Mijn favorieten
  • natoken
  • hettysite
  • bojako
  • Vekabocamping De Boomgaard Vorden NL
  • ludovikus
  • Fotojacht--jachthonden/ motorcross
  • ani
  • thea
  • loewiesa
  • wimhetty
    Mijn favorieten
  • Beth
  • Paperclip
  • Foto
    Inhoud blog
  • Rick en Epke...
  • Hattem
  • Zaterdag
  • Knipscheer..??
  • Drie generaties
  • Suze
  • Verrassing
  • Oog in oog
  • Feest
  • Muzikaal talent
    E-mail mij

    Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.

    Archief per maand
  • 10-2023
  • 01-2023
  • 11-2022
  • 10-2022
  • 08-2022
  • 07-2022
  • 05-2022
  • 04-2022
  • 03-2022
  • 02-2022
  • 09-2021
  • 07-2021
  • 05-2021
  • 04-2021
  • 03-2021
  • 02-2021
  • 01-2021
  • 12-2020
  • 11-2020
  • 10-2020
  • 04-2020
  • 04-2019
  • 03-2019
  • 11-2018
  • 10-2018
  • 09-2018
  • 07-2018
  • 05-2018
  • 04-2017
  • 11-2016
  • 09-2016
  • 08-2016
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 02-2016
  • 01-2016
  • 12-2015
  • 11-2015
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 07-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 08-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 02-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 07-2008
  • 06-2008
  • 05-2008
  • 02-2008
  • 01-2008
  • 10-2007
  • 09-2007
  • 08-2007
  • 07-2007
  • 06-2007
  • 05-2007
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Wil je meer lezen over het nestje bordercolliepups en hun ontwikkeling de eerste 8 weken kijk dan eens op www.hettysite.nl   weblog 1  vanaf 1 juni 2007. Het was zo mooi om mee te maken dat ik er een kinderboekje over schreef. 
    Dit dierenprentenboekje is te koop. Scotty vertelt over wat hij beleefde vanaf het moment dat hij geboren werd tot hij zich op z'n gemak voelde bij z'n nieuwe baas. Meer informatie over "Ik ben Scotty" en hoe je het unieke boekje kunt bestellen, is op de website www.hettysite.nl  te lezen onder het kopje Kinderboekjes. Welkom! 
    Foto
    Foto
    De pups van Tessa en Scott waren een geweldige ervaring!
    Foto
    Foto
    Een paar pagina's uit het kattenprentenboekje IK BEN MONIEK.
    www.hettysite.nl
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Categorieën
  • Aan het Schoolpad (954)
  • Familieperikelen (32)
  • Memories (12)
  • School (5)
  • Streektaal (3)
  • Vakantie 2011 met Ben en Riet (44)
  • Vakantie algemeen (112)
  • Vakantie Canada (0)
  • Vakantie Engeland (47)
  • Vakantie Frankrijk (0)
  • vakantie Israël (0)
  • Vakantie Noorwegen (0)
  • Vakantie Nw Zeeland (0)
  • Verhalen (9)
  • Categorieën
  • Aan het Schoolpad (954)
  • Familieperikelen (32)
  • Memories (12)
  • School (5)
  • Streektaal (3)
  • Vakantie 2011 met Ben en Riet (44)
  • Vakantie algemeen (112)
  • Vakantie Canada (0)
  • Vakantie Engeland (47)
  • Vakantie Frankrijk (0)
  • vakantie Israël (0)
  • Vakantie Noorwegen (0)
  • Vakantie Nw Zeeland (0)
  • Verhalen (9)
  • Categorieën
  • Aan het Schoolpad (954)
  • Familieperikelen (32)
  • Memories (12)
  • School (5)
  • Streektaal (3)
  • Vakantie 2011 met Ben en Riet (44)
  • Vakantie algemeen (112)
  • Vakantie Canada (0)
  • Vakantie Engeland (47)
  • Vakantie Frankrijk (0)
  • vakantie Israël (0)
  • Vakantie Noorwegen (0)
  • Vakantie Nw Zeeland (0)
  • Verhalen (9)
  • hetty's site
    of de belevenissen van een Achterhoekse in Drenthe
    06-05-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Afscheid van Niesje

    Afscheid van Niesje. Terwijl de elf kleindochters in de aanbouw bij de Emmauskerk ronddartelden werd er afscheid genomen van Niesje onze lieve schoonzus, tante en oma van dit mooie stel. De kerkdienst die hierop aansloot werd een waardig afscheid van Niesje. Het verbaasde me niet dat haar lievelingslied Abba Vader  op de liturgie stond. Ze heeft het vaak bij gelegenheden  met hun familiekoortje gezongen, want zingen daar hield ze van. Ook het bekende lied ‘Grote God wij loven u’ werd uit volle borst in de kerk gezongen. Het was een lied met voor de familie een dubbele bodem. Ben vertelde dat Gerard als kind er altijd een stukje extra erachter zong. U werd gevolgd door Uu uu en de tweede regel net zo. ‘Nee pa’, had hij beloofd, ‘dat ga ik dit keer niet doen’. De drie kinderen en een paar kleinkinderen haalden herinneringen op, de een net wat emotioneler dan de ander. Catharina had een passend gedicht gemaakt voor haar moeder, heel mooi! Alle elf kleindochters hadden een kleine taak in de Dankdienst voor het leven van Niesje en ging door tot aan het leggen van een grote witte roos op de kist die de liefde voorstelde.
    Erg fijn was het dat ook Ben en Diny en Johan en Joke waren overgekomen. Ze weten wat Ben en Niesje voor ons betekend hebben al die jaren. Ben en Niesje zijn ook een aantal keren mee geweest naar camping De Boomgaard en vaak hebben we  verjaardagen en andere hoogtijdagen samen gevierd.
    In de kist bij Niesje lagen heel wat tekeningen, gemaakt door de kleindochters. Ik kon er een prachtig blad bijleggen met tekeningen en briefjes van onze buurjongetjes Frank, Tim en Daan. Wanneer Ben en Niesje hier oppasten verwende ze de drie net zoals thuis haar kleinkinderen. Ze waren gek op haar en Ben en dat bleek uit dit prachtig versierde blad. Ik had er gauw een scan van gemaakt zodat je die ook kunt bekijken.





    06-05-2015 om 16:35 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (0)
    05-05-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Onwerkelijk
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Zomaar wordt je leven door elkaar geschud. Na zorgen in ons eigen gezin kwam totaal onverwacht de boodschap. Wims broer Ben belde vanuit het ziekenhuis in Zwolle. Toch vol goede moed gingen ze samen die morgen op weg op het haarstukje te passen dat Niesje ging dragen nu de chemo gestart was.
    Eenmaal in het ziekenhuis ging er iets helemaal mis. Niesje voelde zich niet goed, komt op de Intensive care en ondanks alle hulp die ogenblikkelijk ter plaatse was overleed ze even later aan een longembolie, Ben, Paul Sietse, Annemarie en Gerard waren bij haar. Onvoorstelbaar! Ons altijd positieve schoonzusje Nies is niet meer. Toen we wat later in Hattem aankwamen was Ben nog niet eens thuis en gingen we eerst maar eens koffie drinken bij de haven met uitzicht op de uiterwaarden, de IJssel en het Kleine Veer waar zoveel Van der Kolken hun roots hebben. Samen haalden we herinneringen op. Wat later vonden we Ben thuis, ontredderd zoals te verwachten was. Mark en Inge waren er al en toen even later de andere Hattemse kinderen èn kleinkinderen  er waren beseften we samen met Ben dat hij rijk is met zoveel liefde om hem heen.
    Het is allemaal nog onwerkelijk voor iedereen…….

    05-05-2015 om 17:56 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (1)
    27-04-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Koningsdag 2015 in Bargeroosterveld

    Tja... Koningsdag is ons ook niet ontgaan. Het begon vanmorgen al met het berichtje van Anja die de geboorte meldde van Willem en Maxima. Dat kan toch ook niet anders wanneer je ooi op Koningsdag een tweeling krijgt. En toevallig ook nog een ooitje en een rammetje. Tussen de middag begon de Flintenloop in Bargeroosterveld en zoals gewoonlijk doen alle drie de Timmertjes mee. We zagen ze al een week lang langs komen rennen, de oudste twee dan, Frank en Tim. Dat leverde hun geen windeieren op. Beiden verdienden ze als winnaar van hun serie de gouden medaille. Ze liepen allebei zo gemakkelijk. Daan deed ook flink mee maar kon dit keer geen medaille winnen. Toch trok hij op het laatste stuk nog even een sprintje. Toen nog even over de Koningsmarkt en na het bezichtigen vanmiddag van Willem en Maxima was onze dag weer gevuld. Vanavond na het voederen van de lammeren lekker met de beentjes omhoog.









    27-04-2015 om 21:00 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (2)
    24-04-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ubuntu
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Het werd een avondje Zuid Afrikaanse Cultuur. Ik had Wim in januari voor z’n verjaardag een avondje Schouwburg gegeven, wel samen met mij natuurlijk. Zo langzamerhand weet je van elkaar wat je allebei kunt waarderen. Zelf is hij in zijn tijd als werkzaam scheepswerktuigkundige om de Kaap gevaren op weg naar Indonesië omdat toen het Suezkanaal dicht zat en tijdens het eerste stukje voorprogramma van de South African Road Trip werd er steeds een kaart getoond van Zuid Afrika met heel herkenbaar de plaatsen waar hij toen geweest is. Het werd een avond vol echte Afrikaanse muziek en dans. Bovendien leerden de dansers ons tussendoor al vertellend over hun eigen identiteit. Ze noemen het Ubuntu.
    Nelson Mandela’s ‘Ubuntu’ sluit hierbij aan. Letterlijk vertaald betekent ‘Ubuntu’: ik ben door jou. Mandela bedoelt hiermee dat mensen geen mensen zijn zonder andere mensen. Er is bij elke ontmoeting, zowel bij mensen als bij dieren, een natuurlijke verbintenis en dit zorgt ervoor dat een mens mens kan zijn.
    Een van de mannen vertelde dat hij eens met Kerst bij zijn grootouders was en dat ze geen eten hadden, laat staan feestkleding. Hij was lid van een jongenskoor en toen de andere jongens langs kwamen en zagen dat ze helemaal niks hadden gingen die zich omkleden in hun schooluniform zodat ze allemaal gelijk waren . Daarna gingen ze overal zingen en kregen snoep en wat geld als beloning. Een voorbeeld van Ubuntu.
    Behalve deze boodschap was het een wervelende show door  prachtige mensen, vijf meisjes en een aantal mannen. Vader Hein zol zeggen:'Foi, foi wat bunt die zwak in 't kuntjen'.
    We hebben ervan genoten.





    24-04-2015 om 10:03 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (1)
    18-04-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    't Vondelingetje is in haar eerste dagen al zo gewend aan Queeny en Storm dat ze vast nooit meer bang is voor een hond.

    'Zal ik et nöst maor weer afbrekken’, zei Wim toen het vondelingetje weer wat steviger op haar benen stond. Haar poot genas al gauw. Ze was intussen al een paar middagen bij de anderen in de wei geweest en dat ging helemaal goed. Nu loopt ze dag en nacht bij de anderen. Ze is de enige die de wei uitkomt als ik met de flesjes arriveer. De grote fleslammeren geef ik in de wei hun melk maar die kleine zwarte komt naar buiten en mag na de voeding ook even blijven. Terwijl de groten zich meteen omdraaien als ze de fles leeg hebben, blijft die kleine vondeling dicht bij me en zou de hele dag achter me aan blijven lopen als ik haar niet terug in de wei zou doen.
    ‘Och Wim… wacht maor efkes want d’r kan der zo  weer ene kommen van een mooder met een slech uier’, antwoordde ik.  Dat was vier dagen geleden. Ik begon het idee te krijgen dat zolang het nest in de keuken intact bleef er geen moederloze lammeren meer bij zullen komen. En zo gauw het nest opgeruimd is dat Rob er weer staat met een lam.
    Maar zonet mailde  Maurice, een mede herder van Rob, dat hij een drieling Drentjes heeft waar het niet goed mee gaat en… of ik er eentje aan de fles zou willen hebben. Tja… jullie kennen me al een beetje. ‘Breng hem maar, ik ben er klaar voor’, mailde ik terug. Nu ben ik dus in blijde afwachting…

    Ach...., de natuur besliste anders. Jammer voor het lam en voor mij...

    18-04-2015 om 23:41 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (0)
    08-04-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het laddertje...
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Als er eentje goed is in relativeren is het Rick. Hem maak je de kachel niet gauw aan. Anders dan ik, ik ben nogal eens van slag, vooral als er iets met je kinderen is. Toen Rick vanavond  een heikel onderwerp aansneed omtrent een van de boys zag hij me meteen in de mineur komen. ‘O, ..het laddertje is omgevallen zie ik’, zei hij. Hij mag zich graag in beelden uiten. Ik zal nooit vergeten dat hij jaren terug, toen hij nog bij ons in de studio woonde, bij ons binnenkwam met de opmerking: ’Morgen ben ik Fred Flintstone’. Er ging bij mij even geen lichtje branden, maar het werd gauw duidelijk. ’Ik heb geen schone sokken meer’. Hij zag zich al als Fred Flintstone met blote voeten in de sandalen.
    Er is maar een manier om tot rust te komen, vond hij even later..... loslaten. Makkelijk gezegd, maar hij heeft wel gelijk. Even later dronken we samen koffie. ’Ik zie dat het laddertje  weer overeind staat’, zei hij tevreden.
    Zonet zat hij te smikkelen van het zoute visje dat Wim hem beloofd had. Daar zijn alle van der Kolken gek op, is mijn ervaring.

    08-04-2015 om 23:03 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (1)
    03-04-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Wat is een mens zonder....
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Wil je de deur uitgaan, pak je de tas, kijk of de portemonnee  er in zit… want wat is een mens zonder een portemonnee. Zit die laatste er niet in. Ken je dat? Dan is het piekeren waar je hem het laatst gebruikt hebt of in elk geval gezien. Ik wist dat ik hem gisteren nog gezien had, maar waar was dat ook al weer. In elk geval heb ik geen boodschappen na die tijd gedaan.
    En dan ineens… een flits… ik weet het weer. Ik had N.B. net  de tas met verfpotten en kwasten doekjes en voorbeelden naar mijn keetje gebracht. Daar zat ie in want als ik naar de schildermorgen ga bij Ellen wil ik niet twee tassen mee moeten slepen en doe ik de portemonnee bij de verftas in.
    Gauw even de lammeren de fles geven samen met Dineke en dan lopen we langs het keetje en pak ik daarna die portemonnee wel. Daarna gaan we even onze blik verruimen bij onze gezamenlijke liefde Het Goed.
    Erg leuk bijgepraat al kijkend langs de boeken, de kopjes en potjes in allerlei kleuren en natuurlijk in het café bij een kop thee. Met de belofte dat ik gauw haar een tegenbezoek ga brengen in Coevorden gaat Dineke weer.
    Aan het begin van de avond is het weer lammerentijd. Ik wil de melk aanmaken en zie de flesjes niet. Waar kan ik die nou weer gelaten hebben. Waar heb ik gelopen met die flesjes na de voeding. Dan weet ik het weer. Naar het keetje voor die portemonnee. Ja hoor…nog maar eens op en neer. Ja opa Bijenhof… ik weet het: Wie zijn hoofd niet gebruikt moet zijn benen gebruiken.

    03-04-2015 om 19:19 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (2)
    02-04-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Om het huis...

    'Ze staan op je te wachten’, zei Wim gistermorgen toen het 9 uur was op de wekker, maar nog niet in mijn hoofd. Hij bedoelde natuurlijk de beide grote fleslammeren. Die zijn nu helemaal gewend aan de fles. Nog een paar weken en dan zijn ze daar ook af. De kleinste lammeren zijn binnengebracht door de moeders. Het was gisteren dan ook beestenweer, je zou je hond er nog niet op uit sturen. Het leek meer op november. De grote fleslammeren lopen wel bij de ooien. Die vullen hun buikjes naast de melk ook met gras, en zo hoort het. De conifeer voor het huis leunt helemaal naar links door de westenwind, die om het huis raast Afgelopen vrijdag hebben een aantal struiken weer een snoeibeurt gehad en is de tuin verder schoongemaakt. Nu zijn de blaadjes van de haneklauw nog beter te zien. Het blijft me een doorn in het oog. Als de wind weg is ga ik er nog eens met de spuit langs. Queeny ligt zoals gewoonlijk aan mijn voeten. Dat zal niet te lang duren want hoort ze Storm buiten aanslaan, dan wil ze ogenblikkelijk meehelpen en wil naar buiten. Het goede nieuws is dat het toch voorjaar wordt. Je ruikt het gewoon en de violen overal en de viburnum en forsythia doen hun best om de boel op te vrolijken. We gaan de goede tijd in!





    02-04-2015 om 16:45 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (0)
    30-03-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Nieuws uit de wei
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    'Met Rob…’, klonk het. ‘Ja Rob met Hetty’. Het werd even heel stil aan de andere kant van de telefoon. Het was ook nog vroeg en dan is er meestal wat aan de hand. Net of hij z’n adem inhield. ‘Rob, je hebt er een tweeling bij’, kon ik hem melden. Ik kwam net uit de wei en had de net geboren lammeren ontdekt. ‘Oo.., ik was al bang dat er weer een schaap dood lag’. Hij zuchtte even van opluchting, leek het mij toe, maar dat kan ik me verbeeld hebben. ‘Maar het spijt me voor jou, het zijn wel twee rammetjes’. ‘Nou dat vind ik in dit geval juist wel mooi’, zei Rob, want die bonte is mijn mooiste ooi en daar heb ik ook graag rammen van.’ Dat klinkt dan weer goed.
    De grote tweeling waarvan de moeder deze week dood in de wei lag doet het gelukkig goed en ze zijn vandaag voor het eerst weer gewoon bij de anderen in de wei. Vanavond riep ik ze voor hun flesje en warempel  ze kwamen mijn kant op. De anderen trouwens ook want als ze me zien kijken ze of ik soms  iets eetbaars in m’n handen heb. Je weet maar nooit….
    De nieuwe tweeling is nog zo klein, maar ze doen hun best en de moeder ook. Wim zag dat moeder en kinderen vanavond de warme stal opzochten.

    30-03-2015 om 21:16 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (1)
    15-03-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Kleintjes worden...

    'Zie ik je vanavond nog?' De jongelui overleggen even waar ze 's avonds heen zullen gaan. Eva is jarig geweest en vanavond gaat ze met haar vrienden en vriendinnen Emmen in. Als je 17 bent is dat een logische besteding van de zaterdagavond. Zo leuk om te zien dat je als volwassenen met elkaar kunt praten. Wat gaat de tijd snel. We halen nog herinneringen op aan de tijd dat ze samen regelmatig bij ons waren. In elk geval elke woensdagmiddag als we ze beiden uit school haalden en de rest van de dag met spelletjes, spelen met de honden, gras maaien, knutselen of een theater- of museumbezoekje doorbrachten. En wat hebben we een leuke dagjes uit met ze gehad.
    Nu Robin en Eva wat ouder zijn zien we ze niet zo vaak meer, maar een eenmaal opgebouwde band die blijft altijd.
    En ja hoor, ze wilden best even samen poseren voor me.

    3e foto: 2007 Robin en Eva met de pups uit het laatste nestje van Tessa en Scott







    15-03-2015 om 22:16 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (1)
    12-03-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    En dan ben je alleen maar verwonderd over zoveel aandacht. Het was een dag voor ons tweeën zoals wij hadden gedacht. Geen kaarten, geen groot feest, nou ja... in etappes gaan we wel het een en ander doen. De stapel kaarten groeit nog steeds. Op Facebook, ja dat is wel een fenomeen, zijn er ontzettend veel felicitaties over ons heen gestort. Toen we dinsdag laat thuiskwamen stond er zelfs een voorjaarsbak van de 'Timmertjes', onze buren. 'Hebben jullie dan buren?', wordt vaak gevraagd. Ja, wij hebben buren, 400 m naar links en ook 400 m naar rechts. En ... betere vind je nergens.
    Hier staan we nog even naar de bloemen en de chocoladeverrassing te kijken. Ben en Niesje hadden een foto gevonden van ons 25 jarig huwelijk en bij A3 ingeleverd. Die maakte er een mooi chocoladeportret van. Te mooi om aan te beginnen. De boot is ook geweldig en doet me ineens denken aan de nog jonge Johan die me plaagde met mijn verkering met een zeeman. Hij zong dan telkens in het voorbijgaan: 'Op de kade stond een juffrouw....' en een regel verder het refrein: 'Janus, Janus, pak me nog een keer en als je dat nou niet doet dan kan je het niet meer'. Ik kan je vertellen... de ondeugd zit er nog steeds in. Ik mag geen voorbeeld geven want telkens als hij iets vertelt of doet in mijn bijzijn komt er meteen achteraan: 'En dat kump niet op de site heur'.





    12-03-2015 om 22:16 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (1)
    05-03-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Als de dag van toen.... 50 jaar geleden

    Het was eigenlijk mijn wens om deze dag met elkaar nog eens de route te rijden en te beleven zoals we dat 50 jaar geleden deden. De beide huizen waar we opgroeiden worden nog bewoond door de familie. De broers en zussen waren er voor in en zo begonnen we aan onze dag in Hattem met bloemen voor de gastvrouw en een doos gebak. Jammer dat Tonny er niet bij kon zijn. Die moest met haar broer Theo naar het ziekenhuis die na een val met een gebroken arm zat. En na de koffie ging het verder richting Apeldoorn, met bloemen en de chocolade creatie van A3 met onze foto er op. We namen een gedeelte van de oude weg zoals die vroeger gereden werd als Wim met z'n motor richting Vorden ging. We maakten wel een uitgebreide tussenstop bij Dick in Apeldoorn. Die herinnerde zich nog precies waar hij de felicitatiekaart voor ons had gekocht in Arnhem waar hij toen studeerde. Anda was toen ook al in beeld en die stond ook genoteerd op die kaart. 

    We hebben gisteren een prachtige dag gehad. Na 50 jaar hebben we de route afgelegd die we 50 jaar geleden regelmatig reden en zo ook op onze trouwdag. Onze broers en zussen maakten er een feestje voor ons van. Vanuit Apeldoorn werd de Boomgaard onze laatste pleisterplaats, de boerderij waar ik opgroeide. In Vorden aangekomen op de Boomgaard zaten de broers en zussen al te wachten. Henk zat al met z'n fototoestel in aanslag en maakte deze leuke foto's. Een schip vol bloemen staat symbool voor Wim z'n connectie met zijn vroegere baan als scheepswerktuigkundige èn onze huwelijksboot. Het boekje van Harry maakte het cadeau compleet. Johan en Joke stelden voor om toch efkes iets van de Vordense Chinees te halen en zo zaten we weer eens samen met broers en zussen, erg fijn.









    05-03-2015 om 17:47 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (0)
    02-03-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een tip?
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Het is me wat. Een paar jaar geleden is onze vloer vakkundig geschuurd en in de olie gezet. Een gelakte vloer is ook niet alles. Ik weet nog dat onze eerste kennismaking met een gelakte vloer de twintig lange strepen op onze nieuwe vloer aan de Kuifmees was. De toen nog jonge Laska vloog de bocht om naar de voorkant van de kamer en zijn nagels waren scherp. Nu kozen we dus voor olie op de vloer. De parketteur deed dat de eerste keer. Werd heel mooi. Maar… je moet dat wel herhalen. Dat werd dus op de knieën op een kussen door de zo leeg mogelijk gehaalde kamer. Je moet het een dag later nog wel even uitwrijven. Ik wist meteen wat ik miste. De boenmachine die we in Hengelo hadden, daar hadden we dat ouderwetse parket dat in de was gezet werd. Helaas, die verkochten we aan de nieuwe bewoners.  Nu heb ik wel een stuk schapenvacht, ooit was het de zitting van een autostoel, heel geschikt om te wrijven. Maar om weer op de knieën over de vloer te moeten? Dan maar vastmaken aan de bezem. Tja… hoe maak je die vast aan je bezem b.v. Ik kreeg toen de volgende tip. Een touw aan de vacht en met een kind of de hond er op trek je die door de kamer. Jammer, ik heb geen kind meer in huis en Storm zie ik dat niet ondergaan, hè Storm? Die komt aanlopen met een knuffel in de bek,.... mag ik mee gaan gooien.

    02-03-2015 om 18:50 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (0)
    26-02-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Fotsen...
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    28-10 2012. De Amerikaanse eiken bij de wei zijn prachtig in de herfst.

    Het begint tijd te worden om het eikenblad dat in en bij de wei ligt op te ruimen. Eikenblad verteert niet. Eerder deed Robin dat nog wel eens in november met de zitmaaier want die zuigt ook wel bladeren op. Maar die is druk met huiswerk, vrienden en zijn bijbaantje als vakkenvuller bij de Jumbo.
    Maar nu liggen er toch hele ‘fotsen’ van bladeren vastgeplakt in het gras. Ik ken er geen beter Nederlands woord voor. Fotsen geeft het precies aan zoals het is. Eronder begint het gras al dood te gaan. Ik neem meteen de border achter maar mee. Telkens niet langer dan een uur. Dan vind ik dat ik even koffie verdiend heb en ga dan met de beentjes languit om bij te komen en, als het de tijd is, naar Escape to the Country te kijken bij BBC1. Intussen heb ik al heel wat bulten blad liggen. ‘A’j tied hebt mag ie vanmiddag dee bulten wel efkes wegwerken’, stelde ik Wim gistermiddag voor. ‘A’j elke dag twee kruuwagens vol wegsjouwd is et an ’t ende van de wekke  veur mekare’. Intussen ging ik voor mijn wekelijkse bezoekje naar buurvrouw Wielens, die zaterdag  89 jaar hoopt te worden.
    Als ik terugkom is Wim al met het eten bezig en zie met een half oog geen bulten blad meer. Ik vraag hem: ’Wol ’t een betjen met dat blad en de kruuwagen? Kon ie ’t redden met de enkel?’ Ik had het kunnen weten. Alles weg, allemaal naar buiten het erf gebracht op de takkenwal

    26-02-2015 om 21:50 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (1)
    24-02-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Even paniek!
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een bruine Texelaar met twee witte lammeren samen in het lammerhokje.

    'Je moet hem wel warm houden’, hield dokter Harrie, de veearts, me voor na een zware bevalling van een van onze vroegere Texelaars. Het lam was wonder boven wonder in leven gebleven dankzij de hartmassage en mond op bek beademing van onze vasthoudende dierenarts. We hadden nog niet zo lang schapen en ook nog geen warme lamp. Die nacht hielden moeder ooi en ik met een dikke deken het lam warm. De warme lamp werd ogenblikkelijk aangeschaft en heeft vaak dienst gedaan. Dokter Harrie leerde ons de beginselen van het af lammeren . ‘Je houdt eerst moeder en lam een dag apart in een hokje zodat ze aan elkaar kunnen wennen’, was de tweede les. ’s Avonds om half 10 gingen Wim en ik altijd nog even de stal in om te kijken of alles goed ging met moeders en hun lammeren. Heel tevreden knabbelden de ooien aan het hooi en de kleintjes lagen lekker warm bij elkaar of bij hun moeder.
    Daar moest ik vanmorgen aan denken toen ik in paniek naar de stal snelde. Ik had alleen het rammetje bij de moeder en de andere ooien zien lopen. Ik miste het kleine donkere ooitje. Gisteren had ik nog met Rob gemaild over de kou en de nattigheid voor die kleintjes. Maar Rob stelde me toen gerust. Als de lammeren de eerste dag overleven gaat het goed met de Schoonebekers, dit oude oerras. Niks aan doen.
    Maar nu wist ik niet hoe gauw ik bij de stal moest komen en wist zeker dat er een dood lam zou liggen. Wat schetst mijn verbazing… en opluchting. De kleine stond net in de benen, keek me nieuwsgierig aan en leek zo levendig als wat. Ik kon het niet laten. Ik pakte de kleine met een vlugge beweging en met het lekker warme lam in mijn armen liep ik 100 meter verderop naar  de moeder en de andere ooien. Opgelucht zag ik hoe moeder en kinderen verder liepen en even later doken beide lammeren onder de moeder voor hun volgende portie melk.

    24-02-2015 om 16:44 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (1)
    22-02-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het begin...
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    'Gefeliciteerd, Rob', kon ik vanmorgen melden. 'De eerste tweeling is er'.Toen Wim vanmorgen ging kijken stonden ze allebei al en dronken al bij de moeder. 'Kun je al zien wat het zijn?', vroeg Rob meteen. Vorig jaar had hij heel veel rammetjes, terwijl hij liever ziet dat er meer ooitjes geboren worden. Maar dat kon ik hem nog niet vertellen. Wel de foto sturen. 'En bij welke ooi?,' was zijn tweede vraag. Ik kon melden: 'Die met het witte stipje op de neus'.
    En hiermee zijn jullie ook weer op de hoogte van het begin van het lammerseizoen aan het Schoolpad.

    22-02-2015 om 22:26 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (0)
    20-02-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De redder in nood...

    Hij was de redder in nood voor onze vrouwengroep Passage Zuidbarge Rietlanden. Berend Pluister werd gisteravond nog gestrikt om vanavond een lezing te komen houden omdat de dame die aanvankelijk zou komen geen stem had.
    Berend deed het overigens met plezier want de Tanzania werkgroep, die naaimachines voor Tanzania verzorgt, betekent heel veel voor hem. Berend vertelde met passie over het ontstaan van deze werkgroep. Intussen zijn er al meer dan 4000 hand-, trap-  en elektrische naaimachines naar Tanzania verscheept mèt een bijgevoegd naaipakket waar de naaisters na een training meteen mee aan de slag kunnen. Zo’n pakket bevat behalve een lap stof knopen, schaar, tornmesje , ritsen, naalden  en naaigaren.
    Berend vertelde over de verschillende zusters zoals Zuster Anna Brigitta die veel goeds deed en meisjes opving zoals de te klein gebleven Victoria. Zuster Aquino die naaitrainingen verzorgt. Hij raakte helemaal goed op dreef toen hij vertelde over Josefien, een kiene dame maar ook een haaibaai die het wel redde om een opvang te regelen voor gehandicapte jongeren die anders verstoten worden uit de gemeenschap. Ze ving de leerlingen op in huis, zette een zangkoor en een theatergroep op. Ze zorgde dat ze een goed netwerk kreeg, dat leverde veel donaties op. Zo ontstond er een school voor vakonderwijs, les in landbouw, naaien, houtbewerken, elektrotechniek. Ze zorgde dat er een school voor communityworkers van de grond kwam en zelfs kwam er een dagopvang voor ouderen en verstandelijk gehandicapten. Geen wonder dat hij enthousiast over alles kon vertellen. Zijn vrouw Griba speelde hierbij een grote rol. Toen ze in 2000 vrij onverwacht overleed werd er een school voor aidswezen naar haar genoemd. Het werd het Griba Vocational Centre in Tabora.
    Door de videobeelden kregen we een aardig beeld van het leven daar in Tanzania, de cultuur en ook het enthousiasme waarmee hij ontvangen werd. Tot slot had Berend ook nog wat aardige anekdotes, over de  2e hands Volkskrant die hij had moeten kopen voor 2,75 dollar en de taxichauffeur die een aardig stukje omreed om hem bij familieleden inkopen te laten doen. Ach Berend, je bent een voorbeeld voor ons allemaal. Je doet wat op je weg komt en dat met zo’n passie! En zo zie je maar weer: passie heeft niets met leeftijd te maken!
    Op het ogenblik zijn er voldoende naaimachines, maar naaipakketjes blijven zeker welkom. Hartelijk dank voor de mooie avond!







    20-02-2015 om 18:45 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (0)
    12-02-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Ik ben er al weer langsgereden’, zegt Wim als hij thuiskomt en ik zie een lichte twinkeling in zijn ogen. ’Hoe bedoel je?’, vraag ik dan. ‘Nou… toen jij weg was ben ik maar eens een rondje gaan rijden op de fiets. Dat gaat weer en ben meteen maar langs de plek gereden waar ik toen viel… Het was op een steil stukje voetpad dat onder de treinrails door ging. Nu was het in elk geval niet glad. Hij reed meteen maar verder door het dorp, even buurten bij Jan en Edith en heel voldaan kwam hij thuis. ‘Bedank Jantje nog maar eens, zei hij nog toen ik vanmorgen met een nieuw opgezet schilderij en een tas verfpotten en – kwasten  richting Atelier Helderrood vertrok. Jantje en haar Koos hadden  na Wim z’n  onfortuinlijke val met zijn fiets een echt leuke kaart gestuurd als ondersteuning in de komende tijd. Je ziet al wat Jantje gevonden had. ‘Die is veur Wim’, had ze tegen Koos gezegd toen ze deze kaart met fiets tegenkwam. De meeste kaarten omstreeks oud en nieuw, verjaardag en brokken maken zijn richting de crea-groep van de kerk gegaan. Die maken er weer andere mooie kaarten van. Maar deze blijft hier en krijgt een ereplaats net als een paar andere die net wat extra’s hebben. Met dank aan de afzenders!

    12-02-2015 om 18:47 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (1)
    11-02-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    2011- Onze Amerikaanse familie bezoekt ons.

    In de tijd dat ome Herman en tante Nettie nog leefden, en de meesten de kinderen groot hadden, begonnen de reisjes van onze ooms en tantes richting de USA. Dat werd door Herman ook sterk aangemoedigd. Zelfs Anton en Dinie Voortman waagden de oversteek, vader Hein en mama met tante Hermien en oom Sjoerd ook in 1975. Zelf bezocht Herman een keer of 13 zijn geboorteland tot op hoge leeftijd, soms met Nettie, maar ook een keer met zijn oudste zoon Harold. Het voelde als een oudere broer, zo apart. Harold stuurde me wat later de autobiografie van uncle Heurmen zoals zij hem wel noemen.
    Nu is het de beurt aan de volgende generatie want de bloedband blijkt sterker dan je zou denken. Ben en Diny zijn al een paar keer die kant op geweest, wij ook 2,5 jaar terug. Harold en Luella en ook Curtis en Berdena kwamen onze kant op. Tante Heintje, tante Jantje en oom Bram werden trouw opgezocht. En steeds hadden we het gevoel dat het meer zijn dan verre neven en nichten. Leuk is dat! Omdat Diny en ik net als Berdena de enige Egginks zijn noemden we ons zelfs de Eggink- sisters. Als mijn stem wat beter was gebleven zouden we zo een zang trio kunnen vormen. Afgelopen jaar kwam zelfs de nog nieuwere generatie aan bod. Abbie, de kleindochter van Berdena en Curtis woont  met haar Haagse vriend Eduard in Den Haag en Pamela was dit voorjaar met Brett in Nederland en zelfs een dag bij ons in Drenthe.
    Nu is het zover dat Curtis en Berdena plannen hebben gemaakt om in september weer naar Nederland te komen en wat meer is…. Hij zou graag zijn 75e verjaardag met ons en Ben en Diny in Berlijn gaan vieren. Dat moet te regelen zijn. Dat is een kolfje naar Bens hand. De busreis naar Praag is ons 4 jaar geleden erg goed bevallen. Dus… mooie vooruitzichten!

    11-02-2015 om 20:48 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (0)
    07-02-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het seizoen is begonnen...

    Het seizoen is begonnen. Ik bedoel het lammerenseizoen. Herder Kievit van het Veenpark kwam het eerste lam bij buurvrouw Anja brengen. Wat speet hem dat. Zijn beste ooi had een prachtig klein ooilam gekregen, kwam twee dagen later met de horens in het gaas en door de stress was het met de melk gedaan. Anja was al voorbereid en had vorige week al melk en een nieuwe speen ingeslagen voor het geval dat. Nu zit dat kleine ding in de grote door Alle getimmerde houten kist midden in de kamer, omringd door de goede zorgen van Anja en de jongens. Leuk hoor!
    Een paar jaar terug kwam Kievit bij mij met z’n lammeren, maar omdat bij Rob het lammerseizoen pas vanaf 1 april begint zat ik dan wel erg lang in de fleslammeren. Daarom schakelde ik Anja er bij in. Eerlijk verdeeld,  zij de Drentse heidelammeren en ik de Schoonebekers. Ik mocht haar vanmiddag even vasthouden en knuffelen, kraamschudden noemden we dat vroeger bij de baby’s die op zo’n avond door iedereen even vastgehouden werden. ‘Kiek toch es wat een flink kind, hee hef ’t duumken al in de mond’. Ook nu kon ik beamen dat het een prachtig stevig ooilammetje is die bij Anja alle kansen krijgt. Succes ermee…







    07-02-2015 om 20:55 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (1)


    Welkom op Hetty's site

    Laatste commentaren
  • Wens u nog een hele fijne maandag (Dirk)
        op Rick en Epke...
  • Van harte welkom groet (Patricia)
        op Hattem
  • Wens u nog een hele fijne dag (Dirk)
        op Rick en Epke...
  • Wens u nog een hele fijne zondag (Dirk)
        op Rick en Epke...
  • Van harte welkom groet (Patricia)
        op Rick en Epke...
  • Blog als favoriet !

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    The Great Gray-- de Laplanduil, geschilderd op een plak berkenhout.


    Foto

    Hector
    Foto

    Samen met vader op de bok
    Foto

    De takkenvlechter.

    Nieuwsgierig geworden?
    Meer schilderijen zijn te zien op
    www.hettysite.nl

    Hoofdpunten blog wimhetty
  • Over licht... en donker...
  • Weerspiegeling
  • Homoet of Hoenwaard
  • De Verkentoren
  • Vesting- en Hanzestad Hattem

    Zoeken in blog


    <a href="http://imageshack.us"><img src="http://imageshack.us/img/iss1.png" border="0" /></a>


    Foto

    Foto

    Welkom bij
    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Startpagina !


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!