Vandaag één van de mooiste stapmomenten van mijn Camino. Heerlijk weertje en een prachtige natuur. Goed begaanbare paden alhoewel zoals naar gewoonte in deze streek nooit vlak. Weinig bebouwing en als er al iets staat, zeer oud en vervallen. Opnieuw de welriekende acacia bossen, bloeiende bloemen en groene weiden die een feeëriek landschap vormen. Al nader ik de zee op zowat 25 Km. daar is tot nu toe niet veel van te merken. Het blijft maar hoogtemeters maken soms tot tussen de windturbines. En er staan er hier enorm veel. Morgen op naar Muxia waar ik een tweetal dagen verblijf aan ’'t zeeken om dan naar Finisterra te trekken ook aan zee. Dat horen jullie morgen vast weer verder.