We vergeten vandaag te leven omdat wij met onze gedachten al in morgen leven. Erger, we gaan ons ongerust maken over morgen. Dus over dingen die er niet zijn en heel waarschijnlijk ook niet zullen zijn. Langs verscheidene kanten herinnert men ons eraan dat we moeten bezig zijn en moeten rekening houden met morgen en de volgende dagen. Ik ga misschien morgen een ongeluk voorkrijgen, mijn gezondheid zal gekraakt worden, ik ga verlies lijden. "Je kan toch nooit weten dat en dat en dat ..." Vermits ik het niet kan weten kan ik er ook geen rekening mee houden. Het is tijd genoeg dat ik mij bewust wordt van het probleem als het zich ook stelt. Waarvoor men mij bang maakt zal hoogst waarschjnlijk niet gebeuren. "Maar je kan niet weten". Eigenijk kan ik met meer zekerheid weten dat er mij morgen geen onheil zal geschieden. "En als het toch geschiedt? "Nee, het komt niet en ik ben er niet mee opgezet dat je mijn schrik aanjaagt voor iets wat niet is".
