Terwijl de opstoot van Covid-19 zich doorzet en de chaos een beetje getemperd lijkt te zijn, al was het maar omdat de nieuwe beperkende maatregelen tenslotte het voordeel van iets meer duidelijkheid hebben. Toch lijkt het nog altijd een spelletje van ‘If you can’t convince them, confuse them’ en de kampioen op dat gebied is zonder twijfel Maggie De Block, die voor alles wel een eigen uitleg lijkt te hebben, waarbij ze voor de nodige verwarring zorgt. Het probleem met de ‘kotmadam’ is dat ze vanaf het begin van de crisis niets anders gedaan heeft, denk maar aan de talrijke uitspraken die ze ooit over de mondmaskers heeft verspreid. Ik heb zo het idee dat De Block aan haar laatste termijn als minister bezig is. Alleen kan die nog wel een tijdje duren, mocht er geen valabele nieuwe federale regering gevonden worden en men ook niet tot een meerderheid in het parlement komt om nieuwe verkiezingen uit te schrijven.
Wat er ook gebeurt, Vlamingen: let op de centen! Het lijkt er steeds meer op dat de PS nu wel bereid zou zijn in één regering te stappen met de N-VA, maar dat die partij daarvoor een prijs zal moeten betalen en die heet ‘geld’, veel geld. Niet alleen om alle gemaakte gaten en schulden te dichten, maar ook om de bestaande afspraken van de zesde staatshervorming op de lange baan te schuiven. Ik denk niet dat de partij van De Wever daarin zal trappen, want het zou het pad effenen naar een sortie à la Volksunie.
Ik kan het niet genoeg herhalen, maar bij het akkoord over de zesde staatshervorming van 2014, die mede ondertekend werd door de PS, is gesteld dat men de transfers vanaf 2024 zou afbouwen tot ze ergens halfweg de jaren 2030 zouden zijn uitgedoofd. Het bord linzensoep dat de PS daarvoor kreeg was de garantie dat Di Pippo dan federaal premier mocht worden. Daarop mag geen enkele Vlaamse partij nog terugkomen, want dan worden die transfers ook gebetonneerd zoals zovele discriminaties waarvan Vlaanderen in dit België nu al het slachtoffer is.
|