Ik ben Guilmet Michel
Ik ben een man en woon in Glabbeek (Belgiƫ) en mijn beroep is Accountant.
Ik ben geboren op 29/06/1947 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Zoals iedereen : lezen, genealogie, fietsen en wandelen en als het mogelijk is met vakantie gaan.
Dit schilderij heeft mijn zus Denise Guilmet van mij gemaakt voor mijn zestigste verjaardag in 2007
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
U kan mij vinden op blogplaats 203
05-05-2018
Dooddoeners
Er is een stopwoord waar mijn maag zich van draait namelijk "dan heb ik zoiets van...." en dan komt niets meer. Ik vraag me dan af ;"je hebt iets van wat?"
Mijn hond is gestorven en ik heb dat een plaats gegeven. Het lief van mijn vriend is vertrokken en hij moet dat nog een plaats geven.
Ik vraag mij af waar je moet gaan zoeken om iets een plaats te geven. Leer toch simpel aanvaarden niet alles dooddoen met een plaats te geven.
De mensen gingen naar de lokale bank om fietsplaten aan te vragen en hun belastingsbrief in te vullen. Er is nu enkel bankcontact en "een bank zonder geld", waar je enkel op afspraak een lening kan afsluiten. Voor engelse ponden moet je die in de stad zijn die ze bestellen en kan ze enkel betalen met je rekening, geen contanten. Er was een café in elke straat en de mensen gingen te voet naar de bakker en de kruidenier. Het laatste café heeft zijn deuren in onze gemeente gesloten, we moeten nu met de auto naar het naburige dorp, met de mogelijkheid als een misdadiger bestraft te worden. Ik zeg niet dat het vroeger beter was, maar wij voelden ons er beter bij, waarschijnlijk vooral omdat we jong waren. Soldaten in uniform waren miliciens met met verlof en vertrouwd in het straatbeeld, nu zijn het afgetrainde para's met de mitrailette in aanslag. Ik voel me rustiger en veiliger zonder die patrouilles.
Iggy Pop werd geboren als James Newell Osterberg op 21/4/1947. Hij is 71 geworden en springt nog rond als ene van achtien met peper in zijn gat. Die mannen van 1947 zijn niet mis.
Het begint : vijftig jaar geleden was het mei 68. De grootste generatie ooit in Europa, de babyboomers van na de oorlog kijken allemaal naar de euforische tijden van onze jeugd met weemoed in het hart, toen was het fantastisch, ineens kon veel. Voor het eerst werden alle dogma's in vraag gesteld, de oude moraal buitengekieperd en preutsheid met het vuil buitengezet. Wij waren erbij en keken ernaar.