Lieve vrienden,
We zijn hier nu 10 dagen en 1 ding is duidelijk geworden. Julio & Gisele voelen zich hier thuis. Als een vis in het water. De band met de familie voelde vanaf het begin heel natuurlijk aan. Veel geluk van beide kanten. Veel tranen ook. En 2 worstelende kinderen die het niet voor elkaar krijgen om hun familie weer te moeten missen. We hebben lange gesprekken gevoerd met de familie. Er wonen 4 zussen aan de rand van Sao Paulo. Julio en Gisele kunnen bij hen wonen zolang als ze dat willen. De economie groeit. Er zijn mogelijkheden genoeg. Familie heeft de middelen om Julio en Gisele onderdak te bieden en te helpen. De enige manier om te weten of het kans van slagen heeft is door het te ervaren. Ze kunnen altijd terugkomen als blijkt dat het geen goede beslissing was. We hebben samen met Alfred op afstand geïnformeerd bij diverse instanties en het kan zijn dat de kids nog een keer naar Nederland moeten komen voor wat regelzaken. Ik zag 2 vlinders hier uit hun cocon exploderen. Het enige wat ze tegenhoudt is dat ze hun Nederlandse familie moeten missen. Daar hebben ze het moeilijk mee. Die klote spagaat. Het enige wat ik wil is dat ze gelukkig zijn en de mogelijkheid hebben om hier met hun grote familie iets op te bouwen. Ik heb alle vertrouwen in de familie. Ze zijn zichtbaar zeer gelukkig met de komst van hun "kleine" broer en zus en capabel om ze te begeleiden. Donderdag kom ik dus alleen terug. Zal pittig worden. Moet nog niet denken aan het "afscheid". Waar zouden we zijn zonder Facebook en Skype.
Tot snel, Lieke
|