Bhutan is een koninkrijk in het Himalayagebergte. Dit ministaatje ligt tussen Tibet en India. Het politiek systeem is een absolute monarchie.
Naast de fabuleuze rijkdom van de monarch kwam Bhutan ook om een andere reden in het nieuws. Bhutan nam een aantal maatregelen om het nationaal geluk de hoogte op te krikken. Het promoten van het nationaal geluk is één van de prioriteiten van het systeem. Het lijkt bij ons voorlopig ondenkbaar: een ministerie van federaal geluk. Of moet deze materie ook naar de gemeenschappen?
Internationaal zijn toch mensen aan het nadenken over welke politieke keuzes een regering zou moeten maken om zijn onderdanen gelukkiger te maken. We sommen de voornaamste invalshoeken even voor u op; (de volgorde is geen weerspiegeling van de prioriteit).
* als de burgers kunnen beschikken over een behoorlijk inkomen waardoor de basisbehoeften makkelijk kunnen bevredigd worden, dan zou dat bijdragen tot het globale geluk. Daarbij is het zeer belangrijk dat een groep mensen zich niet uitgesloten voelt, met andere woorden: een te groot verschil waardoor je het gevoel hebt uit de boot te vallen, is contraproductief. Het gevoel een wezenlijk deel uit te maken van het geheel is essentieel voor geluk (en weerspiegeld zich ondermeer ook in de gezondheid).
* de mogelijkheid hebben tot het zelf maken van keuzes en respect van de overheid voor de privacy, de idee inspraak te hebben en het gevoel van een zekere voorspelbaarheid (in tegenstelling tot willekeur) zou een positieve invloed hebben op ons welbevinden. Totalitaire regimes hebben daardoor een nefaste invloed op het welzijn van hun bevolking. Het is niet duidelijk of ook daar een grens aan is ( bestaat er zoiets als teveel keuzes, teveel inspraak of teveel zekerheid? We kunnen bevroeden van wel, maar zeker weten doen we dat voorlopig niet).
* reclame via advertenties zou ook een negatieve invloed hebben op het geluksgevoel. Het confronteert mensen met wat ze niet hebben en creëert vaak een behoefte die moet aanzetten tot consumeren. Het is wellicht niet toevallig dat veel advertenties het geluk propageren... geluk door waspoeder, margarine, auto of een boormachine. In het koninkrijk Bhutan zijn sommige reclames verboden en is er een totaal verbod op reclame die gericht is op kinderen.
* pendelen zou aanleiding geven tot heel wat stress, wellicht door de drukte onderweg. Maar ook zouden mensen zich ongelukkiger voelen als ze verder verwijderd zijn van hun sociale kern (familie, buurt, vrienden...)
* een huwelijk zou een positief effect hebben op het geluksgevoel. Wel vaker wordt gezegd dat het huwelijk voor mannen 7 jaar langer leven betekent. Vrouwen moeten het stellen met een winst van 4 jaar langer in vergelijking met hun ongehuwde sexegenoten.
* gelukkig voelen heeft een sterke invloed op onze gezondheid (zoals ook onze gezondheid een sterke invloed heeft op ons geluksgevoel). Iemand die zich door de band gelukkig voelt, verlengt aanzienlijk zijn levensjaren. Reden te meer voor beleidsmakers om hier werk van te maken.

Er is wellicht nog heel wat werk aan de winkel om een aantal van deze stellingen te bewijzen, maar ze geven in ieder geval stof tot nadenken. Zeker ook voor het beleid. Op dit moment ligt nog al te vaak de klemtoon op het verhogen van de materiële welstand en het oplossen van problemen allerhande.