Mijn favorieten
  • natoken
  • hettysite
  • bojako
  • Vekabocamping De Boomgaard Vorden NL
  • ludovikus
  • Fotojacht--jachthonden/ motorcross
  • ani
  • thea
  • loewiesa
  • wimhetty
    Mijn favorieten
  • Beth
  • Paperclip
  • Foto
    Inhoud blog
  • Rick en Epke...
  • Hattem
  • Zaterdag
  • Knipscheer..??
  • Drie generaties
  • Suze
  • Verrassing
  • Oog in oog
  • Feest
  • Muzikaal talent
    E-mail mij

    Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.

    Archief per maand
  • 10-2023
  • 01-2023
  • 11-2022
  • 10-2022
  • 08-2022
  • 07-2022
  • 05-2022
  • 04-2022
  • 03-2022
  • 02-2022
  • 09-2021
  • 07-2021
  • 05-2021
  • 04-2021
  • 03-2021
  • 02-2021
  • 01-2021
  • 12-2020
  • 11-2020
  • 10-2020
  • 04-2020
  • 04-2019
  • 03-2019
  • 11-2018
  • 10-2018
  • 09-2018
  • 07-2018
  • 05-2018
  • 04-2017
  • 11-2016
  • 09-2016
  • 08-2016
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 02-2016
  • 01-2016
  • 12-2015
  • 11-2015
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 07-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 08-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 02-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 07-2008
  • 06-2008
  • 05-2008
  • 02-2008
  • 01-2008
  • 10-2007
  • 09-2007
  • 08-2007
  • 07-2007
  • 06-2007
  • 05-2007
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Wil je meer lezen over het nestje bordercolliepups en hun ontwikkeling de eerste 8 weken kijk dan eens op www.hettysite.nl   weblog 1  vanaf 1 juni 2007. Het was zo mooi om mee te maken dat ik er een kinderboekje over schreef. 
    Dit dierenprentenboekje is te koop. Scotty vertelt over wat hij beleefde vanaf het moment dat hij geboren werd tot hij zich op z'n gemak voelde bij z'n nieuwe baas. Meer informatie over "Ik ben Scotty" en hoe je het unieke boekje kunt bestellen, is op de website www.hettysite.nl  te lezen onder het kopje Kinderboekjes. Welkom! 
    Foto
    Foto
    De pups van Tessa en Scott waren een geweldige ervaring!
    Foto
    Foto
    Een paar pagina's uit het kattenprentenboekje IK BEN MONIEK.
    www.hettysite.nl
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Categorieën
  • Aan het Schoolpad (954)
  • Familieperikelen (32)
  • Memories (12)
  • School (5)
  • Streektaal (3)
  • Vakantie 2011 met Ben en Riet (44)
  • Vakantie algemeen (112)
  • Vakantie Canada (0)
  • Vakantie Engeland (47)
  • Vakantie Frankrijk (0)
  • vakantie Israël (0)
  • Vakantie Noorwegen (0)
  • Vakantie Nw Zeeland (0)
  • Verhalen (9)
  • Categorieën
  • Aan het Schoolpad (954)
  • Familieperikelen (32)
  • Memories (12)
  • School (5)
  • Streektaal (3)
  • Vakantie 2011 met Ben en Riet (44)
  • Vakantie algemeen (112)
  • Vakantie Canada (0)
  • Vakantie Engeland (47)
  • Vakantie Frankrijk (0)
  • vakantie Israël (0)
  • Vakantie Noorwegen (0)
  • Vakantie Nw Zeeland (0)
  • Verhalen (9)
  • Categorieën
  • Aan het Schoolpad (954)
  • Familieperikelen (32)
  • Memories (12)
  • School (5)
  • Streektaal (3)
  • Vakantie 2011 met Ben en Riet (44)
  • Vakantie algemeen (112)
  • Vakantie Canada (0)
  • Vakantie Engeland (47)
  • Vakantie Frankrijk (0)
  • vakantie Israël (0)
  • Vakantie Noorwegen (0)
  • Vakantie Nw Zeeland (0)
  • Verhalen (9)
  • hetty's site
    of de belevenissen van een Achterhoekse in Drenthe
    27-01-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het kammenet...
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Opa Bijenhof is 87 jaar geworden, een gezegende leeftijd. Iedereen was het daarover eens!
    Tante Riek ondersteunde mama de laatste tijd bij het verzorgen en oppassen van opa. Het uitgebreid wassen van opa kon mama niet. Dat deed pa. Hij ging met een teiltje warm water en een handdoek naar opa’s kamer, trok een ernstig gezicht, kuchte een keer en waste hem met liefde. Later kwam geloof ik de wijkverpleegster.
    Toen opa overleden was kwamen broer en zussen bij elkaar om over de schamele overgebleven bezittingen van opa te praten Veel te verdelen was er niet meer, een paar persoonlijke dingetjes…het hoefijzer, het prentje met ‘My times are in Your hand’ en wat foto’s. Het enige bezit van, ook nog beperkte, waarde was het kabinet. Het had altijd op “De Haar” en later in opa’s kamer op ‘De Boomgaard’ gestaan. Tante Hermien toonde grote interesse in het kammenet van heur vader. Ook tante Riek streek liefdevol over het onderstuk van het kabinet en zei: ”Ik zol d’r wel een dressoir van willen laoten maken”.
    En mama zei: ”Dat kammenet steet hier goed, hef hier altied estaon!” Daar was tante Hermien het niet mee eens: ”Ik heb d’r wel gien plaatse veur, maor bi’j Janneke zol e ok heel goed staon!” De zussen kibbelen op een gemoedelijke manier nog wat door. Oom Wim hoeft hem helemaal niet: “Dat olde ding!”
    Tante Hermien heeft haar kruit nog niet helemaal verschoten en zegt uiteindelijk: ”Eigenlijk heurt e bi’j een Bieënhof te staon…bi’j jullie Gert.” Oom Wim maakt meteen korte metten met de woorden: “As e naor Gert geet………den maakt ‘r gelieke brandholt van...... Mor ik vind dat Coba d’r recht op hef. Die hef ze beide an ’t ende ebrach!” En zo gebeurde het!
    Het kammenet van opoe en opa bleef staan.

    27-01-2013 om 13:27 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (3)
    26-01-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Uit het leven gegrepen...
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Het is altijd een gezellig halfuurtje na het aquajoggen in het Aquarena zwembad. Dan is er bij de koffie tijd voor lief en leed en komen er verhalen boven water.... uit het leven gegrepen. Eén van ons is een echte Brabantse en dat kun je horen. Ze vertelt met verve over de oude boerderij van haar opa en oma waar twee ongetrouwde ooms bleven wonen na de dood van hun ouders. Toen die dan uiteindelijk besloten om naar het bejaardenhuis te vertrekken kreeg iedereen die langs kwam iets uit hun huis mee en dat waren vaak mooie antieke dingen. De oude kandelaars die zij graag had gehad waren al verdwenen maar ze hadden nog een oude groen uitgeslagen koperen ketel voor haar… zonder deksel.. dat wel. Wij zeiden al: ’Ga er mee naar Tussen kunst en kitsch, dan zullen ze wel zeggen: ’Als u nou dat dekseltje er nog bij had gehad was zo’n oude ketel misschien wel 1500 euro waard.’ Ik kon het niet laten en vertelde over de verdeling van opa Bijenhofs nalatenschap die voornamelijk bestond uit een oud kabinet waar toen even over gediscussieerd moest worden. Ze kwamen niet weer bij. ‘Wat is dat toch voor taal die jij spreekt, je bent niet van hier, dat hoor ik wel’, zei een van mijn medezwemsters. Want natuurlijk bootste ik de stemmen van ooms en tantes na zoals ik ze indertijd van mama hoorde. In Emmen woont veel import, vanuit het hele land kwamen ze deze kant op, meestal vanwege het werk. De werkgelegenheid is nu niet meer wat het geweest is, maar huizen zijn er genoeg en er wordt nog steeds bijgebouwd.

    26-01-2013 om 19:45 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (2)
    25-01-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vogeltijd
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Het is vogeltijd. Overal zie je de kleine gevederde vriendjes die zich in de buurt van de huizen wagen, want er zijn veel vogelliefhebbers die ze willen helpen. Wij hebben de meest voorkomende soorten in de tuin: huismus, heggemus, koolmees, pimpelmees, merel, vink, roodborst, houtduif, turkse tortel, grote bonte specht en af en toe een brutale ekster of een Vlaamse gaai. De merels zijn nogal macho’s. Ze jagen elkaar weg bij de vogeltaart, een dikke plak vet met zaden. Maar terwijl ze elkaar aan het wegjagen zijn, maakt het roodborstje daar even dankbaar gebruik van. Ook het nieuwe pindapotje hebben de mezen en de roodborstjes al ontdekt. Er is er ook al één merel gesneuveld. We vonden bloed en donkere veren op het grind voor de kapschuur en vermoeden dat het een roofvogel is geweest die een merel te pakken heeft gekregen, maar voor ’t zelfde geld was het een hermelijntje. De kippen lopen er in elk geval nog. Gelukkig!

    25-01-2013 om 18:19 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (2)
    23-01-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Wijdbeens op de Veemarkt

    Zo af en toe is er iets van ontroering als je in een oud filmpje iemand tegenkomt die een paar jaar terug overleden is. Dinie Voortman stuurde me de link die ze ook al op Facebook had gezet en waarin haar man Anton te zien is wanneer André van Duin als meneer Wijdbeens zich op de veemarkt van Doetinchem afvraagt of je niet beter een koe kunt kopen dan dat je voor melk en boter naar de supermarkt moet.
    Ik meende eerst neef Anton in de man met het geruite petje te herkennen maar het bleek de vriendelijke man met de rood met groen gestreepte trui te zijn.
    Het Achterhoeks komt er niet zo goed af. Sommigen spreken het zo binnensmonds dat het voor een 'Hollander' , laat staan een Vlaming niet allemaal te volgen is. Maar... Wijdbeens doet zijn best en de sfeer op de veemarkt is altijd bijzonder. Geniet ervan!

    Klik op http://www.facebook.com/#!/hetty.vanderkolk en je komt op mijn facebookpagina, ziet het betreffende stukje en klik dat aan...

    23-01-2013 om 23:20 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (2)
    22-01-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Winter
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Van Queeny hebben de kippen niets te vrezen, maar.... de haan blijft op zijn hoede.

    En het werd steeds witter. Wim ging er met de auto nog wel even uit. Hij is tegenwoordig op speciale gymnastiek dat de naam draagt: Hart op tempo. Hij is er erg enthousiast over. Alleen waren vanmorgen slechts de mannen op komen dagen. De vrouwen durfden de deur niet uit. Zo stond ik ook om 1 uur kant en klaar om naar mijn Nordic Walking groepje te gaan. Wim zou me brengen, die maakt een beetje sneeuw niet uit. Maar het sneeuwde zo hard en net op tijd ging de telefoon. Trijnie vertelde dat iedereen had afgebeld en dat ze daarom mij maar belde om maar een keer over te slaan.
    We brachten daarom buurvrouw Wolterdien een bezoekje en zagen daar wat stoere fietsers en wandelaars voorbij komen. Je kon alleen midden op de weg fietsen… als je durfde tenminste. Op een gegeven moment zagen we dat een fietser in de sloot verdween. Het liep goed af. Hij krabbelde de sloot uit, sleepte de fiets overeind en liep maar verder. Meteen schoot me mijn uitschieter te binnen vlak voor kerst een paar jaar terug. Ik kwam bij hen vandaan, mèt een kip die we bij Jans besteld hadden in het mandje voorop de fiets. Op de heenweg had ik gewoon kunnen fietsen, maar omdat het ineens spekglad was geworden probeerde ik lopend naar huis te gaan, maar gleed meteen met fiets en al onderuit, kwam ongelukkig terecht en de kip zag ik met een vaartje vooruit glijden. Ik heb wekenlang last van mijn rug gehad en ook nu nog steeds heb ik die wegglijdende kip op mijn netvlies.

    22-01-2013 om 21:19 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (1)
    21-01-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Elfstedengevoel...
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Hattem, 20 januari 2013.

    Gistermorgen had ik even het elfstedentochtgevoel, tenminste dat leek me zo. Toen we naar Bargeroosterveld fietsten hadden we de oostenwind pal tegen en daardoor leek het veel kouder. In de Gerardus Majella kerk werd een oecumenische kerkdienst gehouden, zoals dat ieder jaar één keer gebeurt in Emmen Oost. Het bleek een erg geslaagde dienst met veel zingen. Bovendien is er in deze mooie oude kerk veel te zien, prachtige schilderingen en glas-in-loodramen. Jorinde Muter en haar man geven het goede oecumenische voorbeeld door hun kinderen bij beide kerken te betrekken. Vandaag waren er twee van hen misdienaars, terwijl ze ook vaak in de Schepershof te zien zijn. Het was niet gemakkelijk om zo’n oude kerk te verwarmen en iedereen had z’n jas maar aangehouden. Maakte niets uit. Bij de koffie in het bijgebouw was het wel lekker warm en de Bargeroostervelders tracteerden royaal op dikke gevulde koeken. Bij ons kan er alleen een klein koffiekoekje af. Maakt ook niets uit.
    Gistermiddag hoefde Agnes niet opgehaald te worden, we brachten haar thuis omdat we meteen door gingen naar Hattem. Daar konden we nog even als familie bij elkaar zijn voor Henry en Tonny weer naar Canada vertrekken. We hadden nog geluk met het weer. Het begon bij Zwolle pas licht te sneeuwen en op de terugweg lag er nog bijna niets. Pas bij Emmen had de sneeuw ook ons ingehaald. Ben benieuwd hoe het er morgen uitziet, dacht ik toen! Nou... erg wit!.... Erg wit...

    21-01-2013 om 22:14 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (0)
    20-01-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Helemaal goed!
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Je hebt van die mannen die voor hun eerste verjaardag als vader een trein vragen. Ik ken verscheidene vaders die op zolder zo’n treinstel hebben rijden. Nee jongens, niet aankomen… ik druk wel op de knopjes..
    Nee niet Wim. Die maak je blij met een weerstation of een oorlogsboek voor in de vakantie of een grote handdoek voor in de sauna. Ook kreeg hij wel eens een horloge of om de zoveel jaar een zilveren ketting met een Hugenotenkruisje. Die draagt hij alle dagen. Een paar keer per jaar wordt die ketting met kruisje in heet sodawater met een prop aluminiumfolie gelegd. Je ziet de chemische reactie en daarna poets ik hem tot hij weer helemaal blinkt. Ik leerde die methode vroeger al bij scheikunde.
    Dit jaar kon hij niets bedenken, Nou ja… hij wilde wel een goede keukenweegschaal, of een goede pan. Voor mij had een nieuwe prullenbak de voorkeur, een mooie. Het is het allemaal geworden.
    Toen logeermeisje Agnes gisteren kwam kreeg hij iets voor onder de douche en een lekker luchtje, je weet wel ....waardoor je hard moet lopen in de stad om alle meiden van je af te kunnen houden. Ook goed.
    Vandaag werd de nieuwe pan ingewijd. Hij is uit de kunst. Het werd een lekkere hutspot. Helemaal goedgekeurd!

    20-01-2013 om 23:28 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (2)
    19-01-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.'t Eigen plekkie
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Ook oma had haar eigen plekje bij de dagopvang.

    Ik hou van columns. Ze zijn kort, maar er zit altijd een leuke draai in… en iets herkenbaars. Daniel Lohues heeft er één in onze Zaterdageditie van het Dagblad van het Noorden. Hij is hier in de streek opgegroeid en dat merk je. Marga Kool en haar man Jan Veenstra, beiden uit Drente, hebben er samen één en ook die mag ik graag lezen. Niet iedereen is zo op ze gesteld vernam ik pas, maar sinds ik een boek over haar jeugd gelezen heb en Jan Veenstra over zijn jeugd heb horen vertellen in de Taalwerkplaats, kunnen ze voor mij niet meer stuk. Dit keer zijn ze aan het mijmeren over de zorg waarvoor je tegenwoordig bijna niet meer voor in aanmerking komt. Wanneer één van hen of allebei dement of gehandicapt raken, zullen ze er wel op aangewezen zijn. ‘Als we erin mogen gaan we samen hè’, sprak Marga. ‘Tuurlijk, maar ik wil wel m’n eigen plekkie’, vond Jan. En hij verwijst naar de bejaarden die zo gesteld zijn op hun eigen plek aan de eettafel.
    Ik moet meteen denken aan buurvrouw Wiechien, in het Zorgcentrum, die haar plekje aan tafel ineens zag ingenomen door ’iene uut ’t westen’. Die was niet van plan om te verkassen. Ze vond dat mens toch al niks met haar poeha en had haar van de plek geslagen. Ze werd voor een paar weken geschorst. Mocht even niet meer beneden in de eetzaal komen.
    Jan stelde zijn 'Kool' maar voor om alvast te oefenen met het veranderen van plek in hun sponde, maar was halverwege de nacht toch maar weer over Kool heen gekropen. Het viel niet mee om je eigen plekje in te ruilen.
    Kan voor Wim ook nog wat worden als het zover is. Hij heeft zowel in de kamer als aan de keukentafel zijn eigen plaatsje die hij niet afstaat. Meestal gaat hij als het bezoek binnen is voor zijn eigen plekje staan en wijst in het rond: ‘Mensen gaot d’r zitten!’

    19-01-2013 om 19:32 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (1)
    18-01-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een lach ...en een traan
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Op 4 januari op weblog 2 was een filmpje te zien uit de oude doos waarbij vader Hein ons een verlate groet bracht. Ik bedacht toen dat er ooit een film was gemaakt van de trouwerij van Johan en Joke en dat Joost het mocht weten waar die gebleven was. Afgelopen zondag kwamen ook Johan en Joke op Wims verjaardag met een paar verrassingen. Ten eerste had Jos op zolder nog een paar oude schriftjes van me gevonden, van extra les uit de 5e klas en nog een schriftje uit de Baudartius tijd. Maar Wim kreeg ook een dvd-tje in z’n handen gedrukt met de woorden: 'Met de groeten van Joost'. Het bleek vol oude filmbeelden, onder meer van Johan en Jokes trouwdag in januari 1979. Het was niet erg duidelijk, maar wat een mooie herinnering! Ook kwam er een langere film van hun 12,5 jarig huwelijk achteraan, een uitbundig feest. Het was een beetje een goedmakertje na hun eigenlijke huwelijksdag die toch een schaduw had omdat mama er al niet meer bij kon zijn. De buurt kwam ze al bij hun versierde voordeur, Johan Lettink en Henk Mombarg met een soort fietsen met een bak voorop, ophalen. Joke met Joanne gingen in de éen en Johan met Jos in de ander. We zagen ook een jonge broer Henk die ook toen al met zijn fototoestel in de weer was. Onderweg werd er een pitstop gemaakt voor een hartversterking. En daarna bereikten ze al toeterend hotel Bakker waar er flink feest werd gevierd. Het was 1991, lang geleden dus en dat was te zien. De hele generatie voor ons die hier nog in beeld kwam, is er niet meer op tante Jantje na. Gek is dat. We beginnen nu zelf tot die generatie te horen.
    Jos en Joanne stalen natuurlijk de show door samen in één grote broek te verschijnen en een gedichtje op te zeggen. Geweldig! Janny Haaring had dat met ze ingestudeerd. Janny doet ook vaak mee aan het toneel tijdens het Lindese feest.
    De Haarings zongen een lied op de wijze van het zo bekende Oudhollandse liedje: Toen onze Mop een Mopje was. Wij, als Egginks, hadden een toen actuele melodie gekozen en er meteen maar in verwerkt als refrein:
    En… dat is mooi, mooi, mooi man
    De wereld is toch één groot feest.
    Mooi, mooi, mooi man…
    Zonder Joke en Johan
    Waren wij hier niet geweest.

    Natuurlijk worden alle bijzondere activiteiten van de familie hierbij stevig onder de loep genomen. Bij één van de laatste coupletten kwam 'Jaapje' op een trekkertje tevoorschijn en reed rondjes. Dat sloeg op Johan z’n nieuwe uitvinding, een soort veegmachine. Hij had onder de messenbalk van de zitmaaier borstels vastgemaakt. Toen die echter als een gek gingen draaien, vloog alles in het rond… uitvinding mislukt!
    En zo kwam er heel wat aan onze ogen voorbij gisteravond… met een lach en een traan.





    juli 1991 Johan en Joke 12,5 jaar getrouwd

    18-01-2013 om 19:15 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (1)
    17-01-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Phishing...
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Wat doe je als je gevraagd wordt om iets aan te klikken omdat er 1000 euro gestort gaat worden, maar dat de ING voor alle zekerheid meer wil weten? We verwachten wel een extraatje maar 1000 euro kon het niet zijn. De link deed het niet snel en ineens begon ik wakker te worden. Zou dit het beroemde phishing zijn… dat ze meer van je gegevens willen hebben om je te kunnen plunderen? Ik belde daarom direct met de servicedesk van de ING waar ze me verzekerden dat ze je nooit mailen en dat ik zulke mails direct weg moet gooien. Ik kon ze nog wel het emailadres geven waar deze mail vandaan kwam en die zou direct geblokkeerd worden. Raar idee dat ze zomaar proberen jou te bestelen.
    Dus… wees gewaarschuwd. Banken vragen je nooit iets per mail en zeker geen gegevens!

    17-01-2013 om 21:55 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (3)
    16-01-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Volle bak...
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Robin zorgde voor heerlijke gevulde eitjes.


    Vergeet ik toch bijna het stukje over Wim z'n topdag ....

    Vandaag was het volle bak! Wim was de stralende spil van het feest. Na de gezellige dag met telefoontjes en emails gisteren, voelde zich helemaal het feestvarken. We hebben in de wintertijd nog nooit zoveel bezoek op één dag gehad. De voltallige familie was er, op Franse Piet na dan. Ik had van buurvrouw Wolterdina het recept van de originele Drentse soep die als basis een flinke metworst heeft en voorzien is van wat groente en flink wat ballen. De beide schoondochters hadden ook hun aandeel in de voedselvoorziening van pastasalade, hartige taart tot een heerlijke tortelini-schotel toe. Robin had lekkere gevulde eitjes voorbereid. De jongens hielpen en Wim en ik hadden ’s morgens de voorbereidende werkzaamheden verricht. Het kwam omdat Henry en Tonny even terug in Nederland zijn en dat een unieke gelegenheid was om de familie bij elkaar te hebben, de Egginks èn de van der Kolkfamilie. Rondom de keukentafel was een geliefd plekje om te bivakkeren, vooral de mannen. Wat bleek... Ze konden al pratend het schaatsen op tv met één oogje meebeleven èn stonden daar meteen bij alle lekkers. Wat later ging het in groepjes richting Finse Kota, het kwam goed uit om die erbij te hebben. Met een vuurtje, een hapje en een drankje was het er goed vertoeven. Er werd dankbaar gebruik van gemaakt. Na een laatste kopje koffie gingen ze ’s avonds weer op huis aan. En terwijl Wim en ik ze uitzwaaiden merkte hij op: ’Wat heb ik een mooie verjaardag gehad!’ En ik hoorde lichte emotie in zijn stem en ik verbeeldde me dat ik even een traan zag wegschieten.

    16-01-2013 om 09:02 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (2)
    15-01-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Winter aan het Schoolpad...
    ‘Ie-j mot in de wintertied wel zwat tussen de planten können zeen’, zei tante Gerritje wel als we samen eens naar de tuin keken. En zo deed pa dat vroeger. In het najaar werd de tuin winterklaar gemaakt en dat betekende dat alle blad werd weg geharkt en alle grond tussen de struiken en vaste planten netjes omgespit werd. En natuurlijk…. Het stond netjes, keurig, pico bello…!
    Intussen is de mening van velen wel veranderd en die van mij zeker. Ja… ’t blad moet ’s winters wel van het gras af, maar verder mag er van mij èn van veel dieren wel van alles blijven liggen. Ook de afgestorven plantendelen laten we staan en vormt een mooi gezicht als er sneeuw ligt. Onze tuinadviseur Gerald komt tussen de middag even kijken en geniet zichtbaar van het uitzicht en de vogeldrukte achter bij de vijver. Zelfs de grote bonte specht laat zich zien en toont zich heer en meester aan de bol met voer. Het roodborstje er onder wacht rustig wat er af valt.
    ‘Je moet eens even meelopen en kijken welk dier de oude boomstronk aan het uithakken of opvreten is’, vraag ik Gerald. Bij de wei stond een oude berk en we hadden het onderste stuk laten staan. ‘O, ik zie het al… dat doet de specht’, zei Gerald meteen. ‘Hij haalt hier allerlei rupsen en larven uit.’
    En zo houden we veel leven om het huis, ook in de winter. Dan ziet hij de haan met z’n twee overgebleven kippen. ‘Wat een prachtige haan’, vindt Gerald. En dat is het… een pronkstuk. We houden ervan om de kippen om het huis te hebben lopen, maar ja… een hermelijn of steenmarter hoeven wíj er niet echt bij. Alleen…. de natuur gaat wel z’n eigen gang…





    15-01-2013 om 18:20 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (1)
    14-01-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.... en dat is twee...!
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    De kop is er af…. Wim z’n verjaarsdag is rustig verlopen. Hij vroeg vanmorgen bij z’n rondje over het erf richting kippen nog: ’Zouden Henk en Anneke de hond meebrengen?’ Ik dacht van niet, meestal zorgt een van hun meiden wel voor de honden. Maar toch… Luna kwam mee en lag strak aan Henk z’n voet zoals het een welopgevoede hond betaamt. Natuurlijk gaan we met Tessa en hun Luna naar ons Oeverse bos. Dan zie je meteen het verschil in het soort hond. Bordercollies zoals Queeny en vroeger Scott blijven je in de gaten houden. Met Tessa kun je niet rekenen, ze is wat in de war, blijft gewoon op het pad maar zou gewoon twee keer hetzelfde rondje lopen. Jachthonden hebben een zeer sterke neus en Luna croste van links naar rechts. Maar… op ieder fluitje kwam hij meteen naar Henk, met recht een zeer welopgevoede hond. Maar toch... na de wandeling nam Henk z’n tweede hobby de overhand, de fotografie, en terwijl Anneke en ik naar de schapen gingen kijken en Wim er een paar emmers water naar toe bracht, verloren we allemaal even Luna uit het oog tot een angstig geluid uit de bosjes kwam. Opnieuw luisterde Luna naar z’n baas, maar ja… helaas…....een spoor van veren wees de weg…. Opnieuw bewees buurman Jans zijn diensten, een bovenste beste buurman. Volgende week eten we kip. Van de vier kippen plus haan, die we sinds juni hadden, zijn we er in de afgelopen week twee kwijt geraakt. De eerste is waarschijnlijk ten prooi gevallen aan een steenmarter. En nu de tweede.

    14-01-2013 om 21:17 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (0)
    12-01-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.12 januari 1940- 12 januari 2013
    Ik hoor het hem de laatste jaren niet meer zeggen, maar hij heeft altijd volgehouden. ‘Ik ben nog van vóór de oorlog.’ Dat schijnt een pré te zijn wat betreft degelijkheid. Bovendien beweerde Wim heel lang dat hij nog steeds last van koude voeten heeft omdat die winter van 1940 zo bar koud is geweest. Het is zover. Wim heeft dan nu de leeftijd van 73 bereikt. De 12e januari 1940 werd hij geboren, volgens moeder Siet tegen een uur of 12 ’s middags. Doordat ze zo oud mocht worden, 98 immers, hebben we veel verhalen van haar meegekregen. Toen in mei 1940 de oorlog uitbrak moesten de vrouwen en kinderen geëvacueerd worden. Dat was vanwege de verwachte bombardementen op de IJsselbrug bij Zwolle. Moeder Siet liep toen met veel andere vrouwen en kinderen naar Wezep, Wim hoog in de kinderwagen, die vol met babyspullen zat en dingen die ze niet achter wilde laten. Ze zou in Wezep eerst opgenomen worden door een gezin met alleen een paar mannen, maar daar had ze geen zin in en heeft toen ander onderdak gekregen. Na de overgave ging ze dezelfde weg terug naar vader Gerard en vond hun huis in de Gasthuissteeg ongeschonden terug.
    Nu is Wim dan 73 en kan het zelf haast niet geloven. We maken er maar een gezellige dag van met weinig bezoek, want morgen is de grote dag. Omdat Henry en Tonny in Nederland zijn wordt dat de gelegenheid voor mijn familie uit de Achterhoek om ze weer eens te zien, net als onze jongens met hun gezinnen. Dan kunnen ze weer eens bijpraten. Alleen Henk en Anneke komen straks, op de dag zelf. Zondag start de jachthondentraining van Henk weer en tja… als Vutter met het jachthondenvirus moet je het goede voorbeeld geven. Luna schijnt het erg goed te doen en er zijn al wat prijzen binnengehaald.
    We zullen KWW….. – kiek’n wat ’t wodt!





    Moeder Siet met Wim in de bewuste kinderwagen eind 1940



    Wim met moeder in 2009 in Zorgcentrum de Bongerd

    12-01-2013 om 18:05 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (3)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Over werkpaarden en .... luxe paarden.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Het is goed om wanneer je bij een kerk hoort je ook mee kunt doen met wat activiteiten. Zo werd ik gevraagd voor de bloemengroep. Dat houdt in dat er om de beurt voor een boeket of een bloemstuk wordt gezorgd voor de zondagmorgen, dat na de kerkdienst door iemand naar een zieke, een oudere of iemand die een extra moeilijke tijd door maakt, wordt gebracht. Bovendien wordt er regelmatig bij hoogtijdagen een liturgische bloemschikking gemaakt. Dat ligt mij meer. Meestal is dat naar aanleiding van Advent en kerst, Pasen, Pinksteren, de herdenking van de overledenen aan het eind van het kerkelijk jaar of een doopdienst. Daarvoor komen we van te voren bij elkaar om door te praten wat we gaan ontwerpen naar aanleiding van de gelegenheid èn de schriftlezing.
    Maar ik ben ook betrokken bij de Expogroep. Met z’n zessen zorgen we ervoor dat de Expowand van onze kerk de Schepershof om de twee maanden voorzien wordt van creatieve uitingen van leden van onze kerkelijke gemeente. Vaak zijn het schilderijen, maar ook keramiek, quilts, wandkleden of verzamelingen. Tot nu toe is het de laatste 15 jaar steeds gelukt om die wanden op een bijzonder mooie manier gevuld te krijgen. De week voor het wisselen van de creaties wordt er met de laatste exposant nagepraat en verzorgen we samen het vakkundig ophangen van de nieuwe schilderijen of kleden. Meestal is het zo dat de mannen het ophangen en de vrouwen de aanwijzingen verzorgen . ‘Iets hoger, Co… de middelste hangt te laag…vinden jullie ook dat die meest rechtse beter links kan hangen?’ De laatste keer had Dea een camera bij zich en vereeuwigde de beide partijen. Ze plakte voor ieder van ons de beide foto’s op een kaart met het opschrift: Je hebt werkpaarden en .....luxe paarden.

    12-01-2013 om 00:00 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (0)
    10-01-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Moeder Aagt...
    Klik op de afbeelding om de link te volgen De dag stond in het teken van een miezerige regen, terwijl ik juist op het allerlaatste moment nog wat teruggevonden bolletjes wilde planten: verwilderde crocusbolletjes, narcis- en blauwe druif bolletjes die ik vorig jaar in heel wat plantenbakjes kreeg en die ik steeds probeer over te houden. Maar ze zitten in de grond of in een bak. Ik ben benieuwd of het nog wat wordt dit voorjaar.

    Nee... verder heeft niemand heeft nog gemeld over een bestaand gedicht over het verhaal van 'het varken van de Wildenborch'. Vraag maar eens na bij bekende neerlandici of dit gedicht ergens nog te vinden is.
    Dan nu nog een extraatje voor mijn Vlaams/ Waalse/Amsterdamse met Drentse roots blogvriendin Loewiesa en Westvlaamse vriendin Ani die het grappige gedichtje van Staring 'De Biecht' wel kon waarderen. Ik denk dat de meesten die in de Nederlandse literatuur zijn onderricht deze nog wel kennen:

    Aangebrand

    Aagt Morsebel nam kleinen Piet
    In kost, en als het Kind, te middag aangezeten,
    Haar soms zijn walging merken liet:
    De vieze bijsmaak van heur knoeisels werd geweten
    Aan kaarsvet, roet, noch snuif; 't was altoos: "Lekkertand,
    Wat zou 'het’ zijn, als aangebrand?"
    Nu kwam er eens een schotelvol groen eten
    Te voorschijn, die Kok Aagt spinazie had geheten:
    Hiervan kreeg kleine Piet zijn deel op 't bord gesmakt;
    Hij roert er in: hij vindt twee achterpoten
    Van d 'armen kikvors, onder 't warmoes kort gehakt,
    En legt, met de ogen half gesloten,
    Zijn eetvork neêr, terwijl hij vraagt:
    "Heeft aangebrand ook voetjes, moeder Aagt?"


    A. C. W. Staring. 1767-1840

    10-01-2013 om 00:00 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (3)
    09-01-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het varken van de Wildenborch
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Het standbeeld van de dichter ACW Staring op een mooie plek midden in Vorden

    Gisteren kreeg ik een vraag:

    Geachte mevrouw.

    In mijn studietijd heb ik een gedicht gelezen met als titel "Het varken van de Wildenborgh". Ik heb het idee dat de titel juist is, hoewel mijn studietijd ver achter mij ligt.
    Helaas bezit ik het gedicht niet meer. Door veel verhuizingen is het zoek geraakt.
    Ik neem hierbij de vrijheid u, als kenner van het kasteel en zijn geschiedenis, te vragen of u het gedicht misschien kent en/of erover beschikt. In dat laatste geval zou ik u willen vragen mij te mailen waar het eventueel te vinden is.
    Ik hoop dat u mij kunt helpen.

    Met vriendelijke groeten, Gerrit J. Scheppink.


    Nu ken ik wel het verhaal van dat varken dat bij een belegering van de Wildenborch iedere morgen flink aan de staart werd getrokken zodat het, zoals je misschien weet, ontzettend ging krijsen. Zodoende dachten die Deventernaren dat er nog zoveel eten binnen de muren van het kasteel was dat ze nog lang geen honger hadden en de belegering opgaven.
    Maar een gedicht? Kan ik me niet herinneren. Ik dacht dat misschien de dichter ACW Staring die ooit op de Wildenborch woonde er misschien een gedicht over geschreven had en ben via internet in een gedichtenbundel van hem gedoken. Maar niks....
    Is er onder mijn lezers misschien iemand die dit gedicht kent? Zou leuk zijn, want deze heer Scheppink( aan de naam zou je toch denken dat hij ook uit de streek komt) zou er heel blij mee zijn.
    Maar wat is het leuk om nog eens in de gedichten van Staring te duiken. Jaromir en zijn avonturen..... Het werd een latertje gisteravond.
    Een klein gedichtje van Staring wil ik jullie niet onthouden. Alsjeblieft:


    DE BIECHT*
    ANEKDOTE
    1't Werd Paschen; alles ging ter biecht,
    In, 'k weet niet welke, stad;
    Waar Pater, 'k weet niet wie, den trek
    Der meeste Meisjes had.
    2 „Mijn Vader" hief Thereesjen aan
    Ik draag nu 't haar gekapt,
    En heb mij sedert, dag aan dag,
    Op de eigen fout betrapt.
    3 'k Hoor overal hoe schoon ik ben!
    Dit brengt mijn hoofd op hol;
    't Weerstond den hoogmoed vruchteloos,
    En draait mij als een tol."
    4,,Foei, foei ! Maar, zeg eens: bent ge rijk?"
    „Och neen; als ieder weet,
    Mijn jonger zuster is 't allèèn,
    Die erfde van haar Peet."
    5,,Wel nu, zoo heb geen zorgen meer:
    Uw hoogmoed zal vergaan,
    Wanneer men om uw Zuster komt,
    En U, schoon Kind, laat staan."

    09-01-2013 om 21:45 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (2)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De Emmer Dennen
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Mooi die kleuren in het bos. Trijnie, Joke en Ria...

    Het leven begint weer normaal te worden. Weg kerstboom, weg hert, weg versiersels. De appelflappen zijn op. De kinderen allemaal weer aan het werk of naar school. En vandaag was het weer de eerste keer dat we met Trijnie en ons clubje weer gingen nordic walken. Trijnie is een goede instructrice en heeft het geluk dat ze vlakbij de Emmerdennen woont. Zo vanuit haar huis zijn we binnen een paar minuten in het bos. We hebben hier het voorrecht dat er rondom Emmen centrum veel bos is, zelfs inclusief hunebed.
    Trijnie heeft de boel goed in de hand. Achter haar huis doen we al een warming up, onderweg stoppen we en doen nog wat oefeningen en aan het eind van de rit bij het gebouw van de Scouting opnieuw als cooling down. Ze houdt ons goed in de gaten tot we de techniek onder de knie hebben. Bij elkaar is het 5 kwartier en staan we weer bij Trijnie voor de achterdeur. Trijnie heeft daar een zak met plastic overschoentjes hangen. Ze doet ze persoonlijk om onze wandelstappers om zo haar huis vrij te houden van modder en zand dat we anders mee naar binnen brengen en drinken we samen nog een kop koffie, in dit geval mèt een nieuwjaarsrolletje. Ria is sinds een paar maanden met pensioen en doet ook mee. Ze is meteen enthousiast en komt volgende week terug. Voorlopig blijven we bij deze club, maar als we eenmaal gewend zijn gaan we naar het clubje van de woensdagmorgen om wat langer te wandelen. We zullen zien.

    09-01-2013 om 02:51 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (0)
    08-01-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zonlustig pladijs
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Nee ik wilde geen zgn goede voornemens benoemen met nieuwjaar, maar zomaar vanzelf had ik toch in de bieb een kookboek in handen met gezonde recepten die je ook langzaam maar zeker zouden helpen gewicht te verliezen. En eigenlijk …als we eerlijk zijn… zijn we daar allebei wel aan toe. Nou heb ik wel een hele rij dieetboeken op de plank staan, van Montignac, Scarsdale, Atkins, Slank en Fit tot Sonja Bakker toe, maar zoals jullie weten heeft dat achteraf bekeken slechts tijdelijk succes gehad. Vanmorgen las ik in de krant dat de mensen nu meer op de gezonde toer gaan, je weet wel… biologisch, meer groente en natuurlijk minder van die dikmakers.
    Voor ik het wist had ik het boek van de bibliotheek in huis: Kook je Slank en Fit van Sonja Kempen. Telkens haal je voor 2 dagen je verse ingrediënten in huis. Daar zijn speciale lijstjes voor achter in het boek net als een lijst voor een enorme basishoeveelheid aan noten, kruiden, bonen, appel- en andere azijn, oliën, volkoren pasta’s die je beter maar kunt aanschaffen. De recepten zien er kleurig en lekker uit. Dat doet al veel! Wat te zeggen van: Zonlustige pladijs…
    We zijn net aan de boodschappen toe en ik heb de waslijst met ingrediënten klaar.
    Vandaag wordt het pladijs met romanesco, volkoren penne, witte bonen en nog wat frutsels. Het werd flink zoeken bij de C1000. Romanesco is er niet en hebben we maar veranderd in broccoli, de penne vond Wim maar niks en is volkoren macaroni geworden. De witte bonen moeten eerst geweekt en dat gaat dus over. En tot slot blijkt de visboer nooit van pladijs gehoord te hebben. ‘Wat zeg je? Paradijs?’ Dat wordt maar Panga filet.
    Wat blijkt? Wanneer Wim bij thuiskomst in één streep naar de computer snelt blijkt pladijs gewoon schol te zijn. De schrijfster van dit boek is een Vlaamse en in Vlaanderen noemen ze deze vis pladijs. Moet je maar op komen! Nu is Wim aan het knutselen in de keuken en het ruikt al goed!

    08-01-2013 om 09:41 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (0)
    06-01-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Memories...
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Iets meer dan twee jaar later waren we getrouwd en op 10 december 1965 kondigde Gerhard zich aan. Door de mail met Wilhelm werd mijn brein extra helder. In die tijd kwam een kraamverzorgster niet per auto maar met de bus wanneer ze wat verder weg woonde. Daarom hadden we met Wilhelms moeder, tante Marie, afgesproken dat als de baby zich ’s nachts aankondigde, zij dokter van Haeringen zou assisteren bij de bevalling. Dat deed ze vaker. En natuurlijk was het om 4 uur ’s nachts zover dat de hulp van een kraamverzorgster wenselijk was voor dokter Piet, zoals Wilhelm hem noemt. Oom Jan en tante Marie van der Kolk woonden vlak achter ons en Wim heeft steentjes tegen het slaapkamerraam moeten gooien om haar te waarschuwen. Er ging een rust van haar uit. Dokter Piet wist je op een andere manier op je gemak te stellen. Het eerste wat hij deed was z’n hoed in de hoek te smijten en z’n jas achter zich te laten vallen. Wim moest die maar opruimen en meteen voor beschuit en een kop thee zorgen.
    Om kwart voor 6 was Gerhard er, een echte van der Kolk vonden Piet en Marie. Tja… mooie herinneringen. Minder was het dat 10 dagen later tante Marie in haar slaap overleed en de zaterdag erop werd herdacht en uit de Emmaus kerk werd gedragen, terwijl de volgende dag Gerhard er binnen werd gedragen voor de doop. Leven en dood in de familie zo dicht bij elkaar.
    Wilhelm vertelde trouwens dat zijn moeder vaker opgetrommeld werd, niet alleen door dokter van Haeringen maar ook de dokters Sypkens Smit en Nijboer wisten haar te vinden, in arme gezinnen waar geen geld voor een kraamverzorgster was. Wilhelm noemde zijn moeder zelfs een ongediplomeerd maatschappelijk werkster. En zo was het!...


    06-01-2013 om 21:42 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (0)
    05-01-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.En zo kwam het....
    Klik op de afbeelding om de link te volgen 50 jaar later...

    Door het contact met neef Wilhelm komen opnieuw herinneringen boven aan de tijd dat ik in Hattem woonde, eerst alleen als kersverse juf en later samen met Wim. Hij hoefde niet ver te lopen om me tegen te komen want moeder van der Kolk woonde met haar vier zonen naast de van Heemstraschool waar ik les gaf. Onze eerste kennismaking dateert van januari 1963 toen ik mijn eerste rapporten aan het maken was en ik ’s avonds daarvoor op school zat te werken. Er waren halfjaarlijkse klassen en eind januari gingen de rapporten mee naar huis. Wim hielp zijn oom Anton met het werk als conciërge van de school nu hij studieverlof had en kwam langs om een praatje te maken. Het vervolg was een avondje naar de film, in dit geval met de veelzeggende titel 'de Overval in Zwolle met daarna een bezoekje aan zo’n gezellig bruin café. Het is volgende maand, 13 februari precies 50 jaar geleden. We hebben dus wat te vieren.
    Op een schoolfeestje wat later werd door de collega's gememoreerd:
    Zij kwam, zij zag, zij overwon...
    Niemand van ons die het vlugger kon!


    05-01-2013 om 21:29 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (1)
    03-01-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Over een uitbreker en een zielepootje...
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Ineens is ie d’r weer.. onze schapenman Rob. Hij komt de ram ophalen die zolang bij de ooi liep die hij steeds als uitbreker bestempelt. Het is dat ze zo mooi in z’n soort is, anders was ze allang verkocht. Nee.. hij wil geen verrassingen meer zoals waar deze ooi voor gezorgd had toen ze in juli nog een lam kreeg. Dus de ram gaat weg. De draagtijd bij schapen is gemiddeld 5 maanden en 5 dagen. En om de’ uitbrekerd’ niet alleen te laten lopen hier bracht hij een andere ooi mee.’ Ja d’r is wel wat mee.. disse ooi dut raar, ze blif niet bij de kudde, want net toe’k de kudde verweiden ging liep ze gewoon de andere kant op. Die kan ik d’r niet bij hebben. ’t Is net jullie Tessa, in de war, misschien zut ze ook niet goed’. ‘Toen dacht ie zeker… dat is iets veur Hetty, dee höldt van zielepeutjes’, zei ik. Dat wilde hij ook weer niet gezegd hebben. De kennismaking tussen de beide ooien kwam dan ook voornamelijk van de kant van onze bekende ooi. Na de verwarring dat haar vriend er vandoor was, stoof ze meteen op de nieuweling af, die zich na een eerste snuif omdraaide en haar eigen weg ging.
    Toch zal het wel loslopen met die twee…

    03-01-2013 om 23:52 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (0)
    02-01-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.'s Lands wijs... 's lands eer....
    Klik op de afbeelding om de link te volgen spekdikken.

    En dan….zo’n eerste dag in het nieuwe jaar wordt er uitgeslapen. Gek dat je die nacht ervoor helemaal geen haast had om naar bed te gaan. Wij zaten tenminste nog een poosje op… wat tv.. een drankje en een laatste appelflap.
    Maar de eerste middag in het nieuwe jaar gaan we even bij de buurtjes langs.
    ‘Buren, hebben jullie buren… waar dan?, wordt er vaak gevraagd. Ja wij hebben buren, gewoon 500 meter richting Bargeroosterveld wonen Alle en Anja met hun drie jongens. Daar gingen we eerst naar toe en we horen hoe de jongens vanuit hun boomhut 's nachts naar het vuurwerk mochten kijken.
    Daarna fietsten we de andere kant op richting het Industrieterrein Bargermeer. Maar eerst komt er nog een stukje met weide en bouwland met een uitzicht zo mooi dat het ‘ieuwig sunde’- (is Hattems) zou zijn wanneer dit er bij aangetrokken zou worden. Daar woont de fam. Wielens. Buurvrouw Wielens is in haar nopjes met zoveel aanloop en even later zitten we ook bij Jans en Geesje. Die wonen in hun chalet achter de boerderij en we moeten er hier ook eentje drinken op het nieuwe jaar èn proeven de spekdikken die Geesje altijd bakt voor oud en nieuw. Zij komt uit Nieuw-Weerdinge en dat ligt al richting Groningen. Die worden ook net als de kniepertjes in een wafelijzer gebakken, maar zijn dikker en zachter en zijn hartig van smaak door de plakjes metworst die meegebakken worden.
    Neef Wilhelm van der Kolk die momenteel op de Filipijnen woont vertelt op Faceboek over de schaal fruit die daar met oud en nieuw op tafel staat. Dan zou je het hele jaar genoeg te eten hebben. Wel zo gezond!

    02-01-2013 om 23:35 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (2)
    01-01-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Over de drempel...
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Met onze schaal appelflappen en de door Rick meegebrachte röllekes van Diny voor Judith gingen we door de miezerige regen op ons stalen ros naar de Kuifmees. Jan en Edith waren er ook en Rick of course.
    Het werd een gezellige avond met praten, Tineke Schouten, en de oudejaarsloten in aanslag. Ik heb nog een paar spelletjes Master Mind gespeeld met Robin. Ik grijp alle momenten aan om dat weer te spelen. Wim is nog steeds anti- spel.... zoó erg!
    En dan ineens is het zover. De bubbels worden geschonken, er wordt afgeteld en dan is het er... het nieuwe jaar 2013 en worden er heel veel goede wensen uitgewisseld.
    En nog maar eens: voor iedereen die hier komt bijlezen: een geweldig en bijzonder 2013 gewenst. Dat het je mag brengen waar je op hoopt en dan staat gezondheid en liefde voorop.

    01-01-2013 om 18:20 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Oudjaar...
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Tim aan de appelflap.

    Oudjaarsdag, de dag van de kniepertjes, de oliebollen en de appelflappen. Ik ben zeer gehecht aan tradities en kan het niet laten om elk jaar weer mee te bakken. Alleen blijft het de laatste jaren bij appelflappen omdat we daar het meeste van houden. Ik had er een paar bestellingen bij… van Gerhard en Judith en van Mark en Jennifer. Mark heeft ze al gekeurd en opgehaald. Die van Gerhard nemen we vanavond persoonlijk mee.
    Om 11 uur stonden de buurjongens present om mee te helpen de appels in de kaneel met suiker te rollen en achteraf te bestrooien met poedersuiker. En ook zij kregen er een schaal van mee.
    Hun moeder deed het anders. Anja maakte twee kwarktaarten, een voor ons en een voor henzelf. Ook nooit weg in deze tijd van bezoek en op bezoek gaan.
    En hierbij wens ik iedereen die dit leest een gezellig uiteinde en een goed begin. Het jaar 2013 komt er aan en zal beslist weer voor nieuwe verrassingen zorgen. En hierbij dank ik iedereen die mijn schrijfsels waardeert en dat af en toe laat merken.







    01-01-2013 om 00:58 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (3)


    Welkom op Hetty's site

    Laatste commentaren
  • Wens u nog een hele fijne maandag (Dirk)
        op Rick en Epke...
  • Van harte welkom groet (Patricia)
        op Hattem
  • Wens u nog een hele fijne dag (Dirk)
        op Rick en Epke...
  • Wens u nog een hele fijne zondag (Dirk)
        op Rick en Epke...
  • Van harte welkom groet (Patricia)
        op Rick en Epke...
  • Blog als favoriet !

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    The Great Gray-- de Laplanduil, geschilderd op een plak berkenhout.


    Foto

    Hector
    Foto

    Samen met vader op de bok
    Foto

    De takkenvlechter.

    Nieuwsgierig geworden?
    Meer schilderijen zijn te zien op
    www.hettysite.nl

    Hoofdpunten blog wimhetty
  • Over licht... en donker...
  • Weerspiegeling
  • Homoet of Hoenwaard
  • De Verkentoren
  • Vesting- en Hanzestad Hattem

    Zoeken in blog


    <a href="http://imageshack.us"><img src="http://imageshack.us/img/iss1.png" border="0" /></a>


    Foto

    Foto

    Welkom bij
    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Startpagina !


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!