Bekijk het maar…! “Wat doen jullie daar dan de hele dag?!”
03-02-2007
BUITENGESLOTEN
De laatste dagen is de studeerkamer aan de beurt en daarom is de PC onbruikbaar.
Tussen alle bedrijven door zijn we met D en A op de Club gaan bridgen, waar zij (natuurlijk) op de eerste plaats eindigden. Dezelfde dag fietsten ze ook nog even heen en weer naar Dénia. Twee keer 27 kilometer, een peulenschil! Twee jaar geleden fietsten ze eventjes van Fryslân naar St. Petersburg.
Vandaag is er een prachtige, maar zware NCJ wandeling in de bergen van Pedreguer. Een uur voor vertrek wil de badkamerdeur niet meer open. En achter die stomme deur liggen onze tandenborstels, haarborstels, scheerapparaat enzovoort! Angel, Hylke en José krijgen 'm met geen mogelijkheid open.
De haren staan ons ten berge en zo willen we niet in de bergen (...), maar we móeten want 4 camperaars staan op ons te wachten.
Gelukkig toen kwam Pepe met zijn eeuwige "Kein Problem" en kreeg het voor elkaar!
Na de bergtour drinken we met zn allen in een gezellig dorpskroegje een glaasje bier. D en A en hun vrienden genieten van de goede atmosfeer onder de NCJ wandelaars.
Bij thuiskomst staat onze wc op het terras en blijkt dat de mannen zijn begonnen aan onze slaapkamer annex badkamer. Altijd fijn wanneer ze voortmaken, maar ik kan nu niet meer bij mijn klerenkast komen en daarin zitten wel de spullen die ik vanavond op C s verjaardagspartij wil aantrekken. !#^*)! Voor de tweede keer zijn we buitengesloten....
Met twee uur vertraging komen we aan op het feest, waar we vanuit de luie stoel luisteren naar het zangers duo en kíjken naar de - óh zo! fitte - dansers.
We gaan lekker Chinezen met D en A, per slot van rekening hebben we elkaar ook in China leren kennen De rekening zorgt weer voor het nodige ongeloof (en blijdschap )!
Klokslag half acht zit Angelo op zijn knieën de vloertegels te leggen. Binnen twee uur heeft hij de helft van de kamer klaar en het ziet er mooi uit.
De schuifdeuren moeten open blijven en het is koud in huis. We trekken ons terug in de warme studeerkamer. De weersvoorspelling is niet goed en we hebben medelijden met onze camperaars. Maar... zij hebben méér leefruimte dan wij.
Op de NCJ ochtend stellen we George voor aan een paar Vlaamse clubgenoten. D en A komen ook naar Toscamar en aansluitend eten we een broodje in hun - heerlijk warme -camper. Daarna gaan we ons huis bekijken. Tactvol als ze zijn, vinden ze alles even mooi. Zie foto ;-)
Vrienden van D en A, ook met de kampeerauto, komen aan in Jávea en we wijzen de twee families de weg naar de camping.
Onze keuken is ondertussen inderdaad onbegaanbaar en we zijn blij met de uitnodiging van onze Skyper George om met elkaar te gaan eten.
Vanmorgen vroeg komt de baas ons vertellen dat vanwege het gure weer, zijn mannen vandaag beginnen met het leggen van de binnentegels. Of we meteen even de rechterhelft van ons huis willen vrijmaken .
Hylke staat op het punt een heleboel belangrijke dingen te gaan regelen in het dorp en begint direct met de ontruiming.
Ik heb ondertussen D en A uit Lemmer die met de camper op pad zijn - aan de telefoon. Ze bellen om te zeggen dat ze in plaats van woensdag nu vanmiddag al aankomen. Hun logeerkamer is ondertussen ontruimd, maar gelukkig hebben ze een buitengewoon geriefelijke kampeerauto. Het kan zelfs zijn dat wij hún moeten vragen voor onderdak
Omdat de maandagmiddag onze heilige bridgemiddag is en we onze partners niet kunnen laten zitten, hebben we nu een beetje tijdnood
En of ik vanavond mijn keuken nog wel in kan is ook maar de vraag?!
Het verjaardagscadeautje dat voor V klaar ligt, kan ik haar nu vanavond niet geven. Ik probeer iemand te vinden, die vanavond wél van de partij is, om dit voor ons te doen.
Vrijdags begint het te gieten en de temperaturen vallen. De mannen spannen gordijnen in de naya om een beetje beschut te zijn maar zoeken spoedig werk binnenshuis.
Hylke en ik gaan een bejaard Nederlands echtpaar bezoeken, dat met de gezondheid tobt.
Zaterdag is het weliswaar droog maar stukken kouder dan we gewend zijn. De houtkachel draait op hoog.
Bibberend staat mijn onbekende Skype-vrind uit Zuid Afrika voor de deur. Binnen 24 uur waren voor hem de temperaturen 30 graden gevallen
Ondanks het weer (...) koopt hij toch het huis in La Cala hier om de hoek. We kunnen hem een beetje informeren over Jávea.
Na twee bakjes koffie en een tosti verlaat hij, gewapend met drie gidsboeken, ons huis. Dinsdag ontmoeten we elkaar opnieuw en dan op de Nederlandse Club, want George is Nederlandstalig en benieuwd naar onze NCJ.
Een dag zonder elektriciens. Wat een rust, we kunnen de deuren dicht houden. Onze telefoonkabel zweeft nu niet meer door de lucht, maar ligt in de grond. Een hele luxe in Spanje.
Pepe komt ons vertellen dat we beter Tosca-steen voor onze terrasbogen hadden kunnen gebruiken, omdat het door ons gekozen reliëfwerk veel duurder wordt. Zijn mannen zijn inderdaad al drie dagen bezig met die bogen en we zagen de bui al hangen, maar het wordt bijzonder mooi.
De gordijnenstof wordt gekozen, buitenlampen uitgezocht en de verlichting voor de naya bestelt: het houdt je van de straat.
C komt Hylke afhalen. Hij speelt zijn eerste rondje golf als socio van de plaatselijke golfclub, dwz hij is vanaf heden lidmaat.
Zelf breng ik een bezoekje aan de nieuwe wellness club hier om de hoek. Een enthousiast Nederlands echtpaar is er onlangs mee begonnen en voor mijn gevoel- loopt het als een trein.
Sylvia staat vandaag voor de onmogelijke opgave het huis schoon te krijgen. Alles is bedekt met een laagje stof, witte en roze. Nóg iets om arme Syl te motiveren: De airco-unit van de slaapkamer wordt verplaatst naar een andere muur en daarbij moet veel geboord worden
De elektriciens zijn onder de vloer bezig, in het kruiphok, en laten met de klopboor van zich horen! De troep die ze dáár maken kan me niet schelen.
De mannen van Pepe de padre y hijo (vader en zoon) gaan ondertussen rustig door met hun naya. Ze zijn bijna klaar met het stucwerk.
De potten koffie die ik zet, worden met de dag groter. Ondanks de drukte en het stof is het hier best wel een gezellige boel.
We denken dat de meubelen nu even mogen blijven staan, maar fout gedacht. De woonkamervloer wordt met een dikke laag cement geëgaliseerd en is de komende drie dagen niet begaanbaar. H en I zijn uitgenodigd om te lunchen en we hebben mazzel dat de temperaturen hoog genoeg zijn om buiten te eten. De gordijnenman neemt de maten en schilder Scott komt langs om een prijsopgave te maken. Tussendoor snel even naar Toscamar voor de NCJ.
We kunnen - tot de werkweek begint - mensen uitnodigen. Heerlijk, geen werkmensen over de vloer en tijd voor vrienden. Met L en P bij ons apéritief en toen bij lEschalotte gegeten. Ze maken daar plaatjes van je eten. Op zondagmorgen met de Ss op onze nieuwe naya (tussen de zandhopen) lekker in de luwte en in de zon, koffie en wijntje gedronken. Frühschoppen noemen ze dat in Duitsland.
Een oud venster mét glas uit de container gered, dat dienst gaat doen als broeiglas voor mijn potjes met zaadjes.
Ondanks de bouwerij staat de tuin er goed bij. De meeste bougainvilles staan volop in bloei en ook de jasmijn is één en al bloem.
Annet belt en vertelt dat vanwege het noodweer in Düsseldorf de kinderen schoolvrij kregen. Hoe is het in Harlingen? vraagt ze bezorgd en tot mijn schande moet ik zeggen dat ik het niet weet, maar het meteen Opa en Oma ga vragen. De thermometer staat op 25 graden en ik verzwijg dat ik net een dutje deed in de zon en dat het windstil is Door onze Open Air nacht heb ik een zere keel opgelopen en kan alleen nog fluisteren.
Op het 6 uur journaal worden stormbeelden uit ons Harlingen getoond, live en het voelt héél dichtbij. Je kunt het bijna in Jávea voelen stormen, maar dat komt misschien ook wel omdat nog niet alle gaten in onze muur zijn opgevuld Tot drie keer toe herhaalde de NOS het interview met onze vriendin Anneke Tepper: Bar en boos!
Op vrijdag maken we een lange bergwandeling met de NCJ en aansluitend is er een gezellige lunch in de pueblo.
Bij thuiskomst blijkt dat de hele woonkamer gestukadoord is en dat er aan de trap naar de naya wordt gewerkt.
Als de mannen weg zijn, zetten we snel de meubels op de plaats. Het lijkt al heel wat.
De avond staat weer in het teken van de Nederlandse Club. De DVD met film en fotos van het Lustrum de afgelopen september - wordt getoond. Het is nagenieten.
Vannacht hadden we glas in onze ramen, maar gisteren was dit helaas niet het geval.
De glaszetter, de oen, was niet verschenen om de nieuwe vensters van glas te voorzien en liet ons dus in de kou staan. Eigenlijk was het: In de kou liggen want ons slaapkamerraam was ook glasloos Gelukkig zijn de nachten hier niet al te guur.
Ondertussen zijn alle oude vensters vervangen door mooie witte van kunststof en er zit glas in. Het ziet er mooi uit en ik heb nu heuse vensterbanken aan de buitenkant en misschien zet ik daar wel een paar geraniums op à la Bayern.
De elektricien boorde een waterpijp aan en dat gaf wateroverlast om het zo maar eens te noemen, maar ondertussen is alles gerepareerd.
Geen vervelend moment bij zon verbouwing
Ondanks de ombouw ben ik er een middagje uit geweest en heb gezellig gebridged.
Hylke vindt tijd om naar de eerste repetitie te gaan van Jan Rap. Dit tijdelijke -zeemanskoor was bij het NCJ Lustrum een groot succes. Men gaat nu proberen er een blijvend Shanty-koor van te maken.
Vandaag wordt ons slaapkamervenster vervangen en keurig om half acht was de kamer door ons leeg gehaald. Voordat ik het in de gaten heb is de garderobekast grondig met folie dicht geplakt. Er is geen doorkomen aan, maar we zijn vandaag uitgenodigd voor een feestelijke lunch en de goede kleren zitten dus ( ) in die dichte kast.
Angelo is niet goed te spreken, want het nieuwe raam is 20 centimeter te klein. De vensterfirma had niet goed gemeten. Men biedt ons een nieuw raam aan, maar dat vinden we niet nodig.
Hans Koedijk is 60 jaar geworden en nodigt ons - en 30 anderen - uit voor lunch in Los Negros. Als liefhebber van een lekker eitje, krijgt hij 60 eieren met inhoud aangeboden. Hylke heeft succes met Jaap Fischer's: En het ei zei. Heerlijk om even drie uur uit de verbouwing te zijn!
Dit weekeinde willen we het ons gezellig maken en we richten de woonkamer weer in. Ondanks dat cement en bakstenen open en bloot liggen, vinden we dat het er best wel gezellig uitziet.
De zaterdag begint verdrietig omdat we naar de crematie gaan van een Nederlandse mevrouw uit Orba / Leeuwarden. Vrienden uit Harlingen vroegen ons voor een bloemstuk te zorgen. We hebben de familie namens hun gecondoleerd. Wéér iemand die niet lang van het gepensioneerde leven heeft kunnen genieten. Over twee maanden wordt haar eerste kleinkind verwacht
Vandaag komt het verschrikkelijke bericht dat onze lieve Harlinger buurvrouw Jacqueline is gestorven. We waren er op voorbereid, maar het telefoontje is een schok. Zon flinke meid en zo oneerlijk.
Het 'wijntje' bij Ans aan het eind van de dag, wordt met heerlijke tapas en een goede pasta opgediend. Zo eindigt het weekend plezieriger als het begon, maar Jacqueline kunnen we niet uit ons hoofd zetten
Met de mueslikom in de hand, vanmorgen om half acht de pilaro en de stopcontacten besproken met Pepe en de elektricien.
De stukken muur die de soporos (dank je, Enny!) ondersteunen maken het onmogelijk om de pilaro rond te maken. Nu wordt het een vierkante pilaar, het is niet anders.
Men kon maar niet begrijpen dat ik geen lampje op de pilaro wenste. Dat ik liever een lichtpunt op het plafond had gehad waar ik een hanglamp aan kan hangen voor boven de eettafel. Tja, dat vonden zíj nu weer overbodig: Lands wijs lands eer.
Hylke gaat vanmorgen met de club - wandelen naar de Cabo San Antonio, de zon schijnt.
Michiel Kuiper komt rond het middaguur de airco repareren en verplaatsen. Door het nieuwe raam in onze slaapkamer moet de airco verhuizen naar een andere plek.
Óók gaat hij Omrop Fryslân op de tv zetten, Friezen kunnen niet zonder
Fethi kwam langs en hij gaat binnenkort het gaas van de schutting strakker spannen. Door de storm rond de Kerst verloren we een boom en ging het gaas kapot.
Met Liesbeth de plannen voor het poolhuisje en de buitendouche besproken, best lastig om dat goed en mooi - te doen.
Het weer is vandaag weer prachtig en met een ietwat schuldig gevoel tegenover de zwoegende bouwvakkers, ben ik - in een verborgen hoekje van de tuin - gaan liggen nietsnutten.
Aan het einde van de dag begon het er al echt op te lijken. Hylke haalt de bezem door de kamer en we gaan het provisorisch inrichten zodat we niet óók dit weekend in de studeerkamer hoeven te bivakkeren.
De twee schuifpuien zijn geplaatst en het houten venster is vervangen door een van PVC. Buiten staan nog negen ramen te wachten om ingebouwd te worden. Twee mannen zijn de hele ochtend bezig geweest met dat ene en er staat hun/ons nog een hele klus te wachten, valt me tegen.
Met die schuifpuien komt er een zee van licht naar binnen en heb je het gevoel dat de tuin dichterbij is gekomen. Op de naya hebben we genoeg stopcontacten laten aanbrengen, dacht ik, maar zonet merkte ik dat de belangrijkste ontbreekt.
Morgenvroeg Pepe, de aannemer, eens aan zijn jasje trekken. Over de Spaanse bouwvakkers niets dan goeds. Vlijtig en vriendelijk, alleen lastig om met ze te communiceren. Wat is een draagbalk in het Spaans, staat niet in het woordenboek?! Onderling spreken ze Valenciaans, een andere taal. Alleen de Spanjaarden 'van buiten' spreken hier ons Spaans, het Castilliaans. Meer dan de helft van onze 20.000 dorpsgenoten spreken Engels, Duits, Frans of Nederlands. Door deze Babylonische toestand hebben we een goeie smoes voor ons belabberde Spaans.
Vanmorgen om half acht begon men met het uitslaan van de buitenmuur naar het overdekte - nieuwe - terras. Veel kabaal en hopen stof, maar meteen kwam er opvallend meer licht in de woonkamer. Overmorgen hopen we uit de grootste bende te zijn. Gelukkig is het droog en zonnig weer en kunnen we de meeste tijd buiten zijn.
