Wij hebben onze vijfenveerstige verjaardag van ons huwelijk mogen vieren , niet alleen dat het een uitzondering begint te worden maar ook dat we het geluk mogen hebben het nog te mogen beleven . Al is de gezondheid niet zo prima meer toch ben ik gelukkig dat we nog samen hier mogen zijn . Al kan het onze geliefde dochter het niet meer mee maken zo zullen we ons moeten optrekken aan onze kleinkinderen . En we missen hoe langer hoe meer ons kind en daarom denk ik willen we zoveel mogelijk van onze kleidochters nabijheid genieten . Het zal wel nooit meer het zelfde zijn maar een berichtje of telefoontje van hen is een bloedstroom naar het diepste van ons hart .
