Mijn favorieten
  • natoken
  • hettysite
  • bojako
  • Vekabocamping De Boomgaard Vorden NL
  • ludovikus
  • Fotojacht--jachthonden/ motorcross
  • ani
  • thea
  • loewiesa
  • wimhetty
    Mijn favorieten
  • Beth
  • Paperclip
  • Foto
    Inhoud blog
  • Rick en Epke...
  • Hattem
  • Zaterdag
  • Knipscheer..??
  • Drie generaties
  • Suze
  • Verrassing
  • Oog in oog
  • Feest
  • Muzikaal talent
    E-mail mij

    Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.

    Archief per maand
  • 10-2023
  • 01-2023
  • 11-2022
  • 10-2022
  • 08-2022
  • 07-2022
  • 05-2022
  • 04-2022
  • 03-2022
  • 02-2022
  • 09-2021
  • 07-2021
  • 05-2021
  • 04-2021
  • 03-2021
  • 02-2021
  • 01-2021
  • 12-2020
  • 11-2020
  • 10-2020
  • 04-2020
  • 04-2019
  • 03-2019
  • 11-2018
  • 10-2018
  • 09-2018
  • 07-2018
  • 05-2018
  • 04-2017
  • 11-2016
  • 09-2016
  • 08-2016
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 02-2016
  • 01-2016
  • 12-2015
  • 11-2015
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 07-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 08-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 02-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 07-2008
  • 06-2008
  • 05-2008
  • 02-2008
  • 01-2008
  • 10-2007
  • 09-2007
  • 08-2007
  • 07-2007
  • 06-2007
  • 05-2007
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Wil je meer lezen over het nestje bordercolliepups en hun ontwikkeling de eerste 8 weken kijk dan eens op www.hettysite.nl   weblog 1  vanaf 1 juni 2007. Het was zo mooi om mee te maken dat ik er een kinderboekje over schreef. 
    Dit dierenprentenboekje is te koop. Scotty vertelt over wat hij beleefde vanaf het moment dat hij geboren werd tot hij zich op z'n gemak voelde bij z'n nieuwe baas. Meer informatie over "Ik ben Scotty" en hoe je het unieke boekje kunt bestellen, is op de website www.hettysite.nl  te lezen onder het kopje Kinderboekjes. Welkom! 
    Foto
    Foto
    De pups van Tessa en Scott waren een geweldige ervaring!
    Foto
    Foto
    Een paar pagina's uit het kattenprentenboekje IK BEN MONIEK.
    www.hettysite.nl
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Categorieën
  • Aan het Schoolpad (954)
  • Familieperikelen (32)
  • Memories (12)
  • School (5)
  • Streektaal (3)
  • Vakantie 2011 met Ben en Riet (44)
  • Vakantie algemeen (112)
  • Vakantie Canada (0)
  • Vakantie Engeland (47)
  • Vakantie Frankrijk (0)
  • vakantie Israël (0)
  • Vakantie Noorwegen (0)
  • Vakantie Nw Zeeland (0)
  • Verhalen (9)
  • Categorieën
  • Aan het Schoolpad (954)
  • Familieperikelen (32)
  • Memories (12)
  • School (5)
  • Streektaal (3)
  • Vakantie 2011 met Ben en Riet (44)
  • Vakantie algemeen (112)
  • Vakantie Canada (0)
  • Vakantie Engeland (47)
  • Vakantie Frankrijk (0)
  • vakantie Israël (0)
  • Vakantie Noorwegen (0)
  • Vakantie Nw Zeeland (0)
  • Verhalen (9)
  • Categorieën
  • Aan het Schoolpad (954)
  • Familieperikelen (32)
  • Memories (12)
  • School (5)
  • Streektaal (3)
  • Vakantie 2011 met Ben en Riet (44)
  • Vakantie algemeen (112)
  • Vakantie Canada (0)
  • Vakantie Engeland (47)
  • Vakantie Frankrijk (0)
  • vakantie Israël (0)
  • Vakantie Noorwegen (0)
  • Vakantie Nw Zeeland (0)
  • Verhalen (9)
  • hetty's site
    of de belevenissen van een Achterhoekse in Drenthe
    26-01-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Even anders

    Wat een overgang. Gisteren alles nog groen en nu.... alles wit. Storm gaat kennis maken met de eerste sneeuw in zijn leven. Dat wordt wat!

    Net op tijd kwam ze aan, onze dominee Janneke de Valk. De hele kerk zat stampvol, we hadden vanmorgen een oecumenische dienst samen met de parochies van Barger Oosterveld en Emmerschans. Er werd al gauw afgekondigd dat de dominee eerst een kopje koffie had gekregen, ze kwam vanuit Peize en de 100 km weg was door de ijzel en sneeuw lastig te berijden vanmorgen. Ineens is het winter hier in het noorden.

    Het werd een bijzonder dienst met een kinderkoor, muziek, jongelui die mee hadden gedaan met de voorbereiding. Het geeft een band en daarover ging ook de hele kerkdienst. Kijk naar hetgeen je samen bindt. Ook de vier windstreken en de vier seizoenen speelden een rol in de uitleg samen met de kinderen. Bij die 4 windstreken werden stenen gelegd om het visueel te maken. Eén van die stenen gaat mee in de rugzak van een van de jonge mannen die de voettocht naar Santiago de Compostella gaat lopen.

    Erg mooi om te zien hoe Pastor Wielens en ds Janneke de Valk samen de zegen uitspraken. Heel bijzonder. Van mij mag er elke week een oecumenische dienst zijn. Wim was het er helemaal mee eens





    26-01-2014 om 23:44 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (2)
    24-01-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Ach ja… als ik de een zie… zie ik de ander.’ Ik sta zoals vaak op donderdag met Susan tussen de boeken bij Het Goed te snuffelen. ‘Doen jullie alles samen? Of gaan jullie ook samen op vakantie?’ We moeten hem teleurstellen. Maar dit is wel ons vaste moment in de week dat we ons rondje doen. Eerst even langs de prullaria… je weet maar nooit, dan langs de kleding… waren we vandaag snel klaar mee… dan langs de boeken en daar worden we nu betrapt door de man die hier alles op orde houdt. Keurig is alles gesorteerd, romans, spanning, vreemde talen, kinderboeken, reizen, natuur, een uitgebreide tafel met stapels tijdschriften. Op de grote tafel midden in de bibliotheek, zo zal ik deze plek maar noemen, liggen allerlei interessante boeken om in te kijken, net als langs één muur. We nemen meestal een paar tijdschriften mee voor bij de koffie en soms een paar boeken om daar te beslissen om er een wel of toch maar niet mee te nemen. Daarna gaan we verder langs de meubels, kleden en de aparte hoek met kinderspullen, gordijnen en ander textiel, de bedden, de lampen, de onderdelen, kantoormeubelen en tuinspullen. Vlakbij de koffiecorner pak ik vaak nog een knuffel mee voor Storm. Dit keer een aapje met lange poten en een staart. Daar is hij vast een poosje zoet mee. En dan is het tijd voor een kopje cappuccino en thee mèt een tosti Hawai. Lekker hoor! En ook: waar kun je tegenwoordig nog lunchen met z’n tweeën voor €6,45.

    Aan de grote tafel hebben we meteen contact met een echtpaar van de vorige week die hier ook vaste klant zijn en meteen komt het gesprek op onze honden, altijd een dankbaar onderwerp. De vrouw vertelt beeldend hoe haar kleine Spaanse hondje thuis de dienst uitmaakt. Met haar ogen dwingt ze zelfs de grote Rhodesian Ridgeback waar die moet gaan liggen: vrouwtje hè, besluit ze.

    Op weg naar de uitgang zien we het klapstoeltje waar Susan de opdracht voor had meegekregen, knalrood en helemaal goed. Tevreden nemen we afscheid.

    24-01-2014 om 08:48 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (1)
    22-01-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Van Vod tot Vlot

    Azze wij thuus komt trekke wie’j eerst de kaste lös’, hoor ik een van de dames zeggen. En een ander: ’Dat wordt morgen om 9 uur in de rij veur het Goed’.

    Het is al weer het eind van een leuke, gezellige èn nuttige avond. We zijn als Passageleden te gast bij de Protestantse Vrouwengroep van Zuidbarge. Eenmaal per jaar hebben we een avond samen en deze avond is het volle bak. Joke Kompier, de voorzitster staat wat uit, want er moeten stoelen bij gesjouwd worden. Mooi toch! Niemand vindt het erg dat het wat vol wordt.

    Ze heeft een mooi lied dat ze voorleest als opening en dan zijn de dames Margaret Jager en Jopie Kingma uit Assen aan zet. Hun motto is: Van Vod tot Vlot en hun attributen staan al klaar. Ik zie een rek vol oude kleding maar stuk voor stuk ontvouwt zich een metamorfose. Margaret legt stap voor stap uit wat ze met een oude trui, broek, jas of jurk kan doen. Zelfs een tricot lange mannenonderbroek is omgetoverd tot een eigentijds hesje, mooi groen geverfd, dat wel. Zelfs de gulp, pontificaal midden op het voorpand heeft een functie als zak. Iedereen heeft wel kleding in de kast, te goed om weg te doen of indertijd aangeschaft voor een gelegenheid, maar wat doe je er later mee. ‘Nou … gewoon’, zegt Margaret, ’je knipt er een stuk af, maakt er een sjaal van. Of een broek die niet lekker zit? Maak er een rok van… de originele details wel laten zitten alsjeblieft.’ Zelfs een kanten jurk combineerde ze met stukken uit een leren jasje… perfect… een topper. Kijk maar zelf. Bijzonder was ook het tafelkleed dat door een paar lintjes een erg leuke omslagdoek werd. Ik vond het spijkerjasje dat ze gemoderniseerd had erg leuk. De dames kregen verscheidene keren applaus. De tijd vloog voorbij en de voorzitster bedankte de dames voor hun leuke en praktische show. Ze eindigde met een gedicht over het rugzakje dat je toch vooral ’s avonds naast je neer mag leggen. Dank aan de Prot, Vrouwengroep Zuidbarge voor een heel mooie avond samen.

    En morgen….? Toch maar een kritische blik in de kledingkast. Of zal ik de zak, die klaar staat om weg te brengen, weer doorkijken? Misschien dat ik donderdag na het zwemmen even langs het Goed ga om naar zo’n kleed uit grootmoeder tijd te kijken… als de anderen me tenminste niet voor zijn.

     















    22-01-2014 om 15:36 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (1)
    20-01-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Goudhaantje...
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Waar blijven ze nou? foto: Christa van Mourik

    Hebben jullie ook meegedaan? Het was vogeltellingweekend. De bedoeling was om een half uur lang de vogels in je tuin te tellen en dan door te geven op de site van de Vogelbescherming. Zo houden ze bij wat de meest voorkomende vogels zijn en of daar verschuivingen bij zijn. Dus ik zette mij zaterdag tegen 1 uur in de stoel bij het grote achterraam en bewoog me niet. Natuurlijk had ik wel gezorgd dat er genoeg vogelvoer hing. Het is raar dat je als je bewust gaat kijken er een soort toneeltje ontstaat. Ik kan je vertellen dat de koolmezen duidelijk de baas zijn. Zij waren de sterkste en de pimpelmeesjes moesten hun best doen om hier en daar een graantje mee te pikken. Later kwamen de mussen voorbij. Die scharrelden op de grond, net als de merels die in de struiken heen en weer schoten. Niets anders dan anders eigenlijk. De geelgorsjes lieten zich niet zien, ook de staartmeesjes niet. Die zijn er wel en dan met een hele groep tegelijk. Net toen ik dacht dat er niet veel bijzonders meer kwam, verscheen hij. Een prachtig gouden donsballetje, donkere vleugels en een streepje op z’n kopje. Hij bleef wel een kwartier zitten, het goudhaantje. Als ik niet bewust was gaan zitten had ik hem vast gemist. Ik heb het voor alle zekerheid nog even opgezocht. Ooit was het vuurgoudhaantje hier ook, spinnetjes vangend onder de rieten kap, een knaloranje streepje op de kop. Dit was het gewone goudhaantje. Hij was prachtig. Toen het half uur bijna om was liep ik nog even een rondje op het erf en spotte de grote bonte specht, onze dagelijkse gast. Ik weet dat de nijlganzen nog steeds in de buurt zijn maar die zag ik even niet. Net als de buizerds en de grotere kiekendief. Die laatste komt altijd onverwacht. Als ik de kippen onder de struiken zie sprinten dan weet ik dat er gevaar dreigt en zie ik hem wel eens, maar nu even niet. Uiteindelijk kon ik het lijstje invullen. Ik besef dat ik bevoorrecht ben om zo midden in de natuur te wonen, een goudhaantje...

    Koolmezen 6

    Pimpelmezen 4

    Huismus 4

    Heggenmus 3

    Goudhaantje 1

    Roodborstje 1

    Boomkruipertje 1

    Merel 3

    Grote bonte specht 1

    Zwarte kraai 4

    Houtduif 4

    20-01-2014 om 12:40 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (1)
    19-01-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Je bent Vordenaar als....
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Vorden, lang geleden.

    Nee.. ik ben niet de enige die het leuk vindt om foto’s uit het verleden te zien en herinneringen op te halen. Op FB is een nieuwe groep ontstaan. Tot mijn verbazing draagt die de naam: Je bent een Vordenaar als…. Ik kon het niet laten en meldde me aan als lid en begon mee te doen met de foto’s en herinneringen. En wat blijkt? Behalve de Harwigs uit mijn familie, zijn de meeste van de leden allemaal minstens 10 à 15 jaar jonger dan ik. Een enorme hoeveelheid aan foto’s en krantenknipsels komt te voorschijn. Mensen gaan aan het snuffelen in de vergeten schoenendoos met oude foto’s en plakboeken van hun ouders. Heel oude ansichten uit de tijd dat er nog een tram reed komen voorbij. Dat is al lang voor mijn tijd. Wat was Vorden toch een origineel mooi oud dorp. Veel is veranderd. Er is geen gemeentehuis meer. Daarvoor moet je naar Hengelo waar nu het gemeentehuis van Bronckhorst gevestigd is, waar ook Vorden onder hoort.

    Ook de vraag die ons vroeger wel gesteld werd:’Waor bu’j der ene van’, kreeg heel wat reacties. Meestal zei ik dan: 'Ik bun van Eggink uut Linde', waarop dan meestal het weerwoord kwam:'O... dan bu'j der ene van Hein en Coba van de Boomgaard.'

    Ik weet nu ook dat wij niet de enigen waren die behalve je eigen ooms en tantes, ook buren en bekenden oom en tante noemden. En alle ouderen in de buurt waren voor ons als kinderen ook opa en opoe. Oma’s is van later tijd.

    Alleen mijn buurvrouw is voor haar achterkleinkinderen weer opoe. Verschil moet er zijn.

    19-01-2014 om 18:37 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 1/5 - (6 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (0)
    17-01-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Over een film, suikerzakjes en een bril....
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Wat een ervaring! Ik was al bijna vergeten hoe groot het scherm in Utopolis was en hoe aangenaam de stoelen waren. ’t Zal eers wel allemaole reclame wean’, zei Wim nog. Die was nog wat voorzichtig in z’n uitlatingen toen we gisteravond zaal 5 betraden van deze moderne bioscoop. Ach… maar ook de reclame en de voorfilmpjes waren leuk. En Soof…?? We hebben ons beiden enorm vermaakt. Een heerlijke film die je laat verlangen naar meer… Wim z’n belangstelling gaat meer uit naar spektakelfilms maar deze kon hij ook waarderen. Wouter had gelijk.

    ‘Moeten we vaker doen’, besloten we toen we in de miezerige regen naar huis reden en ons voor de tv zetten voor een oudere aflevering van Midsummer Murders.

    Vanmorgen na het zwemmen vertelde ik over Soof en hoorde over het Filmhuis waar je speciaal uitgezochte films kunt kijken op maandag en woensdagavond, ook in Utopolis. Lijkt me wel wat. Joke vertelde over haar zorgen in haar familie, Grietje vertelde over haar verzameling suikerzakjes en Ria zette de boel op stelten met de mededeling dat ze hun kerstboom plus kerststal nog had staan en dat in de derde week van januari. Zij en haar Jan hadden iets bedacht. Hun kinderen die nu wegens stage en vakantie wat verder weg zitten wilden ze twee foto’s sturen van Jan bij de kerstboom. De ene foto met z’n oude bril en de andere met de nieuwe. En zien of de kinderen iets opvalt. Maar ja… de nieuwe bril was in december al wel uitgezocht, maar is er nog niet. Nu het zo ver is besloot Ria: ‘En nu laten we hem staan ook.’ ‘Die kinderen zien het verschil echt niet’, vond Nel. ’Daar hoef je de boel niet voor te laten staan. Maar later als jullie zijn gaan hemelen, zullen ze zich hun malle ouders nog wèl herinneren.’

    17-01-2014 om 10:13 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (0)
    16-01-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Soof
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Het gaat eindelijk weer eens gebeuren, samen naar de bioscoop. Na de Bruidsvlucht, alweer een jaar of 6 geleden hielden we het bij de tv. Maar nu kregen we kaartjes aangeboden van de Postcodeloterij. De film Soof zou het zijn en die draait ook hier in Emmen in Utopia. Toen we zondag op Wim z’n verjaardagsfeestje het onderwerp aansneden, had ik mijn twijfels en ik vroeg me af of het wel iets voor Wim zou zijn. Bij hem is het helemaal geweldig als er maar oorlog of boksen in voorkomt. Toen ik het ter sprake bracht bleek Joke er al met Joanne naar toe te zijn geweest en die waren lovend. Maar Soof… wat een naam en de inhoud… leek mij wel wat, maar zou Wim ook….? ‘Daor ku’j geröst met Wim hengaon’, meldde Diny, ‘Wouter is der ok hen ‘ewes met Maaike en die von em de muuite weerd.’ Dat gaf de doorslag.

    Dus… vanavond wordt het Soof avond. Nou ja… niet helemaal. ‘Ik wil der wel op tied weer wean’, zei Wim, ‘ want um half 10 begint Midsummer Murders.’

    16-01-2014 om 20:00 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (1)
    15-01-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een rode draad...

    In onze dinsdagochtendgroep bij Ellen Kroeze zijn we met een nieuw project begonnen. Begin volgend jaar mogen wij als cursisten van Ellen exposeren in het CBK gebouw in Assen. Ellen en Dick zijn al wezen kijken naar de ruimte daar en vanmorgen zijn we gaan brainstormen over ons onderwerp: de rode draad in je leven. We zijn met z’n tienen en dan blijkt toch dat die rode draad voor iedereen helemaal anders is. De een wil juist iets met kleur en brocante gaan doen, een ander met bomen en de drie dochters. Liesbeth heeft iets met gekleurde lapjes en verhuizen, Carolien met een letterlijke levensweg na haar wandeling afgelopen zomer naar Santiago de Compostella. Jantje is gefascineerd door de winter en alles wat daarmee te maken heeft, ook van vroeger. Het verbaasde niemand dat ik iets met dieren heb en dan de dieren in en rondom het huis. Ik vroeg me wel eens af hoe ik daar toch bij kwam. Ja honden en katten snapte ik wel. Die hadden we op de Haar en op de Boomgaard genoeg, maar waar mijn liefde voor schapen vandaan kwam begreep ik pas toen ik zo’n 15 jaar geleden een foto van tante Hermien kreeg toegestuurd waarop mama met een lammetje in het gras zit en Gerke en ik als peutertjes erbij. Toen herinnerde ik mij de Texelaars van opa Bijenhof. Hij had een ram waar we bij weg moesten blijven. Die had een driehoek van latten om z’n nek zodat hij niet uit kon breken. Toen we dan 20 jaar geleden hier kwamen wonen was het aanschaffen van een paar schapen met lammeren het eerste wat we deden. De combinatie van die heel oude foto en de schapen en lammeren van de laatste jaren, misschien aangevuld met honden, dat moet em worden: mijn rode draad.





    Mijn eerste hondje Trixie


    En natuurlijk mijn laatste

    En vanzelf de schapen....

    15-01-2014 om 10:26 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (2 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (0)
    13-01-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Jarig!
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Zondagmorgen--Iedere tijd heeft zijn eigen gewoontes en dat zal ook per streek en zelfs per gezin verschillend zijn. Ik lag er vanmorgen aan te denken toen ik naast mijn jarige wederhelft wakker lag te worden. Op de Boomgaard en waarschijnlijk ook op De Haar werd er in de vroege ochtend de stoel van de jarige versierd met bloemen uit de tuin. En ik lag me ineens af te vragen hoe we dat met opa’s verjaardag deden. Opa Bijenhof verjaarde op 21 februari. Ik kan me niet meer voorstellen wat we dan gebruikten. Misschien waren het de zelfgemaakte papieren roosjes die ook bij andere feestelijke gelegenheden gemaakt werden. Ik heb daar nog steeds handigheid in.

    Onder het melken ’s morgens doken Diny en ik de bloementuin voor het huis in. De te versieren stoel werd op het stoepje voor de voordeur gezet. Die deur werd alleen geopend, en dan nog alleen het raampje, voor het gesprek van mama met de sint die met paard en al naar die voordeur gekomen was. Even daarvoor hadden we de paardenhoeven in het grind gehoord en de schimmel van de sint vaag voorbij zien komen. Het was Jonita die met een laken over de rug mee mocht doen aan deze activiteit.

    Verder werd die voordeur alleen bij het stoel versieren gebruikt zodat we, ongezien door de jarige, de versierde stoel weer naar de keuken konden verplaatsen. Best spannend!

    In ons gezin werden er lampionnen voor het raam gehangen met de kerstverlichting er in. Stond best mooi. Later kwamen de slingers en dat was een hele heisa om die ’s avond voor de bewuste dag goed op te hangen.

    Vandaag hangt er niks. Kinderen groot. Wim lag al te pitten toen ik gisteravond na het late journaal bij hem aan schoof. ‘Gefeliciteerd en nog völle jaoren,’ kreeg hij nog wel mee, maar de rest van de binnengekomen berichtjes niet meer.

    Op zijn nieuwe lichte schoenen ging hij vanmorgen richting kerk. Ik gunde me geen tijd. Tja… wel even hiervoor. Dat kan ik niet laten. Als me iets te binnen schiet…moet ik het even vertellen. Ken je dat?

    13-01-2014 om 13:21 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (0)
    11-01-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Voorjaar...?
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Deze zomerbloeier kan er niet genoeg van krijgen...

    Bij onze familie in Minnesota en Iowa is het even ander weer dan hier. Het moet daar zo verschrikkelijk koud zijn dat wordt afgeraden om op weg te gaan. Curtis en Berdena hebben ook een ingang vanuit huis naar de garage en rijden zo naar buiten. Ook bij Gera in Canada hebben ze van die winters.

    Maar hier lijkt het nog steeds voorjaar. Het ontbreekt er nog aan dat de vogels gaan nestelen. Pas was het hier 14 graden, het hoogste ooit gemeten op 6 januari in Nederland. Het is raar verdeeld soms.

    Maar… ik heb begrepen dat de winter er nog aankomt hier. Dit weekend zal er wel weer gediscussieerd worden over het weer, want Gerhard is een weerfanaat net als Wim. Die stond vroeger, samen met juffrouw van der Meulen, al naar de lucht te kijken vlak nadat we getrouwd waren en we bij haar in woonden. ‘Wat ducht je der van van der Kolk’, zei juffrouw van der Meulen dan. Zij trok nog eens aan haar sigaartje en Wim aan z’n zware shagje. ‘Nou…’, zei Wim dan, ’te zien an de hoge windveren kump der ander weer.’ Zondag is Wim jarig en ik verwacht nog wel het een en ander aan bezoek. Ik zie nu nog geen windveren, hopelijk schijnt het zonnetje dan net zo lekker als nu!

     

    11-01-2014 om 20:20 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (1)
    10-01-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Nieuwjaar in Zuidbarge

    Op de plek waar we in onze begintijd aan de Kuifmees onze boodschappen haalden, de buurtsuper van Omvlee bij de brug in Zuidbarge, zit al lang de kapsalon van Klaasje Hummel, kapsalon Eugène. En het huis van Omvlee er achter is verbouwd tot hun riante woning.

    Hier was het dat wij van Passage Zuidbarge Rietlanden vanmorgen onze nieuwjaarsbijeenkomst hadden, ook een activiteit van onze Passage. De een na de ander druppelde binnen en alle beste wensen uitgewisseld. Ik hou nog steeds de wens van mijn jeugd in ere: ‘Völle heil en zegen in ’t niej jaor’. En in mezelf hoor ik dan de wens van mijn buurjongen Henk Momberg er achteraan: En völle haaz’n en knien’n in ’t niej jaor.

    Behalve de zieken onder ons was de hele groep bijna compleet, 25 vrouwen sterk. Er werd helemaal bijgepraat. Op zo’n koffiemorgen met de versgebakken kniepertjes, praat je meer dan tijdens een lezing en dat is ook eens mooi. Nu niet meer de platte soort kniepertjes van het oude jaar dat helemaal klaar is, maar de opgerolde soort, de röllekes zoals we die in de Achterhoek noemden, ten teken dat het jaar nog verborgen is.

    Er gingen een paar kaarten rond voor de zieken om onze naam er onder te zetten. Er is al een bezoekje gebracht aan Roelie die voor een nieuwe knie opgenomen is en nu wat tegenslag heeft. En zoals het gaat met veel vrouwen bij elkaar: er wordt ook veel gelachen.

    Voor de Kerst zijn er door de Passage dames flink wat kniepertjes gebakken en verkocht op de Kerstmarkt bij de Zandkop. Dat is ook een jaarlijks terugkerend iets wat ook nog flink wat oplevert voor de kas. Albertje is hier de drijvende kracht achter.

    Tot slot bedankt Aly onze gastvrouw Klaasje voor de gastvrijheid en doet de laatste lief en leed mededelingen.













    10-01-2014 om 13:25 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (1)
    08-01-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Drie Koningen
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    6 januari--Nu ik naar onze ster kijk, bedenk ik dat hij morgen echt opgeruimd gaat worden, het laatste van de versieringen die we voor de Kerst aanbrachten, gaat de kast in.

    Het is vandaag 6 januari, de dag van de Driekoningen. Ik weet niet meer precies of het in 1980 of 1981 was. Pa en tante Gerritje Koning waren het eens geworden om hun laatste jaren samen door te brengen. Tante Gerritje zat deze dag in spanning door de a.s. geboorte van een nieuw kleinkind. Tiny, die getrouwd is met haar jongste zoon Berend, stond op het punt om te bevallen en na twee jongens zou een meisje ook welkom zijn.

    Die avond kwam Berend terug uit het ziekenhuis en ging bij haar en Pa aan. ‘En…?’, vroeg tante Gerritje meteen, ‘wat is het geworden? ‘ ‘Alles goed’?

    ‘Wet ie wel wat veur een dag et is?, vroeg Berend haar. ‘Tja… 6 januari… eh..de dag van Driekoningen!. ‘Dan wet ie ok wat et ewodden is’, zei Berend. De derde Koning was dus een jongen en werd Christian genoemd.

    Dus Christian… mocht je toevallig dit stukje zien… gefeliciteerd met je verjaardag!

     

    08-01-2014 om 11:47 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (0)
    06-01-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Spelletjes en vreemde vogels...
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    ‘Wat dat toch voor vogels zijn?’ Anja komt Frank brengen om een nachtje te logeren. Het is zijn beurt. We zitten aan de koffie als we boven het lege maïsland van de boer een paar vogels zien vliegen die ons vreemd voorkomen. Anja had ze die dag al eerder gezien. Voor ganzen zijn ze te klein en voor duiven te groot. Ze vliegen ook heel anders en ze laten al vliegend veel wit aan de vleugels zien.

    Ik was ze vanmorgen al weer vergeten. Na het sjoelen gisteravond speelden we nog Master Mind. En ook vanmorgen wilde Frank nog wel een potje Master Mind voor hij naar huis ging. Dat blijft een leuk spel, duurt niet te lang en je moet er toch je hersens even voor laten kraken.

    Maar toen we na de wat uitbundige nieuwjaarsviering in de kerk en nieuwjaar wensen bij Frans en Susan weer thuis waren, riep Wim me. ‘Ze bunt d’r weer’. Wij pakten de verrekijkers erbij om beter te kunnen zien wat hoe ze er uit zien. Daarna op zoek naar het vogelboek dat ik natuurlijk zo gauw niet kon vinden. Dan maar zoeken op internet en bij ‘wintergasten in Drenthe’ vond ik een soort eend die er sprekend op leek: de smient. Wij zagen hier een stuk of vijf zes, maar ze schijnen in grote groepen voor te komen. De mannetjes schijnen een gefluit te laten horen. Daar moeten we nog even op letten. De boeren worden zelfs schadeloos gesteld als ze hun land kaal vreten. Zo denk je iets bijzonders te zien en dan blijken ze in andere delen veel voor te komen in de winter. Maar ik blijf het een prachtige vogel vinden.

    Misschien komt Frank straks nog terug voor een volgend potje Master Mind….

    06-01-2014 om 14:59 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (0)
    05-01-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dieren....
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Onze jongens zijn alle drie gek op dieren, ieder op zijn eigen manier. Rick heeft zelf geen huisdieren, zelfs geen goudvis. Hij heeft wel een kattenluikje en ik heb hem al een kat voorgesteld als verjaardagscadeau, maar hij wil geen kat in zijn appartement. Maar komt hij bij ons dan is Storm helemaal in de picture. Die heeft hij helemaal onder controle.

    Gerhard heeft een hond vanwege Robin en omdat hij zo lekker met haar kan wandelen. Dat is voor hem een rustpunt van de dag.

    Maar Mark ervaart de band die je hebt met een dier en dat is wat betreft de honden wederzijds. Zowel Queeny, Scott, Tessa of Storm, ze zijn of waren allemaal gek op hem en zijn niet bij hem weg te slaan. Hier zie je Queeny en Storm op oudejaarsdag vechten om het beste plaatsje aan zijn voeten. Behalve vanwege oudjaar kwam hij met Eva ook appelflappen scoren. Dat is langzamerhand een gewoonte geworden met oudjaar.

    Ik moet wel zeggen dat Mark het voornamelijk met honden heeft. Katten zijn meer de afdeling van Jennifer. Vorige winter kwam er een zwarte kat bij hen aanlopen. Heel voorzichtig werd het opgegeven dat die was gevonden maar volgens mij was Jennifer blij dat zich geen eigenaar meldde. En als het nou nog een leuke kat is! Bella is veel aanhaliger, maar Jennifer is helemaal weg van dit beest. ‘Een kat neem je niet’, zegt ze, ‘een kat kiest jou’. En hij heeft haar gekozen!

     

    05-01-2014 om 22:21 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Over de Open Stal, HAWAR en herderin Hilde
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Het zal jullie niet ontgaan zijn dat ik wat heb met schapen. Het maakt me eigenlijk niet uit welk ras. Opa Bijenhof had een soort dat waarschijnlijk verwant was met de Texelaar en wij hebben hier aan het Schoolpad jarenlang de blauwe – en de witte Texelaar gehad, soms gekruist met het zwartbles schaap. De fleslammeren die ik uit Uithuizen meekreeg van Corrie waren Swifters, een kruising die gemakkelijker aflammeren dan de echte Texelaar. Wie hier vaker komt lezen weet dat we hier de laatste jaren alleen Schoonebeker heideschapen hebben en Drentse heideschapen, beiden de oerrassen die hier al heel lang gehouden worden en die Rob door zijn fokprogramma in stand wil houden en alleen met de beste goedgekeurde schapen fokt. Ik kan me nu al verheugen op de moederloze lammeren die hij bij ons brengt om met de fles groot te brengen.

    In Oldeberkoop is ook een kudde met een paar honderd Schoonebekers van Natuurmonumenten ,die door schaapherder Hilde van de ene plek naar de andere worden geleid met hulp van haar hond. Ook zij had er een flessenlam bij, Lotje, dat haar als een hondje achterna liep. Een jaar geleden gingen we met onze expo-groep een middag de exposities van de Open Stal route in Oldeberkoop bewonderen. Daar was ook een expositie bij van HAWAR waar je alles wat met wol, spinnen, verven en weven te maken had, kon bewonderen. Sindsdien krijg ik een paar keer per jaar een mail met hun aanbod aan workshops en cursussen en alles wat met wol en schapen te maken heeft. Dit keer was er ook de video te zien van De Wandeling, nu met schaapherder Hilde. Ik zou zeggen: klik eens op:

    http://www.hawar.nl/programma/woldeberkoop-arrangement

    als je geïnteresseerd bent.

     

     

    05-01-2014 om 14:11 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (0)
    02-01-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.1- 1- 2014
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Vanmiddag had ik Rick aan de lijn. ‘Om half vier was ik vannacht thuis!’, meldde hij. Hij was in de ons zo vertrouwde plek aan de Kuifmees nog bij wat naaste buren binnen geweest. ‘En ik weet het nu zeker’, zei hij, ‘met Kerst en Oud- en Nieuw wil ik niet alleen zijn’. Dat is al heel wat. Meestal vindt hij het helemaal prima om alleen te zijn, maar toch…

    Gistermiddag ging hij op vaste uitnodiging bij buurvrouw Wielens oliebollen eten. Toen hij bij ons aankwam kon er met moeite nog één appelflap bij en om 9 uur ging hij mee naar Gerhard en Judith om de jaarwisseling mee te maken. Samen met Gerhard, Judith en Jan en Edith, Judiths ouders, wachtten we het 12 uur sein af. Precies op tijd kwam Robin thuis met drie vrienden. Het vuurwerkfeest buiten kon hij toch niet missen!

    Ik ben het met Rick eens. Samen zijn met Oud en Nieuw heeft wat!

    Mark en Jennifer waren dit keer naar Brabant naar de familie daar en Queeny was bij ons. Nee, gelukkig zijn Storm en Queeny niet angstig vanwege de knallen.

    Nadat de ergste rook was opgetrokken aan de Kuifmees fietsten Wim en ik weer op huis aan en sliepen een gat in de dag. De eerste dag van het jaar 2014 is nu bijna ten einde. Wat zal de rest ons brengen?

     

    02-01-2014 om 12:00 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (1)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ups en downs...
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Tim, rechts, haalt de plakken appel door de kaneel met suiker. Frank,
    in het zwart, doet die weer in het beslag voor ik ze drie aan drie in de
    zonnebloemolie laat glijden. En op de voorgrond staat Daan die met de bus
    poedersuiker de laatste hand aan de appelflappen legt.


    Weer een
    jaar…. met veel kleine ups en downs, dat krijg je als je wat ouder wordt. Een
    pijnlijke voorvoet die nogal aanhield, een knie die aandacht nodig heeft, een
    eeuwig durend gevecht tegen de pondjes die je liever kwijt dan rijk bent, maar
    ook een paar erg leuke vakanties: de Algarve met Johan en Joke, Ben en Diny. En
    natuurlijk de vakantie met Rick door Schotland en een paar kortere uitjes. Met
    Dick en Anda op memorytour naar ons aller Badenhard en omgeving en later met Ben
    en Niesje naar Ameland. En niet te vergeten ons bezoekje aan Ieper en Koekelare
    om een vriendin te bezoeken. En dan de fleslammeren van Rob die het door onze
    verzorging zo goed deden.
    Ook afgelopen 1e kerstdag was zo’n hoogtepunt. Op
    Eva na was de familie compleet. In de zomer werd ik 70. Ik kan het bijna niet
    geloven, maar mijn knieën bevestigen het. Het wandelen in de bossen van de
    Slangenburg viel toch weer mee en toen we gisteren aan tafel op kasteel De
    Slangenburg in een gesprek naar mijn leeftijd gevraagd werd en ik zei dat ik dit
    jaar 70 ben geworden, keken ze me oprecht verbaasd aan en wilden het niet
    geloven. Even later kreeg ik een complimentje over mijn knalblauwe vestje. Dat
    doet een mens altijd goed.
    Maar… toen vanmorgen de drie Timmertjes kwamen
    helpen met appelflappen bakken en we even tussen het bakken door aan tafel van
    een appelflap met poedersuiker zaten te genieten, zat Tim me aandachtig te
    bekijken. Ineens kwam het er uit: ’Ik vind jouw haar mooi’. Uit de mond van een
    kind van 7 jaar is dat toch een bijzonder compliment. Dat heb ik in mijn leven
    nog niet vaak gehoord. Maar je snapt het… na deze ontboezemingen ga ik vrolijk
    straks het nieuwe jaar in. En het is waar: Tel je zegeningen!
    En bij deze:
    Iedereen die ik het nog niet gewenst heb: een verrassend, avontuurlijk en
    kleurrijk 2014 wensen we jullie.

    02-01-2014 om 11:59 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (0)


    Welkom op Hetty's site

    Laatste commentaren
  • Wens u nog een hele fijne maandag (Dirk)
        op Rick en Epke...
  • Van harte welkom groet (Patricia)
        op Hattem
  • Wens u nog een hele fijne dag (Dirk)
        op Rick en Epke...
  • Wens u nog een hele fijne zondag (Dirk)
        op Rick en Epke...
  • Van harte welkom groet (Patricia)
        op Rick en Epke...
  • Blog als favoriet !

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    The Great Gray-- de Laplanduil, geschilderd op een plak berkenhout.


    Foto

    Hector
    Foto

    Samen met vader op de bok
    Foto

    De takkenvlechter.

    Nieuwsgierig geworden?
    Meer schilderijen zijn te zien op
    www.hettysite.nl

    Hoofdpunten blog wimhetty
  • Over licht... en donker...
  • Weerspiegeling
  • Homoet of Hoenwaard
  • De Verkentoren
  • Vesting- en Hanzestad Hattem

    Zoeken in blog


    <a href="http://imageshack.us"><img src="http://imageshack.us/img/iss1.png" border="0" /></a>


    Foto

    Foto

    Welkom bij
    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Startpagina !


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!