Bekijk het maar…! “Wat doen jullie daar dan de hele dag?!”
21-02-2007
CEMENT
Alle gaatjes en gaten, muren en vloeren worden vandaag volgestopt of beplakt met cement. De betonmolen draait de ganse dag. Wéér komt de vrachtwagen een lading zand brengen, er komt geen end aan.
Onze nieuwe antislip vloertegels voor rond het zwembad worden gebracht. De kleur is donkerder dan we in herinnering hadden. Enfin, er is geen weg terug en het zal best wel wennen
Er is een waterig zonnetje en het is eigenlijk te fris om buiten te zitten. Omdat onze hulp een zware rookster is en een bakje koffie alleen smaakt met een sigaretje, gaan we toch maar naar buiten.
Hylke speelt, zoals iedere woensdag, een rondje golf met een vaste ploeg mannen. Omdat zijn meeste golfclubs nog in Harlingen staan en zijn ijzer zeven is gebroken, speelt hij vandaag met vier (!) stokken en niet eens slecht!
Het daglicht van deze ochtend laat ons de vorderingen van de laatste dagen zien. Alle flagstones rondom het zwembad zijn, tot grote vreugde van Hylke, verdwenen onder een laag gewapend beton.
De twee Angels begroeten ons hartelijk.
Ze storten het beton voor het extra terras dat voor de naya komt te liggen. Al de poolspullen verhuizen naar het nieuwe pomphuisje. Het houten venster van de wasruimte wordt vervangen door eentje van PVC en s middags komt Scott de Ier ( ) de verwarmingspanelen schilderen. Ondertussen gaan we nog even een pilsje drinken op de club en komen D en E & J gezellig buurten. Door alle drukte vergeet ik bijna mijn afspraak bij de doctor voor mijn wespenprik.
Tot zondagmorgen heel vroeg zitten we in Harlingen. Gezellig bridgen met Pa en Moe en bijkletsen met zus en zwager.
Schoonzoon Matze brengt minstens drie kubieke meters aan kinderspullen, die bij ons op zolder gestald worden totdat oom Sicco-Jan en tante Sina zo ver zijn .
We rijden met hem mee naar Düsseldorf en storten ons daar in het (kinder) carnaval. De kleinkinderen genieten!
We laten een poort maken, gewoon een mooie muur met een opening in de vorm van een boog . Hij komt voor de carport tussen huis en muurtje nar de buren. Hij dient alleen de mooiigheid en de fundering ligt er al. Omdat we tóch bezig zijn, wordt de omheining naar de straat ook opgemetseld.
De mannen egaliseren de naya-vloer. Allemaal voorbereidingswerk en we hopen, dat wanneer we maandagavond terugkomen van ons lang weekend Nederland/Duitsland, de tegels liggen. De schilders beginnen morgen met het binnenwerk.
Op deze warme dinsdag wordt er gewerkt aan de afvoer van onze buitendouche. Geen sinecure want de bodem bestaat hier grotendeels uit rots en alleen met de compressor kom je er doorheen. Tussentijds wordt onze tuin bedekt met de volgende vrachtwagenlading zand...
Hylke is erg verkouden en ik ga alleen naar de NCJ voor een bakje koffie. Iedereen zit daar eerst buiten, maar al snel komt men vanwege de felle zon naar binnen. ´s Middags ga ik kijken bij de Jeu de Boulers. Daarna met L op de computer zoeken naar Internet mogelijkheden voor de Pastorale in Dénia. Op het moment dat hij en zijn vrouw vertrekken, staan D en L voor de deur.
Het was een rustig en vooral zonnig weekeinde. Hylke speelde een rondje golf en we gingen met een groepje medespelers uit eten.
Maandagmorgen weer hetzelfde ritueel, Angel y Angel zijn er om klokslag half acht. Dit keer in gezelschap van een loodgieter en een elektricien. Het pomphuisje en de douchecabine zijn vandaag aan de beurt.
Om tien uur staan mijn cursisten voor de deur. Tussen één en twee snel een broodje en dan naar de bridge.
Hylke blijft thuis. Hij is bang dat ie de speelkaarten van de tafel proest, zó verkouden is hij! Het is weer een gezellige middag, mijn bridgepartner en ik hebben - zoals meestal - veel lol.
Het is zonnig maar winderig weer, rond de 17 graden. Deze vrijdag nog géén NCJ wandeling voor mij.
Ik kom er nu pas achter dat vader & zoon beide Angel heten, senior y junior.
Het was niet gemakkelijk om senior ervan te overtuigen dat de voegen van de binnentegels, op het terras precies in het verlengde moeten doorlopen. Hij vindt het sowieso al een beetje vreemd dat ik voor het terras dezelfde tegel koos als voor binnen en nu ook nog met een doorlopende voeg, die rare buitenlanders We lachen wat af, want onze junior en senior hebben de afgelopen weken ook wel eens moeten toegeven dat die Olanders misschien toch niet zo gek zijn.
Op de plek waar het pomphuisje komt te staan, moet een mooie palm verdwijnen en daar waar de buitendouche komt, nóg eentje. Gaat mij zeer aan het hart. Voordat ik er erg in heb, wordt een prachtige struik tot aan de bodem gekortwiekt. Ik zie voor het eerst de golfplaten op het schuurtje van de buren. !#%^*(+#!
Aan het eind van de dag is het beton gestort en de fundering gelegd voor zowel het pomphuisje als de douche.
ML en N krijgen de palm mee naar huis en L komt de vorderingen bekijken. Ze brengt lekkere eigen gebakken appelcake mee.
Gisteren de hele dag in bed gelegen, terwijl Syl de huishouding doet. Niks voor mij, voel me schuldig. Rob onze klusjesman hangt de verwarmingspanelen op en zet een paar kasten (weer) in elkaar.
Vandaag ben ik weer op de wankele been. Peter the Painter komt langs met een nieuwe offerte, die natuurlijk hoger ligt.
Gelukkig helpt Sylvia me ook deze dag en ze krijgt het huis zo goed als stofvrij. De nieuwe vloer bevalt ons goed.
Hylke vormt dit jaar samen met Jos de kascommissie van de NCJ en duikt deze morgen in de kasboeken van de penningmeester.
Middags speelt hij zijn wekelijkse rondje golf met dezelfde penningmeester ( ) en een groepje mannen. Of dat niet verdacht is?!
Angel y higo hebben zichzelf eruit gewerkt (...) en de deur blijft nu dicht voor hun, hoera! Oftewel, het ziet ernaar uit dat binnenshuis alles - afgezien van het schilderwerk - gedaan is en dat de deuren dicht mogen blijven. Buitengewoon plezierige bijzaak is, dat we die deuren nu ook niet meer hoeven te openen om 07.30 uur 's ochtends!!
Met een koortslip, zere keel en hoofdpijn word ik wakker en besluit in bed te blijven.
Het is een warme dag en rond het middaguur leg ik me een paar uur in de zon.
Met de nodige aspirien en zuigtabletten kom ik de dag door. Hylke gaat naar de inloopochtend van de NCJ en doet de boodschappen. Ondertussen wordt de laatste hand gelegd aan de vloertegelplinten en komt de loodgieter om de badkamer weer in te richten.
Om half zeven staan we naast ons bed en een uur later openen we de deur voor de werkmannen.
Om 10 uur zit ik met drie cursisten in de studeerkamer en probeer hen het computeren bij te brengen. Tegelijkertijd slaan ze in de keuken - met de compressor - de vloer eruit
Middags wordt er gebridged en aansluitend gaan we met 18 man Chinezen.
Thuis zien we dat alle spullen in de woonkamer bedekt zijn met enkele millimeters wit stof en we duiken meteen het bed in!
De laatste dagen is de studeerkamer aan de beurt en daarom is de PC onbruikbaar.
Tussen alle bedrijven door zijn we met D en A op de Club gaan bridgen, waar zij (natuurlijk) op de eerste plaats eindigden. Dezelfde dag fietsten ze ook nog even heen en weer naar Dénia. Twee keer 27 kilometer, een peulenschil! Twee jaar geleden fietsten ze eventjes van Fryslân naar St. Petersburg.
Vandaag is er een prachtige, maar zware NCJ wandeling in de bergen van Pedreguer. Een uur voor vertrek wil de badkamerdeur niet meer open. En achter die stomme deur liggen onze tandenborstels, haarborstels, scheerapparaat enzovoort! Angel, Hylke en José krijgen 'm met geen mogelijkheid open.
De haren staan ons ten berge en zo willen we niet in de bergen (...), maar we móeten want 4 camperaars staan op ons te wachten.
Gelukkig toen kwam Pepe met zijn eeuwige "Kein Problem" en kreeg het voor elkaar!
Na de bergtour drinken we met zn allen in een gezellig dorpskroegje een glaasje bier. D en A en hun vrienden genieten van de goede atmosfeer onder de NCJ wandelaars.
Bij thuiskomst staat onze wc op het terras en blijkt dat de mannen zijn begonnen aan onze slaapkamer annex badkamer. Altijd fijn wanneer ze voortmaken, maar ik kan nu niet meer bij mijn klerenkast komen en daarin zitten wel de spullen die ik vanavond op C s verjaardagspartij wil aantrekken. !#^*)! Voor de tweede keer zijn we buitengesloten....
Met twee uur vertraging komen we aan op het feest, waar we vanuit de luie stoel luisteren naar het zangers duo en kíjken naar de - óh zo! fitte - dansers.
We gaan lekker Chinezen met D en A, per slot van rekening hebben we elkaar ook in China leren kennen De rekening zorgt weer voor het nodige ongeloof (en blijdschap )!
Klokslag half acht zit Angelo op zijn knieën de vloertegels te leggen. Binnen twee uur heeft hij de helft van de kamer klaar en het ziet er mooi uit.
De schuifdeuren moeten open blijven en het is koud in huis. We trekken ons terug in de warme studeerkamer. De weersvoorspelling is niet goed en we hebben medelijden met onze camperaars. Maar... zij hebben méér leefruimte dan wij.
Op de NCJ ochtend stellen we George voor aan een paar Vlaamse clubgenoten. D en A komen ook naar Toscamar en aansluitend eten we een broodje in hun - heerlijk warme -camper. Daarna gaan we ons huis bekijken. Tactvol als ze zijn, vinden ze alles even mooi. Zie foto ;-)
Vrienden van D en A, ook met de kampeerauto, komen aan in Jávea en we wijzen de twee families de weg naar de camping.
Onze keuken is ondertussen inderdaad onbegaanbaar en we zijn blij met de uitnodiging van onze Skyper George om met elkaar te gaan eten.
Vanmorgen vroeg komt de baas ons vertellen dat vanwege het gure weer, zijn mannen vandaag beginnen met het leggen van de binnentegels. Of we meteen even de rechterhelft van ons huis willen vrijmaken .
Hylke staat op het punt een heleboel belangrijke dingen te gaan regelen in het dorp en begint direct met de ontruiming.
Ik heb ondertussen D en A uit Lemmer die met de camper op pad zijn - aan de telefoon. Ze bellen om te zeggen dat ze in plaats van woensdag nu vanmiddag al aankomen. Hun logeerkamer is ondertussen ontruimd, maar gelukkig hebben ze een buitengewoon geriefelijke kampeerauto. Het kan zelfs zijn dat wij hún moeten vragen voor onderdak
Omdat de maandagmiddag onze heilige bridgemiddag is en we onze partners niet kunnen laten zitten, hebben we nu een beetje tijdnood
En of ik vanavond mijn keuken nog wel in kan is ook maar de vraag?!
Het verjaardagscadeautje dat voor V klaar ligt, kan ik haar nu vanavond niet geven. Ik probeer iemand te vinden, die vanavond wél van de partij is, om dit voor ons te doen.
Vrijdags begint het te gieten en de temperaturen vallen. De mannen spannen gordijnen in de naya om een beetje beschut te zijn maar zoeken spoedig werk binnenshuis.
Hylke en ik gaan een bejaard Nederlands echtpaar bezoeken, dat met de gezondheid tobt.
Zaterdag is het weliswaar droog maar stukken kouder dan we gewend zijn. De houtkachel draait op hoog.
Bibberend staat mijn onbekende Skype-vrind uit Zuid Afrika voor de deur. Binnen 24 uur waren voor hem de temperaturen 30 graden gevallen
Ondanks het weer (...) koopt hij toch het huis in La Cala hier om de hoek. We kunnen hem een beetje informeren over Jávea.
Na twee bakjes koffie en een tosti verlaat hij, gewapend met drie gidsboeken, ons huis. Dinsdag ontmoeten we elkaar opnieuw en dan op de Nederlandse Club, want George is Nederlandstalig en benieuwd naar onze NCJ.
Een dag zonder elektriciens. Wat een rust, we kunnen de deuren dicht houden. Onze telefoonkabel zweeft nu niet meer door de lucht, maar ligt in de grond. Een hele luxe in Spanje.
Pepe komt ons vertellen dat we beter Tosca-steen voor onze terrasbogen hadden kunnen gebruiken, omdat het door ons gekozen reliëfwerk veel duurder wordt. Zijn mannen zijn inderdaad al drie dagen bezig met die bogen en we zagen de bui al hangen, maar het wordt bijzonder mooi.
De gordijnenstof wordt gekozen, buitenlampen uitgezocht en de verlichting voor de naya bestelt: het houdt je van de straat.
C komt Hylke afhalen. Hij speelt zijn eerste rondje golf als socio van de plaatselijke golfclub, dwz hij is vanaf heden lidmaat.
Zelf breng ik een bezoekje aan de nieuwe wellness club hier om de hoek. Een enthousiast Nederlands echtpaar is er onlangs mee begonnen en voor mijn gevoel- loopt het als een trein.
Sylvia staat vandaag voor de onmogelijke opgave het huis schoon te krijgen. Alles is bedekt met een laagje stof, witte en roze. Nóg iets om arme Syl te motiveren: De airco-unit van de slaapkamer wordt verplaatst naar een andere muur en daarbij moet veel geboord worden
De elektriciens zijn onder de vloer bezig, in het kruiphok, en laten met de klopboor van zich horen! De troep die ze dáár maken kan me niet schelen.
De mannen van Pepe de padre y hijo (vader en zoon) gaan ondertussen rustig door met hun naya. Ze zijn bijna klaar met het stucwerk.
De potten koffie die ik zet, worden met de dag groter. Ondanks de drukte en het stof is het hier best wel een gezellige boel.
We denken dat de meubelen nu even mogen blijven staan, maar fout gedacht. De woonkamervloer wordt met een dikke laag cement geëgaliseerd en is de komende drie dagen niet begaanbaar. H en I zijn uitgenodigd om te lunchen en we hebben mazzel dat de temperaturen hoog genoeg zijn om buiten te eten. De gordijnenman neemt de maten en schilder Scott komt langs om een prijsopgave te maken. Tussendoor snel even naar Toscamar voor de NCJ.
We kunnen - tot de werkweek begint - mensen uitnodigen. Heerlijk, geen werkmensen over de vloer en tijd voor vrienden. Met L en P bij ons apéritief en toen bij lEschalotte gegeten. Ze maken daar plaatjes van je eten. Op zondagmorgen met de Ss op onze nieuwe naya (tussen de zandhopen) lekker in de luwte en in de zon, koffie en wijntje gedronken. Frühschoppen noemen ze dat in Duitsland.
Een oud venster mét glas uit de container gered, dat dienst gaat doen als broeiglas voor mijn potjes met zaadjes.
Ondanks de bouwerij staat de tuin er goed bij. De meeste bougainvilles staan volop in bloei en ook de jasmijn is één en al bloem.
Annet belt en vertelt dat vanwege het noodweer in Düsseldorf de kinderen schoolvrij kregen. Hoe is het in Harlingen? vraagt ze bezorgd en tot mijn schande moet ik zeggen dat ik het niet weet, maar het meteen Opa en Oma ga vragen. De thermometer staat op 25 graden en ik verzwijg dat ik net een dutje deed in de zon en dat het windstil is Door onze Open Air nacht heb ik een zere keel opgelopen en kan alleen nog fluisteren.
Op het 6 uur journaal worden stormbeelden uit ons Harlingen getoond, live en het voelt héél dichtbij. Je kunt het bijna in Jávea voelen stormen, maar dat komt misschien ook wel omdat nog niet alle gaten in onze muur zijn opgevuld Tot drie keer toe herhaalde de NOS het interview met onze vriendin Anneke Tepper: Bar en boos!
Op vrijdag maken we een lange bergwandeling met de NCJ en aansluitend is er een gezellige lunch in de pueblo.
Bij thuiskomst blijkt dat de hele woonkamer gestukadoord is en dat er aan de trap naar de naya wordt gewerkt.
Als de mannen weg zijn, zetten we snel de meubels op de plaats. Het lijkt al heel wat.
De avond staat weer in het teken van de Nederlandse Club. De DVD met film en fotos van het Lustrum de afgelopen september - wordt getoond. Het is nagenieten.
Op deze warme dinsdag wordt er gewerkt aan de afvoer van onze buitendouche. Geen sinecure want de bodem bestaat hier grotendeels uit rots en alleen met de compressor kom je er doorheen.
