Soms kan ik nog eens schrikken (verschieten zeggen ze in Bets). Ja de werkelijkheid is soms straffer dan fictie en snelt onze stoutste dromen voorbij. Als zoon van een spoorwegbediende heeft alles wat met treinen en spoorwegen mij altijd gefascineerd. Maar dit slaat alles : de nieuwe spoorwegbaas, Mr Cornu, die tussen haakjes een pak minder gaat verdienen dan zijn voorganger, heeft het probleem van de vertragingen van de treinen, waar de slimste professoren en duurbetaalde managers decenia lang hun hoofd op braken, wel dat probleem heeft Mr Cornu op een dag opgelost. Zo simpel kan het leven zijn. Geen kortere stoptijden, minder controles enz ., neen heel simpel we veranderen gewoon de tijdschema's van de treinen en maken de tijden dat een trein over een afstand doet langer is en zodoende op tijd. Een voorbeeld : een trein vertrok 's morgens om 8.00 in Tienen en moest om 8.40 in Brussel zijn, wat nooit lukte en altijd minstens 5 minuten te laat was. Tot wanhoop van de reizigers. Oplossing volgens Jo Cornu : de trein vertrekt om 8.00 uur in Tienen en zal om 9.00 uur in Brussel zijn en is nooit meer te laat. Geen klachten, gesakker, stress enz. Het woord van 2014 wordt gegarandeerd "een cornu oplossing" een oplossing zo simpel dat niemand eraan denkt. Dank u wel Mr Cornu.
Twee mannen op de bank. Station van GEET-BETZ, als je goed kijkt zie je het bord van de het station. De man rechts op de foto is mijn vader Emiel Guilmet. De man links in uniform weet ik niet wie het is. Een zonnige zondagnamiddag, niets speciaals aan de hand, wachten op de trein van drie uur, rustig wachten in de zomerzon.
Toen had het geen belang of de trein op tijd kwam. Het was in het interbellum (de jaren dertig tussen de twee wereldoorlogen) de tijd dat alles mogelijk werd. Er werd zelfs gesproken over naar de maan vliegen.
|
Ik ben Guilmet Michel
