De uitvaart...
Vorige zaterdag was ik samen met papa op de uitvaart van zijn goede vriend Maurits .
Meer dan 50 jaar waren ze bevriend geweest en ineens , geheel onverwacht ging Maurits heen .
Het kerkje was te klein en vele vrienden stonden buiten in de kilte van de winterdag .
Treffend was het dat er zoveel oude legervrienden waren en de tongen kwamen los ...
hun heldendaden of wat ervoor doorging ...patatten jassen ...straffe verhalen over liefjes .
En dan ineens weer stilte ...denkend aan diegenen die er niet meer waren ,
die in de loop der jaren waren heengegaan en nu ze allen ouder
werden in sneller tempo ,ziek werden ...de aftakeling had ook deze sterke mensen getroffen ,
mensen die op elkaars pad kwamen toen ze in de fleur van hun leven waren ...
elkaar later af en toe tegenkwamen ...
elkaar nooit vergeten zijn en een paar jaar terug elkaar
rond een feestelijke tafel mochten ontmoeten ter gelegenheid van hun 50 jaar afzwaaien .
Ik hoop dat ze elkaar nog een keer mogen ontmoeten ....samen kletsen ...mijmeren
maar dan elders in andere omstandigheden .
Even een overdenking van Lenteroosje geschreven op 3/3/2006
|