https://igniswebmagazine.nl/kerk/eucharistie-de-liefde-vieren-tussen-god-en-mens/

De eucharistie is onbegrijpelijk!  Gebruik verbeeldingskracht.           

Tijdens de lockdown had Gregory Brenninkmeijer de gewoonte anderen te vragen wat ze qua kerkelijk leven misten. Slechts twee noemden de eucharistie. 

Gelovigen zeggen: “we hebben de eucharistie niet gemist tijdens de lockdown.

Ben Frie vindt het schokkend om te horen dat gelovigen dat zeggen en constateert vervolgens dat het sacrament te ingewikkeld is omdat er woorden gebruikt worden die uitleg behoeven, en omdat er rituelen uitgevoerd worden die nauwelijks nog te verbinden zijn met wat er de kern van is. De vorm van het eucharistisch sacrament maakt de vervreemding van het oorspronkelijk gebeuren begrijpelijk. Dan volgt er een uitleg en worden we geïnformeerd over het onbegrijpelijke sacrament van de eucharistie met een verhaal over het joodse volk dat zijn uitweg vindt uit Egypte en de manier waarop Jezus het laatste avondmaal met zijn leerlingen vierde.

Waarom vindt Ben Frie het schokkend? Omdat we de diepgang van het sacrament misschien niet helder zien. Misschien zit hem juist daarin wel de clou. Als de diepgang wordt aangebracht door een ingewikkelde uitleg zullen de gelovigen nog verder verwijderd en vervreemd raken van de eucharistie. 

Als gelovigen zeggen dat ze de eucharistie niet hebben gemist tijdens de lockdown dan zegt dat iets over de weinigzeggende indruk die dit sacrament op ze heeft gemaakt. Ben Frie gaat proberen de eucharistie nog eens dunnetjes uit de doeken te doen i.p.v. het sacrament te laten ervaren als een oorspronkelijke religieuze ervaring. De uitleg heeft geen affiniteit met hun levenservaring.

Sacramenten horen hun oorsprong te hebben in een numineuze ervaring, zegt Rudolf Otto in zijn boek ‘Das Heilige.’ Niet door een gecompliceerde uitleg en verklaring van het sacrament gaan de gelovigen het sacrament van de eucharistie waarderen.  Het sacrament dient voor zichzelf, in beelden te spreken. Er dient een affiniteit te bestaan tussen het sacrament en de gelovige. Maar al te vaak zijn sacramenten onbuigzaam en verstard tot een gecompliceerde gedachtenwereld.  Door te verklaren en uit te  leggen wordt het vervreemdende en ingewikkelde karakter nog verder versterkt en haakt de gelovige helemaal af.  Verbind de gelovige met de ervaring van het numineuze. Het gevoel slaagt, waar het verstand faalt. Laat de diepgang van het sacrament beleven en ervaren dan komt de waardering misschien vanzelf terug of moeten we constateren dat het sacrament van de eucharistie zijn beste tijd heeft gehad en dat we op zoek moeten naar een sacrament waarbij de de beleving en de numineuze ervaring dichter bij de gelovige te vinden zijn.

Chris Franssen