De eerste van de zes weken gips om Wim z’n been zit er op en h[/b][b]ierdoor ook van de  zes weken gescheiden slapen. Ik had Wim al wel eens voorgesteld om in de caravan in de lengte te gaan slapen, zodat hij het bed niet op hoefde te maken. Maar daar was hij nooit voor in. Nu moet het toch maar!!
De fysiotherapeut kwam gisteren vanuit Bargeroosterveld op de fiets over het Schoolpad, de weg langs het bos, deze kant op. Kun je met dit natte weer beter niet doen. Als je slipt op het smalle en dan natte fietspaadje lig je zo op je snuit. Hij koos voor de terugweg dan ook het verharde fietspad langs de Bargerweg. Hij was overigens heel tevreden over de toestand en beweeglijkheid van Wim z’n schouder en zijn verdere conditie. Hij gaf een paar oefeningen die Wim trouw iedere keer doet.
Vanmorgen scheen de zon even en we maakten er gebruik van om even naar buiten te gaan. Buurman Alle heeft gezorgd voor een paar passende platen over de stoep zodat hij heel gemakkelijk in en uit het huis kan. Over het grind viel het tegen om de rolstoel te duwen maar over de tegels rijdt hij als een zonnetje.
Vanmiddag kwamen Annie en Tonnis op de thee om hem een hart onder de riem te steken. Erg leuk. Tonnis is de dirigent van de Cantorij, waar Wim bij zingt. Het  koor biedt ondersteuning aan  kerkdiensten. Met Annie zit ik in een werkgroep Ontmoeting en Inspiratie om middagen te organiseren, dit jaar is het thema 'Verhalen' en in januari wordt het 'Verhalen in foto’s'.
En zo gebeurt er elke dag wel iets wat afleiding geeft.