Wil je meer lezen over het nestje bordercolliepups en hun ontwikkeling de eerste 8 weken kijk dan eens op www.hettysite.nl weblog 1 vanaf 1 juni 2007. Het was zo mooi om mee te maken dat ik er een kinderboekje over schreef. Dit dierenprentenboekje is te koop. Scotty vertelt over wat hij beleefde vanaf het moment dat hij geboren werd tot hij zich op z'n gemak voelde bij z'n nieuwe baas. Meer informatie over "Ik ben Scotty" en hoe je het unieke boekje kunt bestellen, is op de website www.hettysite.nl te lezen onder het kopje Kinderboekjes. Welkom!
De pups van Tessa en Scott waren een geweldige ervaring!
Een paar pagina's uit het kattenprentenboekje IK BEN MONIEK. www.hettysite.nl
of de belevenissen van een Achterhoekse in Drenthe
30-12-2014
Anda
We kenden elkaar al zo’n 46 jaar. We woonden net in Hengelo en ineens stond ze voor de deur om iets te vragen over behang: Anda. Ze was even ervoor getrouwd met Dick, onze naaste buurjongen in Linde en nu waren ze op 100 meter afstand van ons komen wonen in Hengelo. Het klikte tussen ons en een jaar later werden hun Ernst en onze Mark twee dagen na elkaar geboren. Dat geeft een extra band. We hebben veel aan elkaar gehad, niet alleen in de tijd dat we in Hengelo woonden. Veel vakanties hebben we samen doorgebracht met onze en hun jongens. Ook toen ze naar Apeldoorn verhuisden bleef die bijzondere vriendschapsband tussen ons bestaan. Anda en ook Dick zijn trouw aan hun vrienden. En de telefoon is geduldig. We brachten zelfs een paar keer een zonnige vakantieweek door met hen in hun Franse paradijsje. Door dik en dun, langs hoogte- en dieptepunten in ons leven, Anda was er voor je. Afgelopen jaar bleek een moeilijk jaar te worden. Hoewel ze goede kansen had volgens de doktoren, bleek de ziekte te fel en kwam er gisteren een heel onverwacht einde aan haar leven. Wij zijn verslagen, het is niet te begrijpen. Toch zijn we dankbaar dat Anda zoveel in ons leven betekend heeft, een vriendin die altijd voor je klaar stond. Dank je wel Anda voor wie je was, je zult voor altijd een plekje houden in ons hart. We kunnen nu slechts meeleven met Dick en de kinderen.
En het werd een prachtige avond. Het vervoer van Wim met rolstoel vereiste enige handigheid maar met hulp van Ben en Niesje ging het toch gesmeerd. Eenmaal in de Grote Kerk zaten we op mooie plekken helemaal vooraan. Hier zagen we toch heel wat meer dan verder naar achteren zoals ik gewend was. En al stond hij dit keer niet tussen zijn collega's bariton, Wim stond vanzelf ook in het middelpunt en veel van zijn mede Valerianen maakten een praatje om hem een hart onder de riem te steken. Ook dirigent Luuk Tuinder kwam na afloop even bij hem. Het was mooi om te zien hoe hij zijn koor dirigeerde, met schwung en veel beweging. Ik vond het mooi om te zien hoe hij in één jaar tijd dit koor zover heeft gebracht. Ze misten natuurlijk een aantal baritons waaronder Wim, maar dat kan gebeuren met veel oudere zangers, vooral als die zich per fiets verplaatsen in de vroege morgen. Wim besloot toen we eenmaal thuis waren dat hij een geweldige avond had gehad, z'n eerste uitje sinds zijn ongelukkige val. Woensdag gaan we weer op pad, maar dan naar het Scheperziekenhuis om opnieuw foto's van zijn enkel te laten nemen.
De eerste van de zes weken gips om Wim z’n been zit er op en h[/b][b]ierdoor ook van de zes weken gescheiden slapen. Ik had Wim al wel eens voorgesteld om in de caravan in de lengte te gaan slapen, zodat hij het bed niet op hoefde te maken. Maar daar was hij nooit voor in. Nu moet het toch maar!! De fysiotherapeut kwam gisteren vanuit Bargeroosterveld op de fiets over het Schoolpad, de weg langs het bos, deze kant op. Kun je met dit natte weer beter niet doen. Als je slipt op het smalle en dan natte fietspaadje lig je zo op je snuit. Hij koos voor de terugweg dan ook het verharde fietspad langs de Bargerweg. Hij was overigens heel tevreden over de toestand en beweeglijkheid van Wim z’n schouder en zijn verdere conditie. Hij gaf een paar oefeningen die Wim trouw iedere keer doet. Vanmorgen scheen de zon even en we maakten er gebruik van om even naar buiten te gaan. Buurman Alle heeft gezorgd voor een paar passende platen over de stoep zodat hij heel gemakkelijk in en uit het huis kan. Over het grind viel het tegen om de rolstoel te duwen maar over de tegels rijdt hij als een zonnetje. Vanmiddag kwamen Annie en Tonnis op de thee om hem een hart onder de riem te steken. Erg leuk. Tonnis is de dirigent van de Cantorij, waar Wim bij zingt. Het koor biedt ondersteuning aan kerkdiensten. Met Annie zit ik in een werkgroep Ontmoeting en Inspiratie om middagen te organiseren, dit jaar is het thema 'Verhalen' en in januari wordt het 'Verhalen in foto’s'. En zo gebeurt er elke dag wel iets wat afleiding geeft.
Sabine heeft een kookgekke tante gevonden’. Rick krijgt een keer per week een uurtje ondersteuning van de Leite en dan bespreken ze van alles wat handig zou zijn voor hem. Het koken blijft nog een lastig iets. Wanneer hij uit z’n werk komt heeft hij geen zin om dan nog met potten en pannen in de weer te gaan. Een paar jaar heeft hij daarom warme maaltijden gehad van Tafeltje Dek je. Maar daarvoor moest hij elke maandag om half vijf thuis zijn. Dan werden er drie gebracht. Waarschijnlijk waren die maaltijden berekend op ouderen want we zagen Rick afvallen. De toetjes lustte hij ook al niet. Toen die instantie er mee ophield had hij daar geen zin meer in en ging hij over op kant en klare maaltijden van de Boni, de Chinees en de Patatboer. Wij zagen hem groeien. Dat hield niet op. Intussen was Sabine al eens met hem aan het koken geslagen, telkens voor twee dagen. Bij ons gingen wij die zaterdag dat hij bij ons komt ook aan de slag met veel groente. Toch bleven bami en nassi favoriet, veel te veel koolhydraten. Hoewel Rick niet snoeperig is of drinkt bleef zijn omvang toenemen. Nu heeft Sabine dus ‘een kookgekke tante’ gevonden, ook nog bij hem in de buurt. Die kookt in het weekeinde voor anderen en dat kan dan maandags opgehaald worden. De eerste drie porties zijn binnen èn goedgekeurd. De man van de kokkin werkt bij de BTL, ook tuinaanleg en –onderhoud, en dat geeft een band. En… in de weekeinden kookt Rick nu zelf, meteen ook maar voor twee dagen. Hij heeft al boerenkool gekookt en kip Hawaii. Klinkt toch beter dan alle dagen bami, nassi of patat. Ik heb al een tijd geen zakken van de Chinees meer bij hem gezien. Gaat goed komen!
