Toen de eerste rimpels kwamen, was ik nogal in paniek.
Ik heb toen mijn face laten liften in een prijzige kliniek.
Nou, mijn man vond het fantastisch,
mijn gezicht was weer elastisch.
Niks geen rimpel, niks geen vouwen!
Net zo glad als bij ons trouwen.
Tot mijn vriendin zei: "het is gek....
maar jouw kop past niet meer bij jouw nek".
Ach, het was een kleine ingreep,
want ze trekken dit dus strak
en ze geven hier een sneetje, anders krijg je een zak.
Nou, mijn man was heel tevreden
over wat ze met me deden.
Maar de plastische chirurg
zat nog met mijn borsten in z'n maag, 
want die zaten volgens hem veel te laag.
Toen ze waren opgehesen, leken ze een beetje klein,
maar met siliconenvulling mochten ze er best weer zijn.
Nou, ik zag mijn man ontvlammen,
want ik had dus zulke brammen.
Toen op een avond na het vrijen,
keek hij peinzend naar mijn dijen
en al had hij geen duidelijke kritiek,
ik ging toch weer terug naar de kliniek.
Ik had trouwens ook een buikje, dus na enig overleg
liet ik dat meteen ontvetten, ze zuigen dat in no-time weg,
om tergelijkertijd mijn billen
minstens zoooo'n stuk op te tillen.
Ik was op ieder feestje weer in tel,
maar zat onderhand wel heel strak in mijn vel.
Mijn man voelde zich naast mij niet meer op zijn gemak,
want op straten riepen jongens: "ga je lekker ouwe zak".
Nou toen kocht ie een toupetje
en een veel te strak korsetje.
Hij ging wandelen en trimmen
en in een fitnesscentrum gymmen.
En maandenlang deed hij een rigoureus dieet,
tot hij zomaar in de sauna overleed.
Nou, daar stond ik op het kerkhof mooi te wezen aan het graf.

Ik laat nu de kwabben zwellen
en ik zal u wat vertellen....
Dames, laat je niet verlakken, 
laat de boel toch rustig zakken.
Want met gladgestreken nekken,
valt het leven niet te rekken!
Koester buik en onderkin,
want uw schoonheid zit binnenin!

Vertel dat maar aan uw man,
anders komen er maar ongelukken van.