|
Langzaam zijn de dagen maanden geworden en 2012 was echt een jaar van vallen en opstaan.Wennen aan het feit dat mama niet meer thuis woont , blij zijn dat ik haar nog kan bezoeken . De ene dag gaat het al wat beter dan de andere .
Er zijn dagen dat mama die ik nooit hoorde vloeken in het verleden , hoor vloeken als een ketter .
En dan als ze je aankijkt haar mooiste glimlach toont.
Ik denk en hoop uit de grond van mijn hart dat ze gelukkig is in Spanjeberg .
Wanneer mijn werk het toelaat ga ik bij haar op bezoek .Mijn mama , ik zeg haar vaak hoe graag ik haar wel zie en welk een goede mama ze voor mij is geweest.
|
