Ik wist niet dat wij onze engel uitgekozen hebben ik dacht juist andersom, dat zij ons ons uitkozen. Soms denk ik dat onze engel ons hoger ik is.

Voor onze geboorte komen mensenzielen en beschermengelen samen. Onze keuze wordt bepaald door onze energieën die elkaar aantrekken. Op die momenten maken zowel de mens als de beschermengel de keuze van ja of nee. Is het voor beide ja, dan wordt er een geestelijk contract getekend om samen 1 leven alles te doorstaan, wat er ook gebeurt. Zowel de slechte weg als de goede weg. Voor elke beschermengel is dit steeds een groot avontuur, vooral een groot risico dat ze contractueel aangaan. Want de kans bestaat dat zij hun gradatie verliezen als de mens het slechte pad volgt. Geestelijk stijgen of dalen zij mee met hun gekozen mensenziel door de vrije keuzes en daden die mensen maken tijdens hun leven. De mens heeft dus een grote verantwoordelijk voor zijn beschermengel, al beseft niemand dit nog. Maar het is voor bepaalde geestelijke wezens dan ook de enige manier, de enige kans om mee te evolueren met het mensenras omdat zij niet als mens kunnen geboren worden.

Ja, wij gaan soms vele levens samen verder. Maar het kan ook zijn dat één van ons afhaakt om iets anders te doen. Bijvoorbeeld als onze beschermengel wil gaan voor een hogere gradatie dan wij voor kiezen of omgekeerd. Of als één van beide beslist om op de behaalde gradatie te blijven, geen zin meer heeft om verder te gaan, dan moet de ander een andere persoon kiezen om verder te kunnen evolueren.

Nee, onze engel is een wezen apart. Ons hoger ik zie je voor de Wachter aan de engelenpoort als je in zijn spiegel kijkt. Mijn schilderij: De wachter aan de engelenpoort, is mijn geestelijke uitstraling die ik toen onbewust schilderde. Dit komt omdat de wachter zelf geen uiterlijk heeft zoals ik al in mijn boek vertelde. Het is een spiegel die onze innerlijke uitstraling weerspiegeld. Mijn beschermengel Isabeau is uiterlijk heel anders dan ik.