EEN ANGSTIGE NACHT
Het was in de oorlog 40-45. Ook in Hindeloopen was er een spertijd van kracht. Maar daar er in Hindeloopen niet erg op werd gecontroleerd en er in Hindeloopen geen verraders waren werd dit Duits uitgangsverbod wel eens genegeerd.
Zo ook een echtpaar dat s avond om 10 uur nog even een kleine wandeling door Hindeloopen maakte. Tijdens deze wandeling hoorden zij vanuit een donkere straat geluiden die ze niet direct thuis konden brengen. Uiteraard was dit in die tijd voor dit echtpaar behoorlijk schrikken. Na enige aarzeling won hun nieuwsschierigheid het echter van de schrik van deze onverwachtte geluiden. Ze liepen iets dichter naar de plaats waar het lawaai vandaan kwam. Daar bemerkten ze dat er iets verderop een vechtpartij gaande was. Wetende dat zij in spertijd op straat waren en er in tijd redenen voldoende waren om zich niet met de vechtenden te bemoeien maakte het echtpaar zich snel uit de voeten.
De andere dag werd in Hindeloopen verteld dat de ondergrondse die nacht in actie was geweest. Zij hadden met een zeker persoon nog een appeltje te schillen. En naar het gerucht in Hindeloopen de ronde deed was die persoon middels een flinke aframmeling op zijn verantwoordelijkheden gewezen. Dit gerucht maakte het echtpaar duidelijk hoe het zat met de vechtpartij waar zij die nacht ongewild getuige van waren.
De daaropvolgende avond gingen zij op normale tijd naar bed. Net toen zij bijna de slaap hadden werd er luid op de deur gebonst en werd geschreeuwd dat de deur open gemaakt moest worden. De man trok snel een broek aan en liep zo snel hij kon naar beneden en maakte de deur open. Gelijk bij het losmaken van de deur stormden twee Duitse soldaten met een gevaarlijk uitziende herdershond de woning binnen. Dit Duitse gezelschap werd vergezeld door een Nerderlandse man die als een soort tolk optrad. De vrouw, nog in nachtgewaad, was haar man uiteraard gevolgd en had wat licht gemaakt in de kamer en leek als verstijft te staan voor het gordijn wat half open voor het raam hing. Om een lang verhaal kort te maken, de Duiters hadden gehoord dat zij getuige waren geweest van eerder genoemde vechtpartij en beschuldigden hen van betrokkenheid bij de vechtpartij. Nu duidelijk zal zijn dat hun aanwezigheid tijdens de spertijd in die straat moeilijk was uit te leggen. De man deed verwoede pogingen alles uit leggen, maar in zijn hart dacht hij mijn tijd is geweest, ze nemen mij straks mee. Maar waarschijnlijk had hij een overtuigend verhaal want na enige tijd sprak de oudste van de twee Duitsers kom laten we maar gaan want hier worden wij ook niets wijzer".
Na afloop van dit verhoor en het vertrek van het ongewenste gezelschap konden beide echtelieden opgeruimd ademhalen en nog napraten over dit angstige uur. Bij dit napraten bleek ook waarom de vrouw gelijk bij het half open vallende gordijn was gaan staan en daar tijdens dit hele verhoor muisstil was blijven staan. In hoek van het raam was door het openvallende gordijn de radioantenne van de radio * duidelijk zichtbaar. En door daar voor te gaan staan was deze net niet zichtbaar voor de Duitsers.
De vraag is en blijft hoe dit verhoor afgelopen zou zijn als de Duitser deze antenne van de verboden radio ontdekt hadden.
Bron: Uit overlevering van mijn ouders.
* Om te voorkomen dat informatie uit Engeland via radio werd verspreidt in Nederland was het bezit van een radio verboden door de Duitse bezetter.De attene's voor de ontvangst voor de radio bestond in die tijd doorgaans uit een lange spiraal van koperdraad die ergens aan de wand werd geplaatst. In bovenstaand verhaal was de radio voor het naar bed gaan verstopt maar de attene was vergeten.
Meer over de oorlogsjaren 40-45 in Hindeloopen is te vinden in het boekwerk:
HINDELOOPEN 1940-1945
|