Voor het vervoer vankrijgsgevangenen per spoor maakten de Duitsers gebruik van veewagens.Deze wagons waren berekend op het vervoer van ongeveer 40 man,maar per wagon werden er soms meer dan 50 ingepropt.In werden Belgische militairen ondergebracht in kampen met tenten en barakken. De meeste Belgische krijgsgevangenen zijn niet lang in die kampen gebleven.Er waren ongeveer 225.000 Belgische krijgsgevangenen .Daarvan hadden ongeveer 50.000 zich al gedurende de achttiendaagse veldtocht van 10 tot 28 Mei 1940 zich aan de Duitsers overgegeven of ze waren gevangen gemaakt. Na de overgave van Belgie kwamen 150.000 Belgische militairen de Duitse krijgsgevangenkampen binnen.Daar kwamen na de ondertekening tussen Duitsland en Frankrijk nog een 25.000 Belgische militairen bij.Naar taal ingedeeld waren er 80.000 Walen en franssprekende Brusselaars tegenover 145.000 Vlaamse krijgsgevangenen Ongeveer 25.000 Vlaamse krijgsgevangenen die zich in een kamp bij Nurenberg bevonden,werden na enkele weken al naar huis gezonden.Tussen Augustus 1940 en Maart 1941 kwamen in totaal 105.833 Vlaamse krijgsgevangeen op vrije voeten. Deze Vlamingen moesten tevoren voor een commissie verschijnen die uit Nationalistische Flaminganten bestond.Ze moesten voor deze een taalproef afleggen.daarop werd beslist of ze zouden worden vrij gelaten of niet.De Walen maakten van deze mogelijkheid geen gebruik.Niet alleen maakten de Frans- sprekenden geen enkele kans om te worden vrijgelaten,maar bovendien werd een gang naar die commissie door de meeste Walen gezien als verraad Aanvankelijk konden de Belgische krijgsgevangenen vlot met hun familieleden thuis corresponderen. Om de enorme stroom brieven in te dammen,stelden de Duitsers briefformulieren in.In de latere oorlogsjaren ging de corrpondentie steeds stroever en toen de Geallieerden Belgie weer hadden bevrijd,Moest die correspondentie via Zwitserland geschieden.Uit de krijgsgevangenenkampen slaag- den 768 gevangenen erin te ontsnappen en veilig thuis te komen. Bron:Navorsings en Studiecentrum voor de Geschiedenis van de Tweede Weredoorlog.Brussel
Reacties op bericht (2)
08-09-2011
De Belgische Krijgsgevangenen
Hallo
Zeker niet alle soldaten hebben zich overgegeven &vrijwillig laten krijgsgevangen nemen er zijn er nog die ons vaderland verdedigt hebben zolang ze konden !!!
Mijn grootvader Alfons Van Langendonck(Vlaams Brabander) is op 28 mei krijgsgevangen genomen in de streek rond Gent .
Het is weggevoerd naar Krems ( Oostenrijk) en heeft daar in het beruchte stallag XVII b gezeten tot 20 januari 1941 iets langer dan enkele dagen dus . Hij is zwaar ziek en volledig ondervoed thuis gekomen en ik kan je vertellen het moet daar geen pretje zijn geweest . Hij vertelde er soms over met de tranen in zijn ogen , de ergste detials liet hij eruit want die zouden we toch nooit geloofd hebben zij hij . Spijtig dat heden ten dagen bijna iedereen vergeten is wat zij voor ons gedaan hebben
Voor mij is mijn grootvader een held en zo zal dat altijd blijven .
08-09-2011, 18:48 geschreven door Van Langendonck Carine
20-08-2008
nurnberg
ik was in 1940 krijgsgevangen in een kamp grenzend aan het ¨Partijveld van Nuerenberg.
De taal proef was een lachertje. Het bestond in een vraag zoals 'waar bent U geboren?'.
Bijna alle Brusselaars die toen nog goed Vlaams kenden deden zich alsVlaming voor.
Walen zagen toen voor het eerst in hun leven een echte Vlaming en durfden zich niet als Vlaming uitgeven.
Van verraad was er geen sprake. Iedereen dacht dat de Duitsers baas gingen worden en de teleurstelling met gevluchte Belgische ministers was groot.
Promiente Brussels politici melden zich aan bij de Duitsers als Vlaming, dat was zo de mode.
BelgIë heeft wraak genomen door de eerste drie maanden krijgsgevangenschap niet te erkennen.
Alles verel ik, in mijn boekje, IN DE SPIEGEL.
