Ik ben Guilmet Michel
Ik ben een man en woon in Glabbeek (België) en mijn beroep is Accountant.
Ik ben geboren op 29/06/1947 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Zoals iedereen : lezen, genealogie, fietsen en wandelen en als het mogelijk is met vakantie gaan.
Dit schilderij heeft mijn zus Denise Guilmet van mij gemaakt voor mijn zestigste verjaardag in 2007
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
U kan mij vinden op blogplaats 203
03-03-2018
De laatste Suisse van de Sint Pauluskerk Geetbets
Jozef Schepers, ° Budingen 5/3/1877 + Geetbets4/9/1952, was de laatste Suisse of kerkbaljuw van de Sint Pauluskerk te Geetbets. Hij was gehuwd met Mathilde Bamps de zus van mijn grootvader Emile Bamps.
Nog een betsenaar die de moeite waard is om naar te luisteren. In een interview aan voor
webbekomsbroek@vlaamsbrabant.be doet hij zijn verhaal dat ik hieronder weergeef :
"60 JAAR BROEK WAT MOGEN WE ONS HIER BIJ VOORSTELLEN?
Tony: Even mezelf voorstellen: ik ben Tony Vanbrabant (°1947) en ik kom uit Geetbets. Al 42 jaar wonen we - mijn vrouw heet Annemarie Smets - in Kaggevinne.
In mijn lagere schooltijd ging ik vanaf mijn tiende jaar naar het atheneum in Diest. Die school lag toen nog aan de Veemarkt in het centrum van de stad. De logische verbinding in die tijd was “de trein”: door Geetbets reed tot einde september 1957 de reizigerstrein Tienen – Diest – Leopoldsburg – Mol (Lijn 22). Wij woonden ongeveer 1 km van het station in Geetbets en ook in Diest was het nog een km wandelen tot de school… dat vonden we heel normaal. De jaren nadien pendelden we met de bus naar school.
HEB JE NOG HERINNERINGEN AAN DIE JAREN IN DE TREIN?
Tony: Ja, de mooiste herinneringen zijn van 1956. Toen reed nog de stoomtrein en dat vonden wij, kwajongens van een jaar of tien, de max! Wij stonden erbij en keken ernaar hoe die stoomtrein siste, stoom uitspuwde en een hitte verspreidde: gewoonweg plezant om mee te maken. We probeerden om elkaar in de damp te duwen of te laten verschieten van het plotse gesis… We vonden het een stap achteruit toen in 1957 de “mazouttrein” de opvolger werd van onze stoomlocomotief… wat een stank verspreidde die dieseltrein: de lol was eraf!
Wat ik me ook nog herinner was dat we bij het wachten op de trein capsules van lege flesjes op de sporen legden: mooi om te zien hoe de treinwielen de kurkjes platdrukten . We zijn daar mee gestopt toen een kwade stationschef ons streng waarschuwde dat onze vaders de rekening toegestuurd kregen als er ooit een trein zou ontsporen!
WEET JE NOG IETS VAN JE PASSAGE MET DE TREIN DOOR HET WEBBEKOMS BROEK?
Tony: Het was dat uitgestrekt groen gebied met weiden en bomen waar geen mens woonde… in de winterperiode was het soms alsof we met de trein door de zee reden. Langs beide zijden van het spoor een zee van water zo ver je zien kon! Soms zag het er sneeuwwit of was het een ijsvlakte: beelden die bijblijven. Beelden die ik niet meer heb zijn die van het stationsgebouw of de andere dienstgebouwtjes… daar moet ik toen geen oog voor gehad hebben!
HEB JE NU NOG EEN BAND MET HET BROEK?
Tony: Tot 20 jaar geleden ging ik af en toe vissen in de vijvers in het Webbekoms Broek. Zo had ik soms een babbel met de laatste boer van ’t Broek die in een caravan woonde. De laatste jaren pikken we regelmatig in op het wandelaanbod van het Bezoekerscentrum: vooral de begeleide vogelwandelingen doen we graag mee. Van kindsbeen af boeit de vogelzang me. Van zeker 60 vogelsoorten herken ik meteen welke vogel het is … het is om ’t even of de vogel naar buiten komt met zijn lok- of alarmroep of zijn typische vogelzang. Wellicht dat ik vanuit die belangstelling in 1993 een cursus natuurgids in Tienen gevolgd heb.
NATUURGIDS? EN TOCH NIET ACTIEF ALS GIDS?
Tony: Pas op… niet te vlug oordelen! In de periode dat ik de cursus volgde heb ik mee de afdeling van Natuurpunt Scherpenheuvel opgericht en me daar enkele jaren intens voor ingezet. Vanuit die contacten gidste ik voor de scholen van Scherpenheuvel-Zichem wandelingen in de Demerbroeken. Ik heb er toffe herinneringen aan om met schooljeugd in de natuur actief te zijn in dat boeiend gebied: het trilveen beleefden de gasten als ‘n reuze springkasteel en in de gekneusde knotwilgen en knoteiken ontdekten ze kabouters en elfjes… De laatste jaren heb ik mijn handen meer dan vol met mijn tuin en mijn hobby’s.
GAAN WE NOG EVEN JE TUIN IN?
Tony heeft een pracht van een natuurtuin: 34 are groot gelegen tussen de velden en weilanden met uitzicht op de basiliek van Scherpenheuvel en de abdij van Averbode. Achter in de tuin, verscholen tussen fruitbomen en takkenwallen staan de bijenkorven. Iets verder lonkt een tomaten serre die hij zelf in mekaar geknutseld heeft. Her en der zijn er composthopen en er is nog ruimte zat voor een groentetuin, een kippenren en een duivenhok.Een tuin waar vlinders graag in vertoeven… zijn laatste gekleurde bezoeker was een Spaanse Vlag… de eerste keer in jaren dat die mooie vlinder zijn tuin aan deed. Dichter bij het huis , onder een afdakje, is een lemen broodoven … ook weer zelf gemaakt! Annemarie is verlekkerd op zijn brood!
Ik ben Guilmet Michel
