Hij houdt me gewoon aan het lijntje 't is steeds maar datzelfde refreintje de draad die is op en ik roep hem stop want ik ben aan ‘t eind van mijn bobijntje.
Ik val niets af zelfs geen grammetje zelfs niet met ’t dieet programmaatje ’t meeste is taboe ik voel mij niet goe maar dat komt misschien door dat zwammetje.
‘k Heb net in mijn potten staan roeren om straks mijn gezin mee te voeden dat het lekker is geen enkele spijs mis en daar moet ik mij dan voor behoeden.
Ga nooit zomaar weg zonder groeten want waar zal j' elkaar nog ontmoeten ga liefst snel terug bel of schrijf het vlug want dat kan de pijn later verzoeten.
Laat de zon voor iedereen schijnen het kan gans je dag iets verfijnen en door het zonlicht dat vliegt als een schicht want voor de nacht moet het weer verdwijnen.
Ik vond 't pad naar huis niet meer terug moest wel eerst door de aviobrug en dat ging nog wel ik was daar ook snel maar 'k zat verkeerd en toen ging 't vliegensvlug.
Ik stond daar met een tuiltje rozen voor jou net of 'k was in hypnose ik weet niet waarom en ik vind het ook dom maar ik wou heel dicht bij jou verpozen.
Er is weer groot feest op het paleis met suikerbonen en lekker ijs dat zal lekker zijn en dat is een festijn maar dat kleintje breng je niet van de wijs
Straks krijg ik zeker een extra bot als ik het waken maar niet verbrod ik blaf als het moet omdat de bel 't niet doet zo weten z' of 't een vriend is of uitschot.
Ook dieren knuffelen heel graag al is hun liefkozing wel heel traag dat komt door hun aard bij hen is dat meer waard of dat wel zo is dat is maar de vraag.
Laat ons altijd lief zijn voor mekaar was het devies van een kunstminnaar hij hield van dat al en was geen bemoeial maar zijn uitnodiging was onleesbaar.
Ik ga nu maar terug naar mijn bed voor morgen heb 'k alles klaargezet dat word een festijn wil j' er misschien bijzijn laat 't dan weten want alles is haast bezet.