De eenzaamheid deed hem vaak huilen en soms deed het hem ook nog pruilen hij kon het niet aan om alleen te staan maar moest hij zich daarom dan verschuilen.
Verban me niet naar "Sint Helena" al staat dat dan ook op die nota als het even kan mijn drank mis ik dan als het toch moet dan 't liefst met een “Stella.”
Als dagelijks de zon niet meer scheen dan helpt er misschien nog een noveen maar doet het er toe wat ik dan nog doe want het lot is dan 't zelfde voor elkeen.
De nar, hij lacht en verbergt een traan maar 't leven zal verder blijven gaan voor ieder gelijk zowel arm als rijk maar is dat dan zijn reden van bestaan.