1) Wat was er volgens u zo belangrijk aanLeuven Vlaams?
Vind gij het niet normaal dat die Franse universiteit in haar eigen taalgebied zou gevestigd worden. Dit betekende niet alleen eengrote aanwinst voor Wallonië maar ook voor het Vlaamse landsgedeelte, dat hiermee verlost werd van nooit aflatende wrijvingen, misverstanden enonruststokerij.
Het spijt me ten zeerste, dat zulks niet kon gerealiseerd door een rustig, vriendelijk en constructief en Christelijk dialoog onder Christenen als een unieke win/win operatie.
Ik ben er thans gelukkig om dat de verstandhouding en de samenwerking tussen de twee universiteiten veel beter loopt, dan ooit tevoren.
Ik ben daarbij zeer tevreden dat terzelfder tijd, de zelfstandigheid van de VUB een feit werd?
Ik moet de eerste pleidooi nog horen, zowel te Leuven zoals te Brussel,voor een terugkeer naar de vroegere toestand ?
2) Is er een oplossing voor BHV.
Mijn voorkeur gaat naar een oplossing binnen de regels van de Grondwet en aanpassing van de grenzen van de kiesdistricten aan de Gemeenschapsgrenzen en bij voorkeur
Le retour à lordre naturel des choses
a) als Waals kiesdistrict, Waals Brabant + Brussel
b) als Vlaams kiesdistrict, Vlaams Brabant = Brussel
Noteer: de situatiein eenklank brengen met de grondwet gaat met een gewone meerderheid, daarvan afwijken eist een speciale meerderheid,inbegrepen een dubbele, meerderheid.
3) De Europese Unie
Laat ze rustig veder evolueren stap voor stap, naar een stevige Europese Confederatie.
Het is puur tijd en energie verloren om naar een federatie te streven.
O.a. de Engelsen zult ge nooit meekrijgen, ze zijn al te zeer gebonden aan hun Gemenebest en dit bestaat alleen in functie van Engeland, of beter van het U.K. De rest van Europa heeft daar niets mee te maken. En de Engelsen zouden het niet nemen indien de rest van Europa zich met het gemenebest zou gaan bemoeien.
4) Wat denkt gij over de veroordeling door de Raad vanEuropa?
De Raad van Europa is de Europese Unie niet, maar een ruimer los verband. B) deze instantie is niet bevoegd om ons te veroordelen,.
Niemand kan zinnig en constructief oordelen over de Belgische Communautaire problemen, wanneer hij de ganse wordingsgeschiedenis van de communautaire problematiek in dit land niet kent, en niets weet over het tot stand komen van de taalwetgeving van de jaren 60. waarbij men uiteindelijk aanvaard heeft, dat in Vlaanderen dezelfde regels zouden gelden, zoals die in Wallonië ononderbroken werden toegepast sinds 1830 tot vandaag? Noch min noch meer.
Dat een zekere Francofonie de Raad van Europa, een verzameling onbevoegden, als klankbord zoekt te gebruiken kunnen wij niet beletten, maar ik wacht vol nieuwsgierige spanning op hun uitleg, waarom integratieregelsdie onafgebroken voor Wallonië gelden, daar goed en in Vlaanderen slecht zouden zijn.
Indien België naar een regeling met eentalige gebieden isgeëvolueerd, dan was dit 100% de Waalse keuze.
De Vlamingen, ja de Flaminganten hebben steeds geijverd voor meer tweetaligheid?
Maar er kan in dit land, vanwege het centraal bestuur, niet langer spraak zijn van twee verschillende maten en gewichten. Het is hoog tijd dat men stopt met de eeuwig compromitterende compromissen op de rug van de Vlamingen en dat men in de plaats daarvan gaat zoekennaar een eerbaar ver-gelijk
Veel belangrijker dat een onrijp advies van de Raad van Europa is, dat de taalwet destijds werd goedgekeurd door het Hof van de Rechten van de Mens te Straatsburg , met alleen een misverstand over de vraag of het arrondissement van de randgemeenten deel uitmaakte van het Vlaamse Gewest, wat sindsdien wettelijk en grondwettelijk werd bevestigd.
Een Zwitserse onderzoeksgroep moest wel vaststellen dat België, met een Vlaamse meerderheid, thans feitelijk paritair bestuurd wordt.
Zolang een Francofone kaste, die in België een sociale taalgrens in het leven riep tussen hen en het zogeheten gewone volk en op basis van nauwelijks iets meer dan 1% kiesgechtigden,zolang die kaste Francofones de Flandre, het staatsburgerschap monopoliseerde, werden wij,op sociaal en communautair gebied,bestuurd als een wingewest, zoniet als een kolonie.
Wij moeten hiervoor niet met de vinger wijzen naar Wallonië en Brussel; sinds 1830 kwam de parlementaire meerderheid steeds uit Vlaanderen?
Wat mijn identiteitsgevoel en de Vlaamse cultuur- eigenheid betreft, dat is voor mij nogal een gelaagd begrip, in zijn geheel het resultaat allerhande historische wederwaardigheden, herinneringen binnen de grenzen van een bepaald grondgebied dat men vrij recentelijkVlaanderen is gaan noemen en waar ik mij, tegenover de bevolking ten zeerste betrokken voel en verantwoordelijk in de mate vanmijn mogelijkheden.
Het is een van mijn vuistregels: met alle respekt voor de koning en de staatslieden, maar zij zijn mijn Vaderland niet; Mijn Vaderland dat zijn de Mensen
6) Wat is uw mening over de relatie tussen Francofone Brusselaars, Walen en Franstaligen?
Wat de relatie tussen de Francofone Brusselaars, Walen en Franstaligen betreft daar ben ikzelf zeer nieuwsgierig naar. Ik heb de tijd nog meegemaakt dat een Francofone Brusselaar het een belediging van voor Waal genomen te worden en dat wij ons meer op ons gemak vondentegenover een Waal, die toen nooit zou aanvaard voor Brusselaar genomen te worden. Wij wensen de Walen al het goede dat wij aan Vlaanderen wensen.
Wij hopen van hen, dat ze zich uiteindelijk niet zullen laten mobiliseren om aan Vlaanderen regels te laten opdringen, die ze zelf nooit hebben aanvaard, zolang België bestaat.
Wat de Franstaligen in het algemeen betreft, dat zijn ook mensen. Ik heb er alleen last mee wanneer ze de Vlamingen van uit de hoogte bekijken of zich als kolonisten gedragen.
7) Mijn mening over Brussel?
Maar Brussel is voor mij een amalgaam geworden, waarde gewezen Belgen nog nauwelijks de helft van de bevolking uitmaken en ik volg nieuwsgierig hoe ze daar mee omgaan.
Maar wat Brussel betreft voel ik mij in de eerste plaats verbonden met het Vlaamse bevolkingsdeel en met de politiek van de Vlaamse Gemeenschap aldaar.
Ik wil niet veralgemenen, want veralgemenen is liegen, maar een groot deel van de communautaire misverstanden in dit land werden vooral door een zekere Brusselse Francofone zelfgenoegzaamheid verwekt, ze functioneerden als eeuwige splijtzwam en ze aarzelden nooit daarvoor de nationale symbolen te misbruiken. Ze hebben al te veel en al te dikwijls de Belgische Vlag en de Francofone versie van de Brabançonne misbruikt om de Vlaamse ontvoogdingsbeweging te beschadigen
Overal in de wereld kan een politiek van imperialisme enberoep op kolonisten alleen tot politieke miserie leiden? Waarom zou het anders zijn in België ingevolge dat eeuwig herbeginnen met le tres grand Bruxelles en het kolonismein de Rand. Als België ooit uiteenvalt dan zal dit vooral hun verdienste zijn.
8) Of ik een pessimist ben?
Of ik pessimist ben ? Ik weet het niet.
Ik kijk altijd terug naar de tijd van de taalwetten en de grondige voorafgaande besprekingen in de parlementaire commissie van de Kamer, waar iedereen nieuwsgierig naar mekaar luisterde. Een historisch feit, in een commissie waar de stemgerechtigde meerderheid uit Francofonenbestond en onder leiding stond van twee Francofone Ministers.
Helaas moest, ook toen, une certaine Francofonie het feest bederven en in de soep spuwen met die onuitvoerbare rommelimprovisatie voor de rand.
Zolang België bestaat hebben de ontelbare Vlamingen die zich in Wallonië vestigden zich moeten aanpassen, werd zelfs het Vlaamsals tweede taal in onderwijs geweigerd? Waar haalt men het moreel recht vandaan om voor het Vlaamse landsgedeelte andere regels te claimen dan voor Wallonie? Waar halen zij het recht om te stellen, dat er in Vlaanderen plaats moet gemaakt voor kolonisten?
Er is m. i. maar een goed samenlevingsmodel voor België nl. gelijkheid en wederkerigheid tussen Vlaanderen en Wallonië en een hoofdstedelijk gebiedwaar ze zich gerespecteerd weten en zich kunnen thuis voelen.
9) Of dit geen valse problemen zijn waar niemand van wakker ligt?
Ik ken dat oud liedje over de valse problemen. Weet ge watvalse problemenzijn in dit land? Dat zijn de problemen van de anderen. En dan verschiet men dat Vlaamse kiezerskorps iets meer dan vermoeid optreedt, dat van langs om meer Vlaamse mensen het beu wordenen nu reeds 45% kiest voor een zelfstandig Vlaanderen, los van België?----
en dat in een land waar,volgens sommige zeer geleerde specialisten, geen 5% van de bevolkingwakker ligt van de communautaire problematiek? Wat als het 10% wordt?
10) Of ik daarvoor een oplossing ken?
Wanneer gaat men zich eens zakelijk ernstig bezinnen over art. 35 van de Grondwet en positief samen bekijken wat wij samen moeten en kunnen doen, zonder dat de ene zich door de andere bevoogd weet.
Zoals iedereen kan zien, ik ben met deze idee niet eens origineel.
Al de rest lijkt mij tijdverlies, zoniet louter vluchtmisdrijf.
Toegegeven dat procedureel de grondwettelijke lat hiervoor zeer hoog gelegd werd en de voorafgaande realisatie van een positief en constructief gespreksklimaat veronderstelt.
De vraag is: kan dit zonder nog een voorafgaande scherpe crisis? cfr Leuven?
