Ik ben Henri de Laqaderre, en gebruik soms ook wel de schuilnaam HaagscheHop.
Ik ben een man en woon in Uden (Nederland) en mijn beroep is Goudsmid.
Ik ben geboren op 19/05/1932 en ben nu dus 92 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Schilderen beeldhouwen fotografie natuur bourgondisch eten.
Ik ben heel breed geinteresseerd, en pacifist.
Mijn verhalen en ervaringen.
Hoppies startpagina
24-09-2010
Over mijn vriendjes en onze straat.
De Karel de Geerstraat, 53 huizen, hij was niet groot en toch verbaas ik mij nu nog over het grote winkelaanbod, helemaal vooraan banketbakkerij Derrixs, daarnaast de kruidenier, aan de overkant de groenteboer, dan een loodgietersbedrijf, dan Tinnebroek de melkboer, dan slagerij van het Riet,aan de overkant houtbewerking van mijnheer Cremer een rijksduitser maar een van de goede soort want toen er razzia's waren zei hij dat er in onze straat geen jongelui meer waren, dan een rijschool aan de overkant een sigaretten boer, dan Habermehl een bakkerij, een drukkerij ABC geheten en op de hoek manke Toon. En in de Musschenbroekstraat ook ontelbaar veel winkels ook daar doe ik een foto van bij. Dus in totaal 11 bedrijfjes zeg nou zelf das toch heel wat.
En dan mijn vriendjes ten eerste mijn hartsvriendje Wimpie Volkers, dan Wim Dijksman, Wim Voerman, Jantje Simhofer, Han Berkhout, om de hoek Arnold van t Veld, en Gijs met zijn grote moel, Wimpie Volkers is niet oud geworden de geneeskunst was noch niet zo heel hoog ontwikkeld want veel dingen werden niet herkend, de ene dag speelde ik met hem en de andere dag kwam ik hem halen en was hij dood, hij had steeds pijn in zijn buik en ze waren er mee naar de dokter geweest maar hij moest een beetje rusten want het was niets maar hij had blindedarm-ontsteking en het escaleerde en werd buikvlies ontsteking en dat werd hem fataal. Goh wat speelden wij veel samen we hadden hele legers gemaakt van klei dat haalden we weg aan de zijkant van de Vliet ik zal een foto bijvoegen, en ook maakten we er tanks van ja die oorlog heeft daar aan meegeholpen. We hadden alles groen geverfd en muizen waren onze soldaten, dus machtig mooi voor kleine jongens, ook bakt zijn moeder heerlijke flensjes voor ons, ja daar hadden we het goed maar zijn moedertje heeft het grote verdriet van de dood van haar enigste zoon nooit meer goed kunnen verwerken en is gek geworden, en ik heb zelf een zoon verloren met 19 jaar dus ik kan me daar heel veel bij voorstellen. Ook Jantje Simhofer was in een dag dood aan dezelfde kwaal, ik kwam hem bezoeken alles zwart in de kamer en daar lag hij in zijn kistje, ja we werden al heel vroeg met de harde kanten van het leven geconfronteerd.
Maar we maakten ook veel spannende dingen mee als er koeien door de Oudemanstraat naar het slachthuis werden gedreven dat waren er heel veel hoor en dan sprongen ze van angst in de Laak want volgens mij roken ze de dood hoor, ik weet het haast wel zeker, want een vriendje van mij Joop Koot geheten zijn vader was slachter en zaterdags als hij in bad was geweest en ik kwam daar dan rook ik nog een vreemde lucht aan hem, en ik dacht altijd dat dit bloed was een nare penetrante geur. Ook gingen we veel naar het strand maar we hadden geen zwembroeken en dan had ik van een laken allemaal Vslips gemaakt om te zwemmen zat ik uren op het orgel onze naaimachine te naaien maar als je het water uitkwam had je net zo goed in je blote kont kunnen lopen want je keek er dwars doorheen, en mijn moeder was laaiend want zoveel lakens had ze na de oorlog nou ook weer niet.
Ook ging ik kamperen op Duinrel nu is dat een groot vermaakspark maar ik had lakens in de teer gedaan met peterolie om waterdicht te maken tenminste dat dacht ik en daar maakte ik een tent van, stinken die handel maar ik bleef er toch een paar dagen in slapen en was zeiknat wat gezien ons Nederlandse klimaat niet bevreemdend was. En fietste naar de Kagerplassen om daar enkele dagen te vissen s'nachts een zware hoosbui van je welste mijn tentje helemaal naar de gallemiese en ik moest de ochtend tussen de schapen in een schuurtje afwachten, en toen maar weer naar huis hoe dat weet ik niet meer het zal wel met de tram zijn geweest. Maar we maakten veel spannende dingen mee en het leven was weer mooi en goed om geleefd te worden.
Ik heb al verteld dat ik was aangenomen als leerling goudsmid en op een geven moment kregen we een Amerikaan als goudsmid hij had geloof ik verkering met een Rotterdamse juwelierster maar wij gebruiken als we een gouden sieraad mooi moeten houden (BOORZUUR) en dat breng je er met spiritus op aan maar dat woord kunnen Amerikanen niet uitspreken want dan zei hij altijd please the BORSJOER dus daar plaagden we hem mee net als met het woord Scheveningen de SCH kunnen ze niet uit hun keeltjes krijgen.Maar het was een bovenste beste en hier was niets te koop dus ik ettelijke malen aan zijn kop zeuren of hij in de States een tent wilde bestellen en wat denk je waarempel op een gegeven moment kreeg ik mijn felbegeerde tentje mens wat was ik blij met dat ding. Ik was jongste bediende een volontair heette dat toen, en moest alle rotklusjes opknappen, zo kocht de baas een Mechelse herder een blonde krulharige hond en een vals kreng niet te geloven de eerste keer dat ik hem pens moest geven beet hij toen ik me bukte zowat mijn neus eraf maar ik heb hem een pak op zijn falie gegeven zodat hij gelijk wist wie de baas was en hij ontzag voor me had. Ieder dag moest ik hem uitlaten en dat vond ik wel tof lekker wandelen met dat beest en een muilkorf om, liep ik op het Buitenhof was het wereld dierendag zegt een bekakt dametje tegen mij, waarom heeft dat beestje een korfje om zijn bek, ik zei doe hem maar af dan weet u het gelijk. Ook jenden ze mij s'morgens als ik hem moest uitlaten, stond dat stelletje rapaille op de trap mij uit te dagen en die hond wou wel bijten liet ik hem schieten was het hele spul als een haas vertrokken, maar ook ieder dag moest ik van dat beest zijn stront opruimen nou ben ik nogal vies uitgevallen dus ging ik iedere dag over mijn nek, en verzon iets in de straat achter ons was een drogist daar haalde ik wonderolie en dat vermengde ik met zijn pens, de andere ochtend de hele sjieke juwelierszaak onder de spurrie tegen de vitrines overal stront dus dat beestje was gauw vertrokken. Ook moest Leentje onze werkster zijn pens koken dat bracht een vent met een zijspan een vettigheid is dat, en als ik die lucht rook begon ik te kokhalzen. Dat was trouwens toch een mooie dame ze woonden in de Deimanstraat en als er iemand in haar familie jarig was groot feest en dat werd gevierd met een afwasteil vol jenever en dan kon jij je zo een delirium drinken dus dat zullen wel mooie party's zijn geweest.
We waren met + 7/8 man op het atelier en dan moest ik goud halen bij de Fa. Drijfhout op de Prinssengracht reed ik rustig met een pond draadgoud aan mijn fietsstuur over straat, dat gelooft geen mens maar het is toch waar. Dat was toch ook voor + 2000.- gulden in die tijd. Want we maakten honderden broches, bedels, en veel mooie sieraden, prachtige vlinders met vleugels van jade een mooi appelgroen gesteente.Ook moest ik heel wat polijsten we hadden nog geen afzuig-machines en we gebruikten daar Parijsrood voor, mens als ik s'avonds naar huis ging leek ik wel een roodhuid, want douchen kon je daar ook niet en thuis net zomin. Ook werd ik in het begin weggestuurd, door enkele grappenmakers in ons team, om bijvoorbeeld vijlenvet te halen bij de drogist om de hoek, en onze zaak was beveiligd door de Fa. Alarma. Het hele pand zat vol met draadjes om de 2 a 3 cm, en bovenaan zat met een veertje een kontactje en dat moest om de twee maanden allemaal gekontroleerd worden een heel karwei waar ze wel twee dagen mee bezig waren. Ook had mijnheer Backers een DKW een auto die grotendeels van triplex was gemaakt wij noemden dat een Duitse kinder wagen, daar ging hij mee vissen want daar was hij een groot liefhebber van, en dan mocht ik deegballen maken van havermout en brood. Naast ons zat Lensveld Nicola dat was een petasserie en die hadden ieder dag retour-gebakjes die waren beschadigd en puddingstukjes daar haalde ik er iedere dag wel 4 van op want ik had altijd trek terwijl ik toch zo'n 20 sneden brood meenam en in de Prinssenstraat haalde ik dan ook nog twee kilo juttepeertjes met vlekjes voor heel weinig, mens wat was dat lekker.
En met mijn Amerikaans tentje gingen we naar Lunteren kamperen en haalde daar heel wat kattenkwaad uit waren er verkenners en die hadden een bus met melk in de sloot staan hadden wij die leeg gedronken en er dikkoppen (kikkervisjes) ingedaan, of we hadden s'nachts de meiden hun tent verplaatst sliepen ze in de openlucht dat kunstje wilden ze de andere dag ook bij ons flikken geen kans want ik had allemaal struikeldraden met blikjes gespannen dus toen we gerammel hoorde waren we als de gesmeerde bliksem ons tentje uit om ze op hun falie te geven, mooi hoor. We werkten Zaterdags nog tot 6 uur s'avonds maar toen werd het tot Zaterdagmiddag 12 uur en mocht ik van thuis naar Noordwijk kamperen bij boer Smit nou dat was ook wat hoor die vent was gierig daar heb je geen benul van als er een knoop van je gulp afwas dan rekende hij daar twee cent voor en ook voor allerlei ander kleine dingen moest je dokken, dus wij onze koppen bij elkaar gestoken en op een geven moment hebben wij zijn hele aardbeien veld met de hele ploeg kaal gegeten, had hij niks meer nada.
Ook leerde ik er gitaar spelen van Henk Sloos uit Leiden Hij had een hele gezellige stem en mijn vader was stapelgek op hem als hij ons bezocht moest ie altijd op de armleuning zitten en voor hem zingen en spelen. We hadden speciale liedjes zoals (Wij zijn de vagebonden, de hemel is ons dak, we hebben het geluk gevonden, wandelend op ons gemak, een stok daaraan wat plunje, ons bezit is wel wat klein, maar ons bestaan daar kun je ,zeer zeker jaloers op zijn.) en de rest floot je, of ( De bajes dat is een groot gebouw wat je zo niet zeggen zou, met de letters ABC en D ze zitten er voor stelen enzovoort en ze hebben van die hele grote handen in naam van de koningin der Nederlanden.) en dat ging zo 20 coupletten door prachtig was dat, ook kwamen er Amsterdammers met een oud fordje dat liep op peterolie stinken dat ding hele walmen kwamen er achteruit, ook namen we mensen in de maling met we hebben "Amerikaanse goudvissies die zwemmen voor en achteruit in het hete sodawater en ze komen er s'nachts uit om te pissen" of "he sir hebbie je geit nog" of "horloge met ketting en pet met klep"en nog veel meer onzin maar lachen deden we zoals die keer dat we gingen zwemmen en het naaktstrand kwam in de mode dus dat moesten wij ook doen met 150 man in ons blote kont het water in kwam de politie kregen we allemaal een grote toespraak hoe onzedelijk we bezig waren ja me hoela we lachten want ze waren toendertijd nogal preuts daar in Noordwijk nu weet ik het niet meer hoor.
De Vliet waar wij klei haalden voor ons leger van tanks enzo, en de Musschenbroekstraat met ook zijn vele winkels, zoals Frans Molle op de hoek dan slagerij Roest dan een broodjeszaak en dan bakkerij Hus en nog veel anderen.
Reacties op bericht (1)
24-09-2010
Mooi verhaal
Hallo oom Henry,
Weer een mooi verhaal, ik kan niet wachten op het vervolg. Ben benieuwd.
Liefs,
Selma
24-09-2010 om 22:12
geschreven door Selma van Maarseveen
Ik ben Henri de Laqaderre, en gebruik soms ook wel de schuilnaam HaagscheHop.
