"Bezit je niet wat je op prijs stelt,
stel dan op prijs wat je bezit."
29-11-2018
Limerick 0477.
Woorden.
Hij dacht dat ze zijn woord geloofde omdat die niets dan moois beloofde daar had hij het mis omdat het niet zo is maar zich wel veel vrijheid veroorloofde.
Een stomdronken visser uit Veere terug nuchter deed het hem zere zo wou hij niet zijn liefst een vis aan zijn lijn want zijn klanten die hield hij in ere.
Een bakkers gast met een kapotte fiets verkocht die en verdiende toch iets een blaam van zijn baas want die vond hem een dwaas en de mensen die vonden hem te bits.
Een lieve meid uit het Sas van Gent daar is al heel wat over gepend ze deed soms wat raar maak het nu openbaar want ze zat daar als trotse kot student.
Mijn liefje woont dicht bij de taalgrens toch is zij een echte buitenmens gelijk waar het ligt die grens doen we dicht maar waarschijnlijk blijft dat bij een droom wens.
Ik waak in de nacht en ik luister de tijd van de stilte en 't duister waar gaat die toch heen want ik ben niet alleen in de kamer naast mij is gefluister.
Een boer liep verloren in Parijs hij was ook een beetje eigenwijs hij liep maar wat rond wist niet meer waar hij stond en je zag zo dit was zijn eerste reis.
Een dichter die schreef in eenzaamheid het deed hem niets aan zijn appetijt hetgeen hij ook at zijn tekst niet vergat en dat heb ik uit zijn boek afgeleid.
De landstitel is voor den Beerschot ze hebben de bal buiten gesjot en hij die hem vond stak het vuur aan de lont maar de beker die staken z' achter slot.
Een Brusselaar op wandel in Antwerpen op zoek naar diamant voorwerpen doch hij vond er geen zelfs niet aan het steen maar daar hoorde hij de steentjes knerpen.
Schrijvers die weten soms alles, soms niets hebben ze kennis dan schrijven ze iets kennen de woorden van rijmende oorden en ze drijven hun schrijfkunst op de spits.
De acteur die viel uit zijn toneel rol al zat de zaal volledig tjokvol omdat hij verschoot dat er werd gepromoot voor het stuk van zijn beste vriend Robol.
Ik was eens bij een plastisch chirurg haar job deed ze altijd heel vurig een snee in mijn kaak en dat voelde heel raak en daardoor was zij geen thaumaturg*
Een oud doof pastoortje uit Komen zag de vlam in d' ogen der vromen want dat was zijn taal voor hem heel globaal want het biechten deed men in zijn dromen.
