De zee is als ene spiegel van onze ziel, soms worden wij overspoeld door hoge golven van emoties die ons als een stuurloos schip laten ronddobberen op schuimende golven
Maar soms, wanneer de wind gaat liggen en de golven slechts kleine schuimkoppen zijn, bedaart ook in ons de storm en herinneren wij ons de diepe rust die ons bevrijdt van eindeloos dolen.
Pas dan horen wij het lied van de branding dat ons vertelt dat het leven van mens en zee met elkaar verweven zijn en aanvaarden wij dat eb en vloed ook deel uitmaken van ons mens zijn !