Ze is mooi. Lange prachtige zwartglanzende haren bedekken haar sierlijke schouders. Het lange zwarte kleed onthult spaarzaam de perfekte vormen van haar lichaam. Haar fonkelende donkere ogen kijken me ondoorgrondelijk aan, maar laten me niet toe haar gedachten te doorgronden. Haar intelligentie tart alle menselijke begrippen. Ze is hard. Glashard. Maar toch overtreffen haar goedheid en haar gevoel voor rechtvaardigheid elke aardse norm en zijn een voorbeeld voor de in alle opzichten in gebreke gebleven mensheid. Van onrecht heeft ze een afschuw. Vandaar haar gerechtvaardigde gevoelens van walging voor de aardse mens. Ook de Duisternis eist rechtvaardigheid. In tegenstelling tot waar de mens van uitgaat zal de Duisternis nooit ofte nooit overgaan tot het doden van goede mensen. Die misdaden worden uitgevoerd door stervelingen, die niet over voldoende verstandelijk vermogen beschikken en niet beseffen dat zelfs Goedheid van hen walgt. Na rijp beraad kan de Godin der Duisternis bij bepaalde mensen hun voorziene tijdstip van overlijden naar het heden brengen om alzo hun overgang te vervroegen. Voorbeelden geven is uiteraard uit den boze. Maar als ik dan bepaalde overlijdens verneem vult mijn lichaam zich met een gloed van tevredenheid, en met fierheid, omdat ik de Godin der Duisternis mijn vriendin mag noemen.

                                                                                                             Ramuntxo

Tja, het lijkt me dat op deze wereld heel veel mensen daar kunnen van meepraten.  Eerstens vanwege omstandigheden geheel onafhankelijk van ’s mens wil. Ik denk aan het overgaan van iemand aan wie men gevoelsmatig gehecht is en die zijn lichaam dient te verlaten ingevolge ziekte, ongeval of nog andere omstandigheden waar geen mens aan kon verhelpen. Anderzijds kan het voortvloeien uit de dood van iemand die met opzettelijk geweld uit het aardse leven gerukt werd. Ik denk hier aan moord, om welke kulturele, politieke, ekonomische of nog andere redenen ook. Het kan helpen te denken dat de geest van de overledene zich nu in een andere dimensie bevindt waar hij – helaas – door het zien van het verdriet dat zijn heengaan bij zijn geliefden veroorzaakt - eveneens verdriet kan hebben.

Om verdriet te hebben is het niet noodzakelijk dat iemand het tijdelijke voor het eeuwige verwisselde en aan jou verbonden is om innerlijke pijn te veroorzaken. Het volstaat dat die persoon jou verlaat. Koudweg. Maar van die mensen staan er bitter weinig bij hun daad stil. Het is hun probleem niet. Als zij hun zin maar krijgen. Wat de achtergelatene voelt interesseert hen niet. Het is per slot maar diens probleem. Niet het hunne.

Mochten de mensen eens even stilstaan bij het verdriet dat hun daden kunnen veroorzaken en ze zouden de moed om hun geweten te raadplegen, er zou veel leed bespaard blijven.

Maar zoals Gabrielle D’Annuncio zei : “Io me ne frego !”, vrij vertaald : “Het laat me koud.”

En toch schuilt achter de tranen van verdriet de glimlach der herinnering.

Moge diegenen die mensen opzettelijk verdriet aandoen, de weg naar de Hel vinden.

Zo zij het !                                                                             Ramuntxo

Tja .... .... Vergeten .... .... is een héél veelvuldig voorkomende gebeurtenis.

Zijn Vergetelheid en Onwetendheid niet de meest voorkomende vormen van vrijheid, veelal gebruikt door diegenen die zich onder een paraplu kunnen verschuilen en dit   - meestal met plezier - tegen de algemeen aangenomen zwakke en weerloze kleine man zullen gebruiken ?

Zo gebeurt het dat de overheid 'vergeet' dat een kleine belastingsplichtige niet-verschuldigde gelden reeds heeft moeten afdokken en dan 'vergeet' om die terug te betalen. En wat met schuldeisers die 'vergeten' dat een kleine man de rekening reeds betaald heeft en nogmaals een betaling eisen ?

Vergetelheid is dus niet zo maar een vorm van onschuldige vrijheid, maar is helaas nogal vaak een middel om anderen te beliegen, te bedriegen en te bestelen. En de Wet .... ? De arm der Wet moge dan lang zijn, vergeetachtig is die ook al wel eens. En dit is niet grappig bedoeld.

Toen ik iemand vertelde dat ik enkele lijntjes over Vergeten wou schrijven gaf hij mij de raad om een bepaald  iets te 'vergeten'. Alleen ben ik vergeten wat.

Tot slot bestaat er medikatie die de hersenen ertoe aanzet om beter te funktioneren. Dit is een hint voor al wie het schoentje past.

Tja .... mocht je weten wat regeringsleden en overheid al 'vergeten' zijn, je zou véél weten.

                                                                                                           Ramuntxo

Voor vervolg zie Islero Loge 2