Een uitroep, met drie uitroeptekens, om mijn afgrijzen uit te drukken en om mijn verdriet als het ware uit te schreeuwen.
Beste lezer, ge hebt wellicht ook gelezen dat enkele dagen geleden op een dierenmarkt in Bagdad twee zelfmoordaanslagen werden gepleegd. Deze berichten zijn als het ware dagelijkse kost geworden en we worden er, voorzover dat kan, nog amper door bewogen.
Maar nu werd toch een grens overschreden die elke verbeelding tart. Twee mentaal gehandicapte meisjes, die aan het syndroom van Down leden, werden, omgord met explosieven, van op afstand opgeblazen. Weer tientallen doden en zoveel gekwetsten, zoveel slachtoffers van zinloos geweld. Als zelfmoordcommando's in al hun blind fanatisme, hun eigen leven vrijwillig vergooien en in de weegschaal leggen, doen ze dat (hopelijk?) uit vrije wil. Het is en blijft een vreselijke en wrede daad om als het ware blindelings, zo onschuldige mensen te vermoorden. Het is onzinnig en laf!
Wat te zeggen - zijn daar wel woorden voor? - van die gewetenloze schurken die, niets vermoedende gehandicapten, slachtofferen om hun luguber terrorisme ten uitvoer te brengen en hen berekend en koelbloedig de dood insturen? Deze individuen, - het woord 'mens' is op hen niet toepasselijk- zijn monsters zonder hart. Als er een hel bestaat, ik wens hen naar de hel !!!
