Dagboek - Dag 0

waarom een dagboek? Wie zal dit nu lezen? Hersenspinsels, dromen, onbereikbare horizon, bekende taferelen van een saai leven. Ach het maakt niet uit wie dit leest. Het belangrijkste is het neerpennen van je eigen gevoelens.

Mocht iemand interesse vertonen, zichzelf herkennen, mij waarderen en aanvaarden zoals ik ben dan hoor ik het graag. Mijn woorden zijn waarschijnlijk niet relevant voor jou, beste lezer. Toch laat ik ze vloeien uit mijn hart in alle oprechtheid.

Dag 0 - waarom niet dag 1 of dag 365 of de zoveelste dag van mijn leven? Mijn verhaal begon toen ik bij de geboorte het licht zag, dat is meer dan 50 jaar geleden. Neen, het wordt dag 0. Op dag 1 is er geen terugweg mogelijk. Op dag 1 is de kogel door de kerk. Mag ik het de eerste dag noemen van openbaring, ontplooiing, een stap voorwaarts naar het onbekende.

Wat ik je te vertellen heb is niet nieuw, is niet altijd even boeiend maar is anders. Wij zijn allen boeiende mensen op ons eigen, elk met zijn verhaal. Ons eigen verhaal kennen en herkennen, dit is pas vernieuwend. Niet het masker dat we dragen maar het diepste van onszelf, het innerlijk. Het klinkt eigenwijs maar dat is het niet. Door ons innerlijke kracht te ontdekken kunnen we ons openstellen voor al wat buiten ons gaande is. Door ons zelf te ontdekken, wie we zijn, wat we zijn, kunnen we alles wat rond ons gebeurd een plaats geven en zuiver van hart zijn, het masker dat de maatschappij ons oplegd afnemen.

Openheid, dit is belangrijk. Ik blijf weliswaar voor een stuk anoniem door jullie enkel mijn voornaam mee te delen. Deze is echt, niet fictief, net als mijn verhaal puur is zonder opsmuk.

Welkom op de ontdekkingsreis.

Veel leesgenot,

Patrick.