Het te vroege einde van een legendarisch figuur Jij stond voor je fans klaar haast ieder uur Mensen over de hele aardbol werden door jou betoverd Je enorme kracht en karma heeft ons altijd weer veroverd Jouw uitstraling dans muziek en zang Jij bracht ons in euforie wij wiegden met jou mee het hele concert lang Jij was al jong de koning van de muziek Je was tijdloos, heel uniek Nu heb je de wereld verlaten Fans uit vele landen zijn in alle staten! Maar ze komen jou de laatste eer bewijzen Jouw ster gaat opnieuw rijzen! Je was een mens met een wervelende mimiek Michael bedankt voor je prachtige muziek!
Zondagmorgen rond 9 uur zijn we weer vertrokken richting Geldrop. Even kijken hoe het met maatje is, elke keer is het weer anders. Het is een hele rit naar het verzorgingstehuis , maar dat hebben we er maar voor over. Toen we aankwamen lag ze nog te slapen hebben haar toch maar wakker gemaakt. Ze wou niet mee om koffie te drinken in het restaurant, je denkt is ze even op een andere tekst. Gek he dat je nog altijd denkt dat ze dat nog kan bevatten maar helaas dan wordt je met je neus weer op de feiten gedrukt. We hebben nog een klein half uurtje bij haar gezeten, je houdt haar handen vast knuffelt haar tussendoor even dan lacht ze naar je. En toch zie ik soms een blik van herkenning! En dat doet mij nog altijd zeer. Dan zie ik in een flits de vrouw die ze ooit was, en wat blijft over? Een zielig hoopje mens. Moeilijk dat iemand zo moet eindigen.