Leven en laten leven

Ik kwam een aantal oude foto,s van mijn familie tegen en het leek me wel leuk om die hier te plaatsen.
Onbegrijpelijk eigenlijk dat ze er nog zo goed uit zien.
Natuurlijk wel gebutst en verkleurd maar iedereen staat er nog heel herkenbaar op . De foto van mijn overgrootouders moet toch minstens 100 jaar oud zijn .
Ben benieuwd of onze pixels het ook zo lang uithouden!
De analoge fotografie en dan met name de kleurenfoto,s zijn toch duidelijk minder van kwaliteit.{In ieder geval de amateurkiekjes}
De kleuren zijn teruggelopen .En soms ligt er een rode gloed overheen .
Vreemd is het wel dat dat niet bij alle foto,s voorkomt.
Ook daar zal wel een ontwikkeling in geweest zijn .
Ja en dan de digitale cameras van tegenwoordig nooit meer zonder een rolletje zitten .Een klein stukje plastic waar honderden foto,s op kunnen .
Die je ook nog eens zelf kan bewerken .
Waardoor heel veel mensen er een nieuwe hobby bij hebben gekregen .
Het aantal pixels is steeds groter geworden {De eerste digitale camera had 1.5 pixel } Nu zijn er al camera,s met 20 pixels.
Al is dat niet het belangrijkste want ook met een camera van maar 5 pixels kan je hele mooie foto,s maken .
Als de optische lens maar goed is . Wat leuk is dat je er ook een duidelijk tijdsbeeld van krijgt .
De oudste generatie in donkere kleding en naarmate de tijd vordert steeds lichtere kleuren .
Er is een foto bij waar ik op sta met een van m,n broertjes allebei een gebreid vestje aan ik een rood en m,n broertje in blauw .Weet ik nog.
Mijn moeder breide heel veel.Er was natuurlijk zo kort na de oorlog nog niet zoveel.En breien kon ze mijn moeder zelfs onderbroeken kan ik me herinneren .Als ik had gezeten zat ie vast aan m,n billen