... is het inderdaad zo dat de mensen geen tijd meer vrij maken voor hun medemens ? Ik zal mij wel vergissen, nietwaar of klopt het inderdaad ? Waar vind je nog een luisterend, begripvol oor dat geduldig je klaagzaag voor de zoveelste keer zonder morren aanhoord ? Alsof die engelen geschrokken zijn van al die mensen die zo vol zijn van zichzelf dat er geen plaats, zelfs niet een heel klein plekje, meer vrij is in hun hart. En toch ... bestaan ze nog, maar waar ? Of merken we ze niet eens op - zelfs al staan ze voor onze neus - omdat we teveel van ze verwachten. Als we nu eens begonnen met zelf naar de medemens te kijken, misschien dan ... ja, misschien dan ... Aan allen : een Zalige Pasen.
|