|
De resultaten van de school waren goed. Er waren uitschieters naar boven en naar beneden, maar het algemene klasgemiddelde was goed namelijk 7 op 10. Toen was er protest, staking, demonstraties.... er mocht geen onderscheid meer tussen de leerlingen gemaakt worden, iedereen gelijk. En het werd doorgevoerd, geen eerste, geen laatste, geen goede en geen slechte punten, iedereen kreeg het gemiddelde van de klas namelijk 7.
Het eerste jaar haalde iedereen een 7 op 10 en men was gelukkig, geen onderscheid meer, iedereen gelijk. Maar het tweede jaar dachten de betere leerlingen : waarom zou ik mij nog inspannen ik krijg toch maar een zeven, zoals degene die niets doet en er zijn voeten aan veegt. En de mindere leerling dacht, ik zal zeker niets extra doen want ik krijg toch 7....
Het tweede jaar was het klasgemiddelde 6, het volgende 5, 4....... Waar was de solidariteit om het klasgemiddelde op te trekken? Het is een illusie als men denkt dat iedereen gelijk moet zijn. De verschillen tillen de mensen naar een hoger niveau.
|
Ik ben Guilmet Michel
