Mijn favorieten
  • natoken
  • hettysite
  • bojako
  • Vekabocamping De Boomgaard Vorden NL
  • ludovikus
  • Fotojacht--jachthonden/ motorcross
  • ani
  • thea
  • loewiesa
  • wimhetty
    Mijn favorieten
  • Beth
  • Paperclip
  • Foto
    Inhoud blog
  • Rick en Epke...
  • Hattem
  • Zaterdag
  • Knipscheer..??
  • Drie generaties
  • Suze
  • Verrassing
  • Oog in oog
  • Feest
  • Muzikaal talent
    E-mail mij

    Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.

    Archief per maand
  • 10-2023
  • 01-2023
  • 11-2022
  • 10-2022
  • 08-2022
  • 07-2022
  • 05-2022
  • 04-2022
  • 03-2022
  • 02-2022
  • 09-2021
  • 07-2021
  • 05-2021
  • 04-2021
  • 03-2021
  • 02-2021
  • 01-2021
  • 12-2020
  • 11-2020
  • 10-2020
  • 04-2020
  • 04-2019
  • 03-2019
  • 11-2018
  • 10-2018
  • 09-2018
  • 07-2018
  • 05-2018
  • 04-2017
  • 11-2016
  • 09-2016
  • 08-2016
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 02-2016
  • 01-2016
  • 12-2015
  • 11-2015
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 07-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 08-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 02-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 07-2008
  • 06-2008
  • 05-2008
  • 02-2008
  • 01-2008
  • 10-2007
  • 09-2007
  • 08-2007
  • 07-2007
  • 06-2007
  • 05-2007
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Wil je meer lezen over het nestje bordercolliepups en hun ontwikkeling de eerste 8 weken kijk dan eens op www.hettysite.nl   weblog 1  vanaf 1 juni 2007. Het was zo mooi om mee te maken dat ik er een kinderboekje over schreef. 
    Dit dierenprentenboekje is te koop. Scotty vertelt over wat hij beleefde vanaf het moment dat hij geboren werd tot hij zich op z'n gemak voelde bij z'n nieuwe baas. Meer informatie over "Ik ben Scotty" en hoe je het unieke boekje kunt bestellen, is op de website www.hettysite.nl  te lezen onder het kopje Kinderboekjes. Welkom! 
    Foto
    Foto
    De pups van Tessa en Scott waren een geweldige ervaring!
    Foto
    Foto
    Een paar pagina's uit het kattenprentenboekje IK BEN MONIEK.
    www.hettysite.nl
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Categorieën
  • Aan het Schoolpad (954)
  • Familieperikelen (32)
  • Memories (12)
  • School (5)
  • Streektaal (3)
  • Vakantie 2011 met Ben en Riet (44)
  • Vakantie algemeen (112)
  • Vakantie Canada (0)
  • Vakantie Engeland (47)
  • Vakantie Frankrijk (0)
  • vakantie Israël (0)
  • Vakantie Noorwegen (0)
  • Vakantie Nw Zeeland (0)
  • Verhalen (9)
  • Categorieën
  • Aan het Schoolpad (954)
  • Familieperikelen (32)
  • Memories (12)
  • School (5)
  • Streektaal (3)
  • Vakantie 2011 met Ben en Riet (44)
  • Vakantie algemeen (112)
  • Vakantie Canada (0)
  • Vakantie Engeland (47)
  • Vakantie Frankrijk (0)
  • vakantie Israël (0)
  • Vakantie Noorwegen (0)
  • Vakantie Nw Zeeland (0)
  • Verhalen (9)
  • Categorieën
  • Aan het Schoolpad (954)
  • Familieperikelen (32)
  • Memories (12)
  • School (5)
  • Streektaal (3)
  • Vakantie 2011 met Ben en Riet (44)
  • Vakantie algemeen (112)
  • Vakantie Canada (0)
  • Vakantie Engeland (47)
  • Vakantie Frankrijk (0)
  • vakantie Israël (0)
  • Vakantie Noorwegen (0)
  • Vakantie Nw Zeeland (0)
  • Verhalen (9)
  • hetty's site
    of de belevenissen van een Achterhoekse in Drenthe
    31-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Apeldoorn- Emmen 88 km
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Rick is een Achterhoeker. Als enige van de drie jongens is hij in de Achterhoek geboren, in Aalten om precies te zijn. Ook dit keer heeft hij weer de frisse Achterhoekse lucht kunnen snuiven samen met Berend. José meldde al dat ze samen Eefde, De Boomgaard èn Lochem bezocht hadden gisteren.
    Vlak bij hen in Apeldoorn is wel een heel speciale plek. Er ligt dicht bij hun huis een grote Drentse kei, een echte hunebedsteen. Ooit gekregen van de gemeente Emmen. Het moet de vriendschapsband tussen Emmen en Apeldoorn verbeelden. Zelfs de afstand tussen de beide plaatsen staat vermeld 88 km. Berend maakte een foto van de Rick bij de kei in Apeldoorn. Ik ben benieuwd naar de verhalen. Hij zal nu wel ergens tussen Zwolle en Emmen in de trein zitten. Ik heb aangeboden om hem van de trein te halen, maar ik zie Rick er wel voor aan om gewoon de bus naar de Bargeres te pakken en zich op z’n eigen plek te nestelen. Morgen komt hij beslist deze kant op want hij heeft buurvrouw Wielens beloofd om oliebollen te komen eten.
    Met dank aan Berend!

    31-12-2009 om 09:12 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 1/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    30-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een engel op je pad...
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Dit is ook Parijs 2009.

    Ik heb een boekje uit de Bieb meegebracht van Roy Martina over Engelen om ons heen. Je kunt er in geloven of niet. Hij heeft het er ook over dat je soms zelf een engel kunt zijn. Je moet wel oog leren hebben voor de nood om je heen.
    Mama droomde een paar weken voor haar overlijden dat aartsengel Gabriël bij haar was en dat ze met hem mee wou, maar nee… het was haar tijd nog niet.
    Rick heeft een tijd gehad dat hij het gevoel had dat opa Hein met hem meereed in zijn auto en dat hij ook nu nog bij hem is. Je hoort soms mensen zeggen:”Je bent een engel”. Nee ik zal daar niet lacherig over doen. Toen Didi het ‘maatje’ van Rick zo de goede snaar wist te raken bij Rick, was dat voor mij ook een engel.
    Toen ik met een auto vol kinderen op weg was van Linde naar Hengelo kreeg ik in de middle of nowhere ineens een lekke band. Het was nog lang voor de mobieltjes. Ik stop aan de kant van de weg en achter mij stopt een auto van de Wegenwacht. ....Kort er op gebeurt het nog een keer vlak voor de garage in Lochem en kon ik op de terugweg de geplakte band weer meenemen. Noem je dat toeval of geluk gehad?
    Nadat ik na een ziekteperiode weer begon op school moest ik meteen met een klas op de fiets naar Ter Apel, eerst pretpark en daarna naar de Jeugdherberg. Wim had de heenweg naar het pretpark voor zijn rekening genomen. Daarna kon ik de rest wel… dacht ik. Ik heb alleen nooit geleerd om een band te plakken. Pa deed dat vroeger en later Wim, makkelijk zat. En ja hoor net met de meute binnen de bebouwde kom…pffffft. Lekke band bij een van de leerlingen! We stappen af… er komt een man een oprit aflopen en zegt:” 'k Zie het al…lekke band…. Kom maar mee.” Tien minuten later reden we weer.
    Toen Diny en ik deze zomer op het laatste moment in Parijs de bus moesten halen en ons vergist hadden in het aantal strippen van de metro zouden we bijna het laatste traject missen. Een jonge knul was daar ineens, gebruikte zijn pasje om ons allebei naar het goede perron te brengen en wachtte tot hij zeker wist dat we goed zaten… ja… je leest het goed… in Parijs.. de stad van de zakkenrollers en bedelaars.
    Toen we uitpuffend het laatste stuk met de metro aflegden waren we het met elkaar eens: Dat was een engel op ons pad.

    30-12-2009 om 20:34 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    29-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Schoolpad.... of Schansstraat...?
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    De post raakt in de war of eigenlijk gezegd… is, al zo lang wij hier wonen, in de war. Regelmatig krijgen we post van Schansstraat 50, precies aan de andere kant van Barger-Oosterveld. In het begin brachten we het nog wel eens weg, maar later stopten we het gewoon weer in de brievenbus of stuurden het retour afzender.
    Vanmiddag kwam de meneer van Schansstraat 50 aan de deur met een stapeltje kaarten en een Libelle. Bij hen komt namelijk ook regelmatig post van ons, van Schoolpad 50. We hebben nu dus kennisgemaakt. Zijn naam Klein Tiessink klinkt Achterhoeks en ja hoor…. In Lochem geboren en in Meppel en Emmen getogen. Hij heeft ontdekt dat er muziek zit in het produceren van en handel in dat fijne siergaas dat veel door bloemisten gebruikt wordt.
    Bij een kop koffie praten we bij en even later als we een brief wegbrengen legt Wim bij het post-verdeelstation uit wat er gebeurt met de post op onze adressen. Volgens mij heeft het weinig zin. Het sorteren op de Sch en 50 van Schansstraat en Schoolpad zal wel vaker mis blijven gaan, maar wie weet…
    En verder… ik kan geen rum meer zien. We hadden veel bitterkoekjespudding over van de kerst. Eén toetje en wat rum te veel denk ik. Ik voerde het aan Tessa op. Die zal geen last van slapeloosheid hebben vannacht. Is al helemaal onder zeil.

    29-12-2009 om 21:42 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    27-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Er zit een hoop geblèèr in....
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Wat was het een drukte op de weg richting Zwolle en ik denk dat dit het beeld in het hele land was. Derde Kerstdag noem je zoiets. Iedereen gaat er op uit. Wij naar oma in Hattem en na die tijd natuurlijk naar Ben en Niesje. Rick ging ook op pad, maar dan met de trein. Hij belde net op dat hij bij Berend en José is aangekomen. Berend heeft hem van de trein gehaald en als ik vraag wat hij van baby Olaf vindt zegt hij: ”Er zit een hoop geblèèr in”. En warempel ik hoor hem door de telefoon boven huilen. Daor zit een paar goeie longen in, zou pa gezegd hebben. Rick kan daar nu een paar dagen van genieten want José gaat morgen werken en Berend heeft vrij.
    Rick en Berend, de twee neven, voelen elkaar goed aan. Als kind hoefden ze elkaar maar aan te kijken of ze begonnen allebei te giebelen. En dat is gebleven. Ze kunnen nu een paar dagen samen optrekken en voor die twee kleintjes zorgen. Ik weet zeker dat ze ook nog wel een keer naar Eefde zullen gaan. Wel foto’s maken hè!
    Mark en Jennifer komen nu gezond en wel later op de middag naar ons toe. Ze zijn weer bijgekomen. Met de honden doen we ons rondje door het Oeverse bos en blijven als vanzelf even staan bij de stilteplek. Je voelt de energie daar èn de rust. Derde Kerstdag is ten einde en we gaan op naar oudjaar.

    27-12-2009 om 00:00 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    26-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Kerst 2009
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Wat is er tegenwoordig toch een verschil met vroeger in een kerkdienst. Terwijl toen alleen de predikant een aandeel had, gebeurt er nu zoveel door allerlei betrokkenen. Er was in de Schepershof een prachtige schikking over licht in en om ons heen. De lantaarn met de verhalen van de kinderen kreeg iedere week een andere plek in de kerk, bij het doopvont, het orgel, de preekstoel en de avondmaalstafel. Eigenlijk vond onze predikant Jan de Korte dat hij midden tussen de mensen zou moeten staan.
    De schilderingen, door een groep gemeenteleden op een middag gemaakt, ook over het licht, hing aan de muur achter de preekstoel. Gisteren was het een feestelijke kerstdienst met een heel stel kinderen die onder de preek hun eigen feestje hadden in een andere ruimte.

    ’s Middags kwamen onze kinderen en zaten we een tijdje bij ons eigen licht in de Kota. “De man een kip”, was de kreet van Mark toen we het hadden over: wat zullen we eten? Judith kwam met een stel kant en klaar gebraden kippetjes. De mosterdsoep was heerlijk, de bitterkoekjespudding was gelukt en de zuurkoolschotel werd daardoor bijna niet aangeraakt. We hoeven deze dagen niet meer te koken.
    En Jennifer had voor een speciaal drankje gezorgd dat ijskoud gedronken moest worden bij een kopje koffie. Liquore di limone di Sorrento. Ik had er nog nooit van gehoord, maar ik ben ook niet erg van de drank. Maar zo’n likeurtje bij een kopje koffie gaat er wel in.
    Jennifer was eigenlijk ziek en ze taaiden wat eerder af. Ze had het de hele week volgehouden om door te werken bij van Liere, maar nu was de koek op. Jammer dat Eva er niet bij kon zijn, nu moest Robin zich met ons, Tessa, Queeny en zijn Nintendo vermaken.

    26-12-2009 om 23:54 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    25-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Over bitterkoekjes en een doorzettertje.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Het leek eventjes of de tijd had stil gestaan toen ik de bodem aan het uitschrapen was van de pan van de pudding die bedoeld was om bitterkoekjespudding voor morgen. Ken je dat… dat lekkere laagje onderin dat al een beetje bruin begint te worden. Diny en ik waren er vroeger gek op om de panne løøg te meugen krabben.
    Kortgeleden waren we bij Ben en Niesje en die laatste is een meester in toetjes maken. Zij had bitterkoekjespudding gemaakt. Je kon de rum proeven. We besloten meteen om ons er met kerst aan te wagen en nu staat die pudding dan af te koelen en op te stijven. De smaak is goed, maar of hij heel uit de vorm komt … is de vraag.
    Johan was vroeger gek op griesmeelpudding en nu nog, hoorde ik pas. Hij was amper 3 jaar toen hij al op een stoel bij het gasstel stond om de griesmeel gemengd met suiker door de melk te roeren, want hij moest en zou die pudding hebben. Doorzettertje hè? Was hij toen al.
    We zijn precies op tijd klaar om met zakdoek in aanslag op de bank voor All you need is love te gaan zitten. Het is weer janken. We kunnen er slecht tegen… al die emotie, maar kijken toch. We kicken dan even af bij André van Duin. Het begint al aardig greun te worden zoals mama dat steeds noemde.
    Wim vraagt al naar het zout om de gladheid te lijf te gaan. Al kwakkelt het en dooit het tussendoor…we krijgen een witte Kerst

    25-12-2009 om 19:49 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (2)
    24-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Kerst met spierpijn

    Daar lig je dan. Even een kerstbakje brengen. En wat was buurvrouw Wolterdina er blij mee. De heenweg kon ik nog op de fiets zitten. Wel voorzichtig door de mulle sneeuw rijden en niet in het bandenspoor. Het dooide al.
    De terugweg was minder. Ik merkte meteen al dat fietsen geen optie was. Jans had de dikke kip die we bij hem besteld hadden al meegegeven en zat voorin het mandje. De sneeuw viel nu letterlijk van de bomen. Ik probeerde op het fietspad te lopen maar daar gleed je alle kanten op. Dan maar over de platgereden sneeuw van de zandweg. Bij de tweede stap lag ik al… de fiets gleed de ene kant op ik de andere kant en de plastic zak met kip schoof voor me uit. Het was een ijsbaan geworden.
    Toen na een minuut alles nog kon bewegen hees ik m’n fiets overeind, raapte de kip op en voetje voor voetje ging het op huis aan. Ik kon wel janken. Alles deed zeer en m’n knie was dik.
    Nu na een dag ben ik weer bijgekomen, de knie is bont en blauw en m’n hele lijf heeft spierpijn.
    Morgen is het kerst. Voor ons het feest van de geboorte van Jezus. Maar de kerstboom staat, de kerstkrans hangt weer boven de eettafel en het verlichte hert staat op de vlonder. Nee… pakjes hebben we met de sint gehad, maar we wensen jullie allemaal een hele fijne kerst met iedereen die je lief is.
    Dag!
    http://www.jacquielawson.com/preview.asp?cont=1&hdn=0&pv=3111930

    24-12-2009 om 17:06 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    23-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De Kerstman... en meneer Stihl.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    “Moet je eens raden wie dit is.” Rick kwam zaterdagmiddag binnen en liet een paar foto’s zien die hij met z’n mobieltje genomen had. Ik zag een slim ogende kerstman en ook een foto van de kerstman en de buurvrouw. Ik zeg:”Dat moet Bossie zijn” zoals Bos bij de buren, en dus ook door ons, liefdevol genoemd wordt. Bos is eigenaar van paard en koets die in het centrum van Emmen mensen tegen betaling rondritjes verzorgt.
    “Nee”, zei Rick.”kijk maar eens goed”. Maar ik had echt geen idee. Bij de buren komen zoveel bijzondere mensen. Eindelijk gaf Rick het geheim prijs. Het was buurman Jans himself. Die mag voor kerstman spelen in het centrum van Emmen in deze dagen voor kerst. Bossie’s vriendin had het pak persoonlijk in elkaar geknutseld en het ziet er heel professioneel uit. Zelfs Geesje staat vanavond met vriendin in de koek- en- zoopie-tent chocolademelk te verkopen. Jans is van alle markten thuis: landbouwer, chauffeur. Verder is het een echte knutselaar. Wanneer Wim ergens niet uitkomt gaat hij het eerst naar Jans. Samen gaan ze ook regelmatig naar een beurs en komen steeds met handenvol pennen thuis. Of ze gaan samen naar “meneer Stihl” zoals ze hun leverancier van de kettingzaag noemen. Eens waren ze ook naar deze “meneer Stihl”, toen ze thuiskwamen met allebei een industriestofzuiger.. een vreselijk onhandig groot kavalje. Ik was verbijsterd… zomaar een stomme grote stofzuiger. Iedere keer bij het stofzuigen schiet de slang minstens 2 x los of hij valt om en maakt een raar geluid. Dan moet ik hem eerst af- en dan weer aanzetten. Of de draad zit in de knoop en nu is er een wieltje dat er iedere keer als je hem optilt weer afvalt. Maar zuigen…. Dat doet ie perfect, al meer dan 10 jaar.
    Wanneer het koppel Jans en Wim weer eens samen op pad gaan naar “meneer Stihl”….. hoef ik alleen maar te kijken, dan weten ze genoeg!

    23-12-2009 om 00:00 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (2)
    22-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Valerius, twee verjaardagen en... de sneeuw.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Afgelopen zaterdag was het zover… het Kerstconcert van Valerius vond plaats. Daar zaten we dan, achterstevoren, de mannen onder het orgel opgesteld en met mooie kunst aan de muur. In de Grote Kerk in Emmen is altijd wel een expositie te bewonderen. En de kerk was prachtig versierd door mensen van het Terracollege. Dirigent Daniel Rouwkema had een mooie sopraan gestrikt, Martine Salomons. De dwarsfluit werd bespeeld door Nicole Grothe en Sander van Marion leefde zich uit op het kerkorgel. Het was heel afwisselend, want ook Daniel liet prachtig pianospel horen.
    Toch denk ik dat hij zich vergist heeft in de keuze van de liederen voor Valerius. De eerste drie Latijnse liederen vielen wat tegen, te onzeker. Het inoefenen heeft waarschijnlijk meer tijd nodig. Ik weet dat het koor prachtig zingt wanneer het wat meer bekende of in elk geval meer geoefende liederen zingt. Ik verheug me nu al op het Bevrijdingsconcert begin mei.
    Toch was het een mooie avond al miste ik Ben en Niesje die vanwege het weer thuis in Hattem waren gebleven.
    Ach… wij doen hetzelfde. In de Achterhoek ligt nog meer sneeuw dan bij ons en het sneeuwt nu alweer. De bedoeling was om vanmiddag naar Ben en Diny af te reizen om Ben z'n verjaardag (18-12) te vieren en morgen ...op de dag zelf, Johan te kunnen feliciteren.
    Nee Jehan… wie-j bunt disse keer niet op oew verjeurdag mergen. Wi-j doot ‘et nog wel es dunnekes oaver.
    Want....:
    't Is vandaag de witte we...reld.
    Veld en bos en boom e.hen tak,
    alles ligt nu weggedoken
    In het witte winterpak.
    Ik alleen loop blauw en bont
    van de koude hier in 't rond
    op de witbesneeuwde grond
    op de wit be he sneeuwde grond.


    Kennen jullie hem nog?





    22-12-2009 om 17:39 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    21-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Toe maar papa... toe maar papa....

    Toe maar papa…. toe maar papa… Heb je dat nou meer bij jongens dan bij meisjes? Bij mij zat de schrik er nog in na onze slippartij in Duitsland. We gingen gewoon in de bocht rechtdoor en raakten een volkswagenbusje. Helemaal onbegrijpelijk. Het liep goed af zowel voor ons en kleine Laska als de inzittenden van het busje. Achteraf hoorden we dat er olie op die weg was verloren.
    Maar toen kwam er sneeuw. We woonden in Hengelo aan de Marnixstraat. Die had een bocht en net daarvoor was een rijtje garages met behoorlijk ruimte ervoor. Wim had een paar jaar eerder in Reutum een slipcursus gevolgd en probeerde dat daar wel eens uit. Ach… je bent jong en je wil wat…. Dat gebeurde niet als ik er bij in zat. Ik schreeuwde wel zo hard van:” Neee… neee.. niet doen”, dat hij zich inhield…. Nou ja een klein slipje dan.
    Maar als de jongens er bij in zaten had ik geen enkele invloed meer. Die gingen voor het avontuur. En ja hoor…: " Daar komt ie”, riep Wim dan en deed een flinke ruk aan de handrem en al tollend maakten we een pirouette.
    Onze columnist Wierenga had het gisteren zien gebeuren op een kruispunt… een jonge vent met pet en peuk maakte op een kruispunt zo’n pirouette. Hij was zich rot geschrokken… tot hij achterin de auto een ouder echtpaar ontwaarde. Opa en oma hadden de grootste lol.
    Tja…. En dan komt het allemaal weer boven hè?
    Wim heeft jaren terug met alledrie jongens een dag sliples gehad en alle vier kregen ze hun certificaat.
    Nu hebben we sinds kort winterbanden en slippen…. is er niet meer bij..... hoop ik....

    21-12-2009 om 00:00 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    20-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Echt winter....
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Hier zijn de winterkoninkjes blij mee.

    We zijn dit jaar een beetje laat met het voeren van de vogels. De winter overvalt ons achteraf toch nog. Ik heb gauw op verschillende plaatsen al brood, zonnepitten, vogelzaad en vetbolletjes gestrooid en opgehangen, maar nu moeten de vogels het gaan ontdekken. In de hulst zijn de meeste soorten al langs geweest: de grote bonte specht, de dikke merels, de vinken, het parmantige roodborstje , een duif en een ekster, maar de merels zijn er de baas. De mezen en mussen hebben mijn voer in de vogelhuisjes al wel ontdekt.
    Wanneer de bessen in de hulst op zijn, zal de rest zich ook wel op het extra voer werpen. Het winterkoninkje heeft voorlopig nog genoeg. Die is de spinnetjes aan het verorberen die aan de onderkant van het rieten dak zitten.
    De pony’s lopen in de wei met hun hoeven naar het gras te krabben. Die vinden altijd nog wat. Straks krijgen ze een sneetje brood èn een portie hooi. Loedertje en Suze zijn nu meest binnen, ook ’s nachts. Zelfs Tessa, die normaal niet graag binnen is overdag, ligt aan onze voeten.
    En Rick? Die halen we straks op uit de Bargeres. Dat gebeurt bijna nooit maar nu, met die dikke sneeuw, mag het!
    Het is ècht winter!

    20-12-2009 om 19:01 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (2)
    19-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Gewoon ....een kaartje
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    “Bedankt voor je kaart”, hoorde ik een paar jaar terug Ellen aan een medecursist zeggen. “Dat kan niet”, zei deze toen.”want ik stuur geen kaarten meer. Een paar jaar geleden ben ik gestopt. De laatste keer heb ik bij iedereen op de kaart gezet dat het voor het laatst zou zijn dat ik een kaart stuurde. Ik geef liever een bedrag aan een goed doel”.
    Toen kwam de discussie goed op gang tijdens de koffie.
    “Maar de tantes dan?” Nou ja… die nog wel, maar de rest niet meer.
    Het blijft een afweging. Eigenlijk vind ik het ook een verspilling, maar weet je…. In de loop der tijd zijn er zoveel van je familie en vrienden die je wat uit het oog verliest en die je op deze manier kunt laten merken dat je aan ze denkt. Wat Wim betreft… die hoeft het helemaal niet… al dat geschrijf….. Maar gisteren vroeg hij toch even… heb je nog aan Jack en Margie gedacht?
    Ach … eigenlijk hoef ik helemaal geen kaarten, maar gek is dat… bij iedere kaart die er binnen komt word ik een beetje warm van binnen. Heb jij dat ook?

    Dit keer kregen we een kaart waar echt over nagedacht en aan gewerkt is. Er werden heel wat oude lang bewaarde centen in de Cilit Bang gelegd en na die tijd opgepoetst en dit is het geworden.
    Hier het binnenwerk van deze bijzondere kaart:

    2009- 2010
    Dit afgelopen jaar had niemand verwacht
    Dat het ons een financiële crisis bracht.
    Gelukkig heeft “het slijk der aarde”
    Voor ons geen grote waarde.
    Daarom gaan wij bij deze
    Nu ons allerlaatste centje geven.
    We hopen dat in deze moeilijke financiële tijden
    We jou met deze gift verblijden.

    Maar beste mensen
    Onze wensen gaan niet over centen.
    We hopen dat je in tweeduizend en tien
    Heel veel moois om je heen zult zien.

    Het liefste zouden wij je willen geven:
    Een tevreden en gelukkig leven.

    En dat is het wat ik jullie allemaal ook toewens!

    19-12-2009 om 18:28 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    17-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ik heb schijt an de ratt'n....
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Gerard van der Kolk en Sietje de Bruin trouwen op 30 maart 1939.

    Moeder van der Kolk is weer aan het repeteren. Wim en Hetty, Piet en Marry, Henry en Tonny… èn Ben en Niesje. Dan Gerhard ,Rick en Mark. Dat komt er strak uit, Peter en Bert net zo ….. het is onderdehand wel Robert en nog later Rob geworden, maar dat is niet blijven hangen. Gera en Arend komen dan en ja… dan wordt het lastig… Catharina… een hele tijd niks en dan Paul Sietse… en Annemarie.? Nee zegt Ben… die kregen wi-j d’r gratis bi-j. De middelste van Ben en Nies die nog wel naar opa Gerard genoemd is slaat ze steeds over. Ach het maakt niets uit, ze is er nog bij. Arend en Amakka zijn een dagje op rondreis. Ze wonen nu samen in Amsterdam– West en bezoeken Ben en Niesje. Oma wordt net door Ben gehaald vanuit De Bongerd met de rolstoel als wij er zijn. Zo te zien zijn Arend en Amakka gelukkig met elkaar. Arend is zorgzaam, ook al omdat ze net een operatie achter de rug heeft.
    Ben haalt nog een boekje tevoorschijn van vader van der Kolk. Hierin schreef hij als secretaris van de Schilderspatroonvereeniging de notulen van de vergadering. Henry had het in zijn bezit maar vond blijkbaar bij hun vertrek naar Canada dat het maar in het Hattemse moest blijven. We ontdekken de notulen van de vergadering waarin Vader Gerard nog bedankt voor het prachtige bloemstuk dat ze gekregen hebben bij hun huwelijk op 30 maart 1939.
    Ik kan het niet laten en ga meteen op zoek naar de d ’s en t ’s. Wim zei altijd dat z’n vader daar steeds moeite mee had en dat hij dan zei:” Ik heb al een paar keer een t 'ezet, ik doe noe maa weer es een d.” En warempel ik vind er een paar.
    Er schijnt ook een boekje te zijn met echt Hattemer uitdrukkingen. Ben kent er echter één die er niet in staat, maar die regelmatig door vader van der Kolk gebezigd werd wanneer moeder zei:”Gerard dat ku-j niet maken”. Dan gaf hij als antwoord:
    "Ik heb schijt an de ratt'n..., ik heb zelf een stat"

    17-12-2009 om 15:16 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Oaver sunterklaos en ...tante Gees

    “Nee… sunterklaos? Daor heb ik nooit zo in geleufd”. Gisteren in Hattem zat Ben weer aardig op z’n praatstoel toen Arend en Amakka er waren. De Hattemer namen, gewoontes, de muziek…. Ben heeft een goed geheugen. Maar de verhalen worden ook steeds mooier.
    “Ach… sunterklaos… Dat was veur mi-j ome Drikus. Dan zat ik op de kleuterschoele en dan kwam ome Drikus met een groot pak onder d’n arm bi-j ons in de Stege naor boaven de trappe op met ene dee Zwatte Piet mos spöllen. Bi-j ons in de slaopkamer wodden e opetuugd, de staf werd in mekare eschroefd en daor gung sunterklaos met piet.
    Dan kwame wi-j op schoele en dan reupen alle kinder :”O o… kiek daor he-j em… daor kump sunterklaos”. “Welnee”, zei ik dan, “dat is mien ome.”
    Ik kreeg meteen zo’n Toon Hermans gevoel.
    Wanneer moeder even iets niet meer wist, werd er al gauw gezegd:”Maor van Gees weet ie-j nog wel!” “Ha ha... die Gees”, zei moeder dan. “As ome Willem iets vertellen waor wie-j met zien allen aan twiefelen, zei ze: 'Hoe weet ie-j dat noe Willem?' Dan zei ome Willem: 'O dat he-k ergens elèzen.' 'A gek… ie lèèst ja nooit', kwam dan tante Gees uut de hoek.”
    Of wanneer ome Willem weer es iets had waor zie-j het niet mee ens was kon ze zo zeggen:”Ach Willem as ik zo gek was as oe…. leut ik mien gelieke doodschiet'n”.
    Het was een mens vol humor deze grote vriendin van moeder. Niesje wist te vertellen dat ze zulke leuke poppetjes kon knippen voor de kinderen en dat ze daar meteen een heel verhaal bij kon vertellen.

    17-12-2009 om 00:00 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    14-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een enorm voertuig
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    De voorbereidingen voor de nieuwe hoogspanningskabel, die door onze wei en een stukje erf gaat lopen, zijn in volle gang. Gisteren werd er door een landmeter paaltjes uitgezet en vandaag kwam een enorm voertuig ons erf op. Hij kwam om de bodemgesteldheid te onderzoeken. Na de graverij volgende zomer moet de bodem weer in de goede volgorde op z’n plaats gebracht worden. Wim moest natuurlijk alles zien en mocht meekijken boven. Natuurlijk kwamen de beide mannen mee naar binnen voor een kop koffie en Wim zat meteen op de praatstoel.
    Daar kon hij vanmiddag mee doorgaan want hij is met broer Ben naar een Techno-beurs in Hardenberg zoals ieder jaar. Het is nu de laatste keer, want Ben gaat met de VUT. Wim belde net:”Het wordt wat later want we zitten nog even met Martin- hun gastheer- in het restaurant na te praten.”

    14-12-2009 om 00:00 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vuurtje stoken...
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Twee van de drie, maar hier is het wel zomer.

    Dat vuurtje stoken zit bij die van der Kolken, in elk geval die van ons, in het bloed. We zijn net terug van de verjaardag bij Gerhard. Steeds is een onderdeel van het ritueel op zo’n avond: het aansteken van de vuurkorf. Of het nu zomer of winter is… dat ding moet aan en even later staan alle mannen er omheen te keuvelen en kunnen ze hun sigaartje of sigaretje roken.
    Gerhard had voor z’n verjaardag een boek gevraagd: Slag om Kuweit. Hij is gek op oorlogsboeken. Hij haalde niet voor niets een 10 voor geschiedenis op zijn MAVO examen. Hij had het geluk dat het onderwerp van dat jaar de 2e WO was.
    Hij voegde er aan toe dat we rustig bij www.bol.com konden kijken. Dat deed ik dus en bestelde meteen een “zo goed als nieuw” exemplaar. Dat was maandag. Je zou denken dat dan zaterdags het boek er wel is…. maar nee pech gehad. Het boek “Achter de linies”, dat hij aan Mark gevraagd had, ging ook al mis. De eerste aanbieder had zijn boek teruggetrokken.
    Les: Wil je een goed 2e hands boek bij bol.com bestellen dan moet je er wel een paar weken voor uittrekken. Het is maar dat je het weet.
    Onze oude en hun naaste buren zijn Ger en Lies. Die zijn meestal ook bij alle feestelijkheden bij huize van der Kolk op Kuifmees 20. We hebben weer ouderwets bijgepraat, want als je elkaar een tijdje niet gezien hebt is er heel wat te vertellen… en herinneringen op te halen. Lies had de foto van Laska op de site gezien. Wat een geduld heeft ze met haar gehad dat eerste jaar dat we daar naast elkaar kwamen wonen. Laska wat ietwat verwaand. Als Lies tegen haar praatte deed ze net of ze niks hoorde. Pas na een jaar van stug volhouden hebben Ger en Lies een keer op haar gepast en nadien was het voor de bakker en paste ze op ons beider erf. Laska zorgde ervoor dat we nooit Jehova's getuigen meer aan de deur kregen. De laatste hing van schrik voor de blaffende Laska zo'n beetje in de dakgoot. Had hij ook maar niet met dat zwarte tasje moeten gaan meppen. Sindsdien stonden we bij de Jehova's op de zwarte lijst. Wel zo rustig.

    14-12-2009 om 00:00 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    13-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Boerenkool ....of wordt het toch kip
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    De Moose is er even niet.

    Het is een beetje rare overgang van sint naar Kerst. We hebben ook altijd nog Gerhards verjaardag er tussen in en pas daarna begint het Kerstgevoel met horten en stoten. Nu is Gerhard gisteren al jarig geweest…. Ja dank je wel…. Maar hij viert het morgen pas, komt hem beter uit in het weekend.
    Dan Jennifer… die heeft de boom al staan in alle gloria. Toen we daar afgelopen zondag even waren stond de hele bubs al klaar om opgehangen en versierd te worden.
    De eerste kerstkaarten hebben we zelfs al binnen. En ik…. Ik kan maar niet op gang komen.
    Net zijn we even naar de supermarkt geweest en heb ik om een eerste poging te wagen al drie knalrode kerststerren gekocht… en ik hou helemaal niet van kerststerren.
    Maar morgen gaat het beginnen, de boom wordt gehaald en als maar een keer de kerstvoorraad van de schuurzolder af is…. dan zul je eens zien. Als eerst het hert maar op de vlonder staat. Een paar jaar terug heeft buurman Jans zo’n mooi groot hert in elkaar gelast en met zo’n lichtslinger versierd. Als die eenmaal staat…. komt de rest vanzelf. Alleen wel jammer... de eland kan ik nu niet ophangen. Die hangt nu een paar maanden in de Bieb van Klazienaveen.... eigen schuld.
    Het volgende is … wat gaan we eten met kerst? Tussen de middag stelde ik Mark ik boerenkool voor, maar die vlieger gaat niet op bij de boys. “Dat kun je iedere dag eten”, zei hij. Hij heeft een veel beter idee: ”De man een kip”…. En zo raak je toch al wat in de stemming.

    13-12-2009 om 09:04 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    12-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De 7 beste ideeën van Emmen
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Het meisje met de tegel had een buurtonderzoek gedaan naar de behoefte aan zo'n leuke en veilige wandelroute. Op de achtergrond de nieuwe blikvanger.

    Wat een dag! Het was onze beurt om Robin en Eva op te halen. En het spannende was dat Eva opnieuw met de andere 6 uitvinders van het beste idee van Emmen opnieuw haar presentatie mocht doen. Dus gingen we in optocht naar het Hondsrugcollege, een klas vol kinderen, vaders en moeders en ik denk dat wij de enige opa en oma waren. Ze hadden het erg leuk gedaan daar op het Hondsrug. Volgens mij was dhr Bennaars van “techniek” de drijvende kracht achter dit project.
    En ik moet zeggen er waren allemaal leuke ideeën:
    -Een voeggo, een apparaat om wat gemakkelijker muren in te voegen. De vaders van deze jongens uit Schoonebeek zaten vast in de bouw.
    -Een paraplu met lichtjes.
    -Een veiligheidsjasje voor de hond, compleet met een knipperlichtje.
    -Een nieuw soort blikvanger waardoor iedereen het leuk gaat vinden om daar wat in te gooien vanwege de licht- en geluidseffecten,
    -De rode tegel met een kinderhandje er op om moeders en vaders met kinderen een rustiger route te wijzen om te wandelen en....
    de kattenbak die met een klep gemakkelijker van poep ontdaan kan worden.
    En Eva natuurlijk met haar milieuvriendelijke superauto.
    Eva deed haar presentatie opnieuw geweldig maar hoorde jammer genoeg niet bij degene die door mochten naar de laatste ronde op 13 januari. Er werd nl ook gekeken naar de praktische uitvoerbaarheid. Dat was even slikken, maar het was een uitdaging om mee te doen. Doe haar dat maar eens na! Wel is iedereen uitgenodigd voor die laatste presentatie om een uiteindelijke winnaar te zien kiezen.
    Dhr Bennaars kwam nog later bij ons om haar te prijzen met haar idee.
    Je kunt wat meemaken als opa en oma!

    12-12-2009 om 15:48 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    10-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De Jachthond
    Klik op de afbeelding om de link te volgen De ene dag is de andere niet… gelukkig. We hebben net gehoord dat Gerhard geslaagd is voor z’n nieuwste computercursus. Hij kan nu meteen met weer een nieuwe beginnen, Windows 7. Succes!
    Vanmorgen heb ik lekker geschilderd en vreselijk gelachen. Het was onze laatste ochtend, Ellen had haar atelier al in stijl met kerstboom en al.
    Onder het koffie drinken kwamen de verhalen los. Zo leer je elkaar wat beter kennen. Mijn nieuwste schilderij van twee ploegende werkpaarden schiet al mooi op. Ik kan er nu thuis de laatste hand aan leggen.
    En dan kom ik thuis en wat ligt daar? Hèt tijdschrift voor liefhebbers van jachthonden: De Jachthond. Prachtig uitgevoerd en met een geweldig mooie foto van broer Henk op de voorplaat. Henk had me al ingeseind dat er een verrassing aan kwam omdat ik een stukje over mijn indrukken van die middag zo treffend had weergegeven. (10-11) Marjolein Dijkman, redactrice van uitgeverij Topaaz stond bij ons toen we naar de verrichtingen van honden, bazen en jury stonden te kijken. Zij had ook het gesprekje opgevangen en vond blijkbaar dat ik een nummer van De Jachthond verdiend had. Erg leuk! Bedankt!
    Er was een mooi en ook leuk artikel over de Nimrodproef van dit jaar. Vincent Reukers beschreef de gang van zaken bij deze proef, ook mooi hoe een nog jonge hond eigen initiatief toonde dat helaas niet op prijs mocht worden gesteld. Ja ja Ordnung muss sein, nicht? Maar ook de achtergronden van de drie Nimrodwinnaars waren interessant om te lezen.
    Er waren prachtige foto’s van ons geliefde Schotland bij een veldwedstrijd waar ook de èchte i.p.v. de Famous Grouse te zien was. Tenslotte viel mijn oog op de Vossendrijfjacht hier in Drenthe. Iets voor zwager Ben of Jaap misschien? Allemaal teckels!

    Interesse? Kijk maar eens op www.dejachthond.nl

    10-12-2009 om 08:29 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    09-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Aju

    Achteraf besef je het... zo'n weekend dat er van alles misgaat. O geen heftige dingen, maar van die speldeprikjes of... slordigheidjes. In dat laatste ben ik expert. Of noem je dat gewoon pech?
    Het begon volgens mij met een mail die er niet uit wou en na die tijd ook geen andere. Vanmorgen onze Bareld gebeld. Dan blijkt dat de mail als antwoord op Johan z'n vlieringopruiming er niet uit wilde. Online zag deze mail als spam, blijkt nu. Het enige dat ik kon zien was dat ik het paard Americo genoemd had.
    Gistermiddag ging de kleine wentelwiek van Eva's superauto aan barrels...ja heb ik geen schuld aan. Mark hield het plastic wiekje even vast terwijl hij het motortje aan zette. Nee 2 secondenlijm helpt niet. Dan zul je zeggen: daar heb jij toch geen pech mee... Maar wat beloof je als oma: Och ik ga morgen wel even op pad.
    Daarna gingen Rick en ik aan de gang met de diascanner. Is wat mee volgens ons. Een half jaar geleden aangeschaft om tijdens die donkere winterdagen wat vertier te hebben met al die dozen dia's. En nou doet dat ding niet wat wij willen. Alles véél te licht.
    En vanmorgen na een vreselijke droom word ik wakker en ja hoor... weer een blaasontsteking.
    Ik ga jullie niet meer vermoeien. Aju!

    09-12-2009 om 00:00 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    07-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Wat veurbi-j geet... en wat blif
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Wim Harwig deed een ontdekking toen hij bij broer Jan op bezoek was. Jan zit midden in een verhuizing en dan komen er natuurlijk herinneringen boven als je gaat pakken. Wim ontdekte dit leuke schilderijtje van Joh. D Holmer dat al meer dan 100 jaar in de familie is. Ik verbeeld me dat ik het eerder gezien heb, maar het kan best zijn dat het nog van opa Harwig afkomstig is. De wens is soms de vader van de gedachte.
    Wim kreeg nog een oud boek mee van Jan dat oom Jaap als bedankje had gekregen toen hij in 1947 van Hengelo Gld naar Zutphen verhuisde.Daar was hij voorzitter geweest van het Staatspensioenfonds.
    Wat veurbi-j geet en wat blif is geschreven in, naar mijn mening, onvervalst Achterhoeks. De schrijver is Derk van den Döker. Voorwoord van P.J. Meertens
    Het is een herinnering aan het Achterhoekse boerenleven,
    van alle oude gebruiken die zijn gebleven en alles wat is verdwenen.
    Die Wim.... die zet er meteen een site bij van De Witte Ganzenveer, een antiquair van boeken in Zwolle. Ja... en ik kon het niet laten om even te neuzen. De prijs viel mee van dit boek uit de jaren 40 of 50.. €9,95. Ik heb het meteen besteld. Enne....voor wie interesse heeft.... je mag het straks lenen.

    07-12-2009 om 18:42 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    04-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zo komt Jan Splinter door de winter
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    In de verte bij de wei moeten een paar bomen weg. We houden er nog genoeg over.
    Foto: 9 november. Nu is alles kaal. Heeft ook wel weer wat.

    “Pa … is de kettingzaag in orde?” Mark is gek op hout…gewoon hout, brandhout. Aan de Schaapstreek hebben ze twee houtkachels en die kunnen wat aan. Bij de Gamma hadden ze vorig jaar een goedkope houtkachel in de aanbieding. Dat kun je niet laten lopen… toch? En branden dat ie doet. Hij blijkt alleen moeilijk te temperen. Je kunt er een gymzaal mee verwarmen. Hij heeft er nu iets aan gedaan waardoor het hout er wat minder snel door vliegt. Vraag me alleen niet wat!
    Bij Heer Werner had hij z’n eerste bestelling gedaan voor goed brandhout, maar dat werd een dure winter aan hout en dat was de bedoeling ook weer niet. Daarna heeft hij alle overtollige hout om ons huis en erf bij elkaar gezocht en gezaagd. Dat scheelt ook weer een slok op een borrel en... het ruimt hier lekker op.
    Nu heeft hij bij huis een grote container met 30 kuub afvalhout. Ja …hij kent z’n mannetjes. En die moet klein gemaakt. Daar is hij voorlopig wel even zoet mee. Hij belde net op. “Hebben jullie niet ergens zo’n zaagtafel staan? Dat werkt wat handiger”
    Nee die Mark… daar hebben we voorlopig geen kind aan.
    Wij hebben ook nog een paar bomen in de aanbieding. Gerald heeft ze aangewezen. Wel zelf rooien en zagen! Bovendien….de omgevallen boom ligt ook nog steeds over het Schoolpad. Wim probeerde hem vanmorgen in stukken te zagen, maar ja dan moet je wel geen botte zaag hebben. Hij heeft hem meteen laten slijpen. Vader en zoon zagen zich wel warm deze winter.

    04-12-2009 om 21:03 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    03-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het is zover....
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Wat kan een mens zich toch druk maken. Gisteren was het dan zover. De expositie in de Bibliotheek in Klazienaveen moest worden ingericht. Er is best veel ruimte… daarom alle schilderijen die ik voorhanden had maar ingeladen. Wim neemt z’n koffertje met gereedschap mee, want je weet hoe het gaat… er is altijd wel iets aan het ophangmechanisme dat net anders moet.
    Maar.. het kan er allemaal in en opgelucht rijden we naar Klazienaveen in Sinterklaassferen. We hebben geluk en kunnen vlakbij de Bieb parkeren, net één plekje vrij. Terwijl wij nog op en neer lopen worden de schilderijen al bewonderd…toevallig zijn er een paar Eemslander Shantyzangers en hun vrouwen. We worden heel vriendelijk ontvangen èn de koffie is klaar.
    Het is een heel gepuzzel om alles een mooi plekje te geven. In de kinderhoek kan ik alle kleinere werkjes met dieren kwijt en in de leeshoek de grotere.
    De herderin met haar hond en kudden schapen hangt prachtig apart en de sfeer is precies goed zoals ik bedoeld heb. Na 2,5 uur heb ik het zweet op de rug en Wim heeft het ook helemaal gehad, maar het is de moeite waard. We rijden op huis aan en als we het hek binnenrijden komt Queeny ons enthousiast tegemoet, de buitendeur staat wagenwijd open en Tessa zit in de voorkamer achter het hek. Zou Mark misschien binnen zijn? Niemand te zien. Maar alles is nog intact. Geen inbreker, maar gewoon vergeten de deur af te sluiten. Wim dacht dat ik het deed en andersom. Gebeurt jullie dat nooit?

    03-12-2009 om 13:30 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    02-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Goed gedaan... jochie!
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Ja deze leeftijd was erg leuk, maar ze moeten niet verplicht stil zitten.

    Het is lang geleden dat ik eens met de drie jongens alleen naar de kerk ging. Wim lag op dat moment in het ziekenhuis met een hersenschudding. Die was met de fiets gewoon omgekieperd. In Hengelo was de kerk 100 m vanaf ons huis aan de Marnixstraat. Och… dacht ik… straks gaan ze lekker naar de kindernevendienst….. Nou nou…. ik heb wat uitgestaan. Gerhard en Mark waren maar aan het klieren met elkaar. Het was geen succes. De sterke hand van Wim …en die heeft lange armen, was toch altijd paraat.
    Vanmorgen zat er een moedertje voor me met twee kleine meisjes. Het was of de geschiedenis zich herhaalde. Wat verderop een stel met twee jongens. Het moeten wel super ADHD kinderen zijn. Met groot respect bekijk ik altijd deze ouders die liefdevol maar ook consequent met deze boys omgaan. De kleinste heeft er een handje van om wanneer hij met de andere kinderen de kerkzaal uitloopt even te stampen op de plank voor de rolstoelers. Dat maakt zo’n lekker hol geluid. 
    Afgelopen zondag werd baby Iris gedoopt. Alle kinderen mochten komen kijken. Het zusje huppelde voorop en het ging ook goed met de grootste druktemaker. Terwijl hij weer terugliep naar z’n plaats stak zijn moeder haar duim omhoog: Goed gedaan jochie!

    02-12-2009 om 22:37 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    01-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zo'n druilerige dag... eind november
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Maar wel het China Festival of Lights in de Emmer Zoo. Klik op de titel en je krijgt een impressie.

    Het duurde even voor we de moed hadden om in dit druilerige weer er op uit te gaan, maar ja…. als je wat te eten wilt hebben in het weekend en bovendien voor hulpsinterklaas aan de slag moet… zul je er wat voor over moeten hebben.
    In de Lidl is het nog niet al te druk. Er loopt een jong stelletje hun weekendinkopen te doen. Het lijkt wel of ze dat voor het eerst doen. De jongen grijpt alvast een wit brood en zegt..:”En ok een paar bollechies… doe mar twee puties”. Even later staat hij zich te verlekkeren bij de apparaten die de Lidl ook in de aanbieding heeft. Een jonge vader heeft een zoontje naast zich en een baby in een maxi-cosy in z’n winkelwagen. Daar zal vast niet veel bij in kunnen denk ik. Z’n wagen is zo al vol.
    Na het inkopen van ons weekendrantsoen nemen we de gok om in Emmen centrum te kunnen parkeren. Volgens mij krijgen we de allerlaatste parkeerplaats van heel Emmen te pakken en gaan op jacht. En dan…missie geslaagd! Nee.. we zeggen nog niks!
    Die middag besluiten we in De Goede Luim, een nieuwe gelegenheid. Ik moet eerlijk zeggen… ze hebben lekkere koffie.

    01-12-2009 om 18:41 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)


    Welkom op Hetty's site

    Laatste commentaren
  • Wens u nog een hele fijne maandag (Dirk)
        op Rick en Epke...
  • Van harte welkom groet (Patricia)
        op Hattem
  • Wens u nog een hele fijne dag (Dirk)
        op Rick en Epke...
  • Wens u nog een hele fijne zondag (Dirk)
        op Rick en Epke...
  • Van harte welkom groet (Patricia)
        op Rick en Epke...
  • Blog als favoriet !

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    The Great Gray-- de Laplanduil, geschilderd op een plak berkenhout.


    Foto

    Hector
    Foto

    Samen met vader op de bok
    Foto

    De takkenvlechter.

    Nieuwsgierig geworden?
    Meer schilderijen zijn te zien op
    www.hettysite.nl

    Hoofdpunten blog wimhetty
  • Over licht... en donker...
  • Weerspiegeling
  • Homoet of Hoenwaard
  • De Verkentoren
  • Vesting- en Hanzestad Hattem

    Zoeken in blog


    <a href="http://imageshack.us"><img src="http://imageshack.us/img/iss1.png" border="0" /></a>


    Foto

    Foto

    Welkom bij
    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Startpagina !


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!