In december had ik al eens iets gehoord of gelezen van een zoveelste nieuwe politieke partij, een Vlaamse nog wel, maar ik had er verder geen aandacht aan besteed. Tot ik dezer dagen Onaf, het maandblad van de Vlaamse Volksbeweging (VVB), aan kreeg en daarin een reportage van liefst vier bladzijden over het fenomeen vond.
‘Vista’ heet die nieuwe partij en dat is Latijn voor ‘uitzicht’ of ‘vergezicht’. Dat laatste zal wel, want het is vergezocht om nog maar eens een partij op te starten in het al zo versnipperde politieke Belgische landschap. Het zou een Vlaamse, progressieve, regionalistische partij worden, met zicht op de ‘langere termijn’, die de wereld niet alleen wil veranderen, maar ook verbeteren. Doet denken aan ons mateke die van België het beste land van de wereld wil maken. Of aan Spirit, en ID -21, de ter ziele gegane bedenksels van Bertje Anciaux, die er voorlopig nog niet bij betrokken is, maar dat kan altijd nog komen. Concurrentie, dus.
Alle gekheid op een stokje; wij hebben geen behoefte aan een nieuwe partij. Het is zo al ingewikkeld genoeg in dit landje waar men er al zeven nodig heeft om een federale regering te vormen die dan nog met haken en ogen aan elkaar hangt. Als men in de VVB-reportage nog leest dat de nieuwkomers met hun partij(tje) willen verhinderen dat N-VA en VB een Vlaamse meerderheid zouden behalen in 2024, dan is dit verhaal helemaal van de pot gerukt.
Ik kan best begrijpen dat het VVB-blad alle Vlaamse initiatieven aan bod laat komen, maar vier bladzijden voor iets dat meer weg heeft van een curiosum en zich als doel stelt de Vlaamse Beweging nog meer te verdelen, is wel des Guten zuviel en m.i. niet voor herhaling vatbaar.
Niet ‘Hasta la vista (tot ziens), maar ‘Basta la vista’(hou op met Vista), is hier op zijn plaats.’
|