Ik ben Guilmet Michel
Ik ben een man en woon in Glabbeek (België) en mijn beroep is Accountant.
Ik ben geboren op 29/06/1947 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Zoals iedereen : lezen, genealogie, fietsen en wandelen en als het mogelijk is met vakantie gaan.
Dit schilderij heeft mijn zus Denise Guilmet van mij gemaakt voor mijn zestigste verjaardag in 2007
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
U kan mij vinden op blogplaats 203
14-11-2014
Voor de dagen dat je je slecht voelt .
Als je 's morgens niet op gang geraakt moet je even naar dit luisteren, en vooral meezingen. Therapeutisch bewezen te helpen tegen zwartgalligheid.
Het zal de tijd van het jaar wel zijn.Dat onbestemd verlangen naar iets onbereikbaars. Het gemoed schiet vol zonder reden. Men denkt aan vroeger, aan de jeugd, aan afgewezen liefdes en leed.
Zweverig, goedkoop maar ik koester dit gevoel als een kostbare schat.
De eerste trein Tienen - Diest, lijn 22, reed op 27 mei 1898. Stopplaats was Geetbets na Grimde, Oplinter, Neerlinter, Drieslinter (splitsing naar Zoutleeuw, Wilderen en St. Truiden) Budingen, en Geetbets, Halen, Zelk en Diest. Het was enkelsporig en werd gestopt op 29 september 1957, het goederenverkeer bleef tot eind 1960 tussen Tienen en Halen.
Den ijzeren weg en het station van Geetbets
De spoorlijn Tienen-Diest en het station van Geetbets hebben een bijzondere plaats in mijn geheugen en houden mij nog steeds bezig.
Het leven van mijn ouders en grootouders, langs moeders zijde, werd voornamelijk bepaald door den ijzeren weg en alles daaromheen.
Mijn grootvader Emile Bamps werd op 9 februari 1873 in Geetbets geboren en de lijn 22tussen Tienen en Diest werd op 27 mei 1878 geopend. Tot dan toe was Geetbets een van de vele geïsoleerde boerendorpjes die gedomineerd werden door enkele kasteelheren en grootgrondbezitters. Nu kon naast de tanende boerenstiel ook elders werk gevonden worden bij de spoorwegen en in de fabrieken in de omliggende steden Tienen, Sint-Truiden en Diest, die plots zeer kortbij kwamen.Emile Bamps heeft dan ook zijn ganse actieve carriere doorgebracht als timmerman bij de onderhoudsdienst voor de lijn 22 van de spoorwegen. Mijn moeder kon het diplomavan onderwijzer bij de Zusters van Voorzienigheid halen, omdat de onbetaalbare kostschool vervangen kon worden door het dagelijks pendelen met de trein aan een sterk gereduceerd tarief als dochter van een werknemer van de spoorwegen: Mijn vader kon zich opwerken tot spoorwegbediende door opleidingen en examens, alhoewel hij slechts tot 14 jaar naar school geweest was. Ons gezin woonde op een boogscheut van de spoorweg en de hartslag van het treinverkeer bepaalde ons levensritme.
Ik ben Guilmet Michel
