Kinderen en de actieve welvaartsmaatschappij - Nogmaals
In mei 2005 verscheen ons boek "Kinderen en de actieve welvaartsmaatschappij."(Die Keure) In de inleiding werd toegelicht wat de bedoeling ervan was.
Dit boek poogt een beeld te geven van de reële plaats van kinderen in onze samenleving van vandaag, met name in onze "actieve welvaartsmaatschappij", in de betekenis daaraan gegeven door K. Raes. "Welke plaats wordt daarin aan kinderen toegewezen?"
De vraag hield ons bezig hoe het komt dat het voor volwassenen zo moeilijk is zich in de positie van kinderen in te leven? Ook voor wie ongetwijfeld werkelijk om kinderen bekommerd is, is het blijkbaar een moeizame onderneming, onze manier van handelen, onze aanpak of ons beleid aan de test te onderwerpen "hoe die inwerken op kinderen, hoe kinderen deze beleven", ze de "kindereffectentest" te laten ondergaan. De vraag stellen alléén roept al weerstand op. In het positief recht of in de beleidsprogramma's zijn kinderen nog steeds geen volwaardig thema. Dit verhaal wil dus niet een uitsluitend zakelijk wetenschappelijke of louter positiefrechtelijke ontleding zijn van de titelthema's. De materie is overigens doorweven met morele en politieke opties, uitgesproken of verborgen, waarbij de emotionaliteit soms de rationaliteit verjaagt. Begrippen als "menselijke waardigheid", "le simple bon sens", "het belang van het kind", "de verantwoordelijkheid van de ouders", kleuren het debat. We citeerden ORWELL: "The real question is wether it is still normal for a schoolchild to live for years amid irrational terrors and lunatic misunderstandings. And here one is up against a very great difficulty of knowing what a child really feels and thinks. A child which appears reasonably happy may actually be suffering horrors which it cannot or will not reveal. It lives in a sort of alien under water world which we can only penetrate by memory or divination. Our chief clue is the fact that we were once children ourselves, and many people appear to forget the atmosphere of their own childhood almost entirely."
The partijprogramma's en de berichten in de pers en de media de laatste weken en maanden maakten dit opnieuw duidelijk.
