Ik zag in mijn vijver mooie gele bloemen

Waterlelies om ze bij naam te noemen

Ik wilde hun een beetje verwennen

Maar tot mijn schrik zag ik zijdelings de dood

Wat kon ik toen hard rennen

De bloemetjes konden mij niet meer boeien

Ik gaf een spurt naar mijn prieeltje aan de overkant

En zag nog net dat de dood zwaaide met zijn hand

Ik huilde bang dat hij me nu al wilde halen

Angstzweet liep in straaltjes over mijn rug

Bijna zou ik mij schamen

In mijn spiegel zag ik dat ik wit was om mijn neus

De dood maakt iedereen nerveus

Ik schrok wakker  door de bimbam van mijn klok

Toen besefte  ik het was een nare droom

Mijn handjes waren gevouwen

Worden wij in de nood weer vroom?

X