Gisteren heb ik dan nog de kans gehad om te kunnen meemaken dat ons achterkleinkind werd gedoopt . Tijdens de plechtigheid kreeg ik het op sommige momenten emotioneel erg moeilijk , dan kwamen bij mij de beelden weer naar voren van de feiten die 24jaar geleden hier zijn gebeurd . Ik die gedacht had nu een zwarte bladzijden in mijn leven om te draaien heb mij daar toch bij vergist . Wanneer ik naar dit kleine kindje kijk moet ik toch veel van mijn wraak gevoelens op zij zetten en probeer ik de laatste jaren van mijn leven in rust te laten verlopen . Het klinkt misschien als een cliche maar kreeg ik nog maar eens de kans om de klok terug te draaien . Alhoewel de doop een kristelijk gebeuren betreft en ik ook de plechtigheid bewust heb mee gemaakt stel ik mij altijd de vraag waarom er dan nog zoveel onrecht in deze wereld gebeurt . Op mijn vraag ik weet het wel zal geen antwoord komen maar dezelfde vraag blijft maar steeds opnieuw opduiken .
