In 2006 had een snuggere politieker de oplossing gevonden.
Of hij het zelf gevonden had betwijfel ik. Enfin, hij had zich laten
influisteren dat de oplossing om het geld in België te houden en te voorkomen
dat de industriëlen massaal naar de goedkope vroegere Oostbloklanden zouden
vluchten een oplossing was waar niemand ooit van gehoord had en die ook niemand
ooit zou begrijpen, dacht hij : DE
NOTIONIELE INTERESTAFTREK Haha : we geven de bedrijven die hun geld in het
bedrijf in België laten en niet uitkeren in bonussen en monsterdividenden een
aftrek van ocharme 3 à 4 % van dat geld.
En het had teveel succes. Dat er nu massaal geld in België
was en bleef is ook weer niet goed omdat dat niet rechtstreeks arbeid schept. En
men miste de roerende voorheffing op de dividenduitkeringen en de bonussen.
Om een lang verhaal kort te houden : men had niet goed
nagedacht over de gevolgen. Een
multinational die slim genoeg is kan van de aftrek gebruik maken zonder het
geld hier te investeren. Maar het is een zegen voor de Belgische bedrijven die
hun geld hier houden, eventueel zonder direct te investeren (arbeid scheppen).
En wat de multinationals betreft : ze moeten toch eerst belastbare winst
aangeven voor ze de aftrek voor risikokapitaal kunnen toepassen, dus zou ik met
Mitterand zeggen : et alors
of anders : "so what"
Men moet weten wat men wil en niet te hard roepen dat er
misbruik gemaakt wordt en het zelf doen.
De missiepater (een bruine met sandalen en een baard)
|