Het daglicht verliest veel van zijn kracht volgens mij is dat maar een gedacht door de wolken door ging het er steeds voor ‘t heeft het altijd moeiteloos aangebracht.
De vorst van duisternis is de heer houd het meeste van het winterweer die kan hij net aan tot deze is gedaan want de lente, zomer, herfst doen hem zeer.
De mieren die crossen heen en weer doen al ’dat werk al doet het hen zeer met elke trofee daar sleuren ze mee naar hun hol en dat doen ze keer op keer.
Ben moe van het denken ga rusten een toetje dat zou ik wel lusten maar voor het slapen zou ‘k dat beter laten wil mijn slaap daar niet door verontrusten.
Er komt een straaltje water uit de kraan je moet er niet voor blijven stilstaan druppels die vallen wel tienduizendtallen met de kraan dicht is het teniet gedaan.
Ook de zon kan gerust onder gaan ze moet morgenvroeg terug opstaan wat doet ze vannacht ze schittert met haar pracht en dat weerspiegelt zich af op de maan.
