, die terechtstaat wegens diefstal, nadat hij op straat was betrapt met een tas inbrekersgereedschap, zegt woedend tegen de rechter: <Als u mij veroordeelt omdat ik inbrekersgereedschap bij me had, kunt u me ook veroordelen wegens verkrachting>. <Wat?, zegt de rechter verbaasd, heb je ook een meisje verkracht?>. <Nee, zegt de beklaagde, maar ik had wel mijn gereedschap bij me.....>.
De rechter kijkt streng naar de vrouw die er van wordt beschuldigd haar man in een vlaag van woede om het leven te hebben gebracht. <Waarom, vraagt hij, heeft u hem met pijl en boog vermoord?>. Waarop de vrouw bedeesd antwoordt: <Ik wou de kinderen niet wakker maken......>.
Moos komt na een bezoek aan zijn societeit de slaapkamer binnen en zegt lachende tegen zijn vrouw: <We hebben vanavond zo verschrikkelijk gelachen. De voorzitter bood een hoge hoed aan aan een lid van de soos die nog nooit zijn vrouw had bedrogen., maar niemand stond op>. <Waarom ben jij dan niet opgestaan?>, vroeg Saar verbaasd. Na een korte aarzeling antwoordde Moos verontschuldigend: <Je weet, mij staat geen hoge hoed>.
Ze lagen in elkaars armen. Plotseling hoorde ze een sleutel in het slot steken en fluisterde angstig: <Daar komt mijn man! Spring uit het raam!>.Bram liep naar het raam, keek omlaag en zei: <Dat gaat niet.... we zijn op de dertiende etage>. Waarop zij woedend antwoordde: <Jij met je kinderachtige bijgeloof! Vooruit,spring!>.
Een vrouw kwam bij de dominee. <Dominee, de preken zijn iedere zondag even mooi. Ze zouden gebundeld moeten worden en uitgegeven>. De dominee maakte een afwerend gebaar. <Er bestaan betere predikers dan ik, maar misschien zullen mijn preken nog eens postuum worden uitgegeven>. Dankbaar drukte de vrouw hem de hand en zei: <O dominee, dat zou fijn zijn, ik hoop maar dat het gauw gebeurt!>.
In Israel vraagt een oude man aan een voorbijganger: <Hoe kom ik het vluchtst in het ziekenhuis?>. <Door twee keer heel :<<LANG LEVE EGYPTE>> te roepen>.
It is better to sit with a wise man in prison, than with a fool in paradise.
Waarom zijn de bananen krom?
(waren ze recht van lijn, zouden het geen échte babanen zijn)
Goldfinger
Lambiek en Gustaaf lopen op de Wallen in Amsterdam. Achter de ramen zit een uitdagende vrouw. Lambiek tikt tegen het raam en vraagt: <wat kost dit hier?>. Zegt de dame: <vijftig euro>. Zegt Lambiek tegen Gustaaf: <Dat is niet duur voor dubbel glas....>
